محمدرضا پهلوی (۴ آبان ۱۲۹۸ در تهران - ۵ مرداد ۱۳۵۹ در قاهره) که به محمدرضا شاه پهلوی نیز شهرت دارد، دومین پادشاه دودمان پهلوی و آخرین پادشاه ایران بود که از ۲۵ شهریور ۱۳۲۰ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بر ایران حکومت کرد. محمدرضاشاه اولین بار در پی اشغال ایران در جنگ جهانی دوم و دومین بار با کودتای ۲۸ مرداد به قدرت رسید و با انقلاب ۱۳۵۷ سرنگون شد.
با توجه به ارتباطات بی‌مهابای جنسی محمدرضا پهلوی در ایران و به خصوص در خارج از کشور، بیشترین ظن موجود در مورد بیماری وی، که به گفته برخی «موجب عدم پخش علت مرگ شده»، در مورد بیماری ایدز بوده، اما دکتر صفویان با ذکر اینکه «ایدز، پس از زمان مرگ شاه کشف و شناخته شده»، این نظریه را مردود می‌داند. در حالی که اولین مورد ایدز در سال ۱۹۵۰ در آفریقا، دیده شده، ولی آن زمان به عنوان یک بیماری شناسایی نشده بود. منوچهر رزم آرا، وزیر بهداری قبل از انقلاب نیز، علت بیماری محمدرضا پهلوی را استفاده بی‌رویه از دارو‌های تقویت قوای جنسی برای روابط شاه در دوران پس از جوانی می‌داند. وی ادامه می‌دهد که شاه تنها مقتول این دارو‌ها نبوده و علت مرگ مشکوک اسداللّه علم، عبدالکریم ایادی، قلی ناصری و حسین دانشور از وزرا و درباریان شاه، استفاده از همین داروی تقویت جنسی بود
