بیوگرافی رضا عطاران و همسرش + تصاویر جدید

رضا عطاران در سال ۱۳۴۷ در مشهد متولد شد. وی فرزند سوم خانواده و اصالتاً اهل کاخک است. عطاران دیپلمش را در رشتهٔ اقتصاد در مشهد دریافت کرد و برای ادامهٔ تحصیل در رشتهٔ طراحی صنعتی به دانشکدهٔ هنرهای زیبای دانشگاه تهران رفت. او پس از مدتی تحصیل را رها کرد و به سینما و بازیگری روآورد. آغاز فعالیت عطاران به بازی در تئاتر حسن حامد در دهه ۱۳۶۰ مربوط می‌شود. این همکاری تا سال ۱۳۷۱ ادامه داشت.

 

دوران کاری

دههٔ ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰: آغاز فعالیت

حضور او در تلویزیون با بازی در مجموعهٔ تلویزیونی بیداران در سال ۱۳۶۹ به کارگردانی اصغر عبداللهی آغاز شد؛ اما آغاز پیشرفت او در بازیگری به مجموعهٔ پرواز ۵۷ مربوط می‌شود. وی یک سال بعد در ساعت خوش حضور پیدا کرد. این مجموعه باعث پیشرفت او در بازیگری شد.

 

نخستین تجربهٔ کارگردانی رضا عطاران به مجموعهٔ سیب خنده مربوط می‌شود. این برنامه که برای گروه سنی کودک و نوجوان ساخته شده‌بود به‌صورت هفتگی روی آنتن می‌رفت. همچنین اولین تجربهٔ او در بازی در سینما فیلم کلید ازدواج است؛ عطاران در این فیلم با علیرضا خمسه و نادر سلیمانی هم‌بازی شد. وی در سال ۱۳۷۷ به‌همراه مجید صالحی و یوسف تیموری در مجموعهٔ مجید دلبندم بازی کرد.  او علاوه بر بازیگری در این سریال نویسنده و کارگردان آن هم بود. در سال ۱۳۷۹ عطاران در مجموعهٔ قطار ابدی بازیگر، کارگردان هنری و نویسنده بود. موضوع این مجموعه شوخی با داستان‌هایی چون حسن کچل، شهرزاد قصه‌گو و رابین هود بود و رگه‌هایی از نقد مسائل اجتماعی هم در آن وجود داشت. این مجموعه از برنامه‌های تلویزیونی موفق سال‌های پایانی دهه ۷۰ به‌شمار می‌رود.

 

دههٔ ۱۳۸۰: کارگردانی و تلویزیون

در سال ۱۳۸۰ عطاران دومین فیلم سینمایی خود را بازی کرد. این فیلم سیندرلا نام داشت. او در این فیلم با پوپک گلدره و رامبد جوان هم‌بازی بود. در سال ۱۳۸۱ به‌عنوان بازیگر در کلاه‌قرمزی و سروناز حضور پیدا کرد. در سال ۱۳۸۳ در مجموعه خانه‌به‌دوش علاوه بر بازیگری، نویسندگی و کارگردانی هم انجام داد. این مجموعه به‌طور کلی داستانی ساده دارد؛ اما به مسائل اجتماعی مانند بی‌پولی، زیاده‌خواهی و جهل نیز می‌پردازد. عطاران پس از خانه‌به‌دوش در کنار سعید آقاخانی مجموعهٔ متهم گریخت را ساخت. بعد از آن در فیلم سینمایی کلاهی برای باران و مجموعهٔ تلویزیونی کتاب‌فروشی هدهد بازی کرد. در میان نقدهای فیلم کلاهی برای باران، از عطاران به عنوان کسی یاد شده که «با بهره‌مندی از بازی همیشه روان و راحتش و نیز به‌مدد دیالوگ‌های خوبی که برایش نوشته شده‌است، توانسته گلیم خود را از آب بیرون کشد و با وجود شخصیت پردازی نه چندان چشمگیرش، برای بیننده قابل باور باشد.» او در سال ۱۳۸۵ در ترش و شیرین کارگردانی، بازیگری و خوانندگی کرد. عطاران سال بعد با بازی در فیلم سینمایی خروس جنگی درخشید و موردتوجه مردم قرار گرفت.

 

 

در سال ۱۳۸۸ عطاران در فیلم نیش زنبور بازی کرد. علی سرتیپی، تهیه‌کنندهٔ فیلم در سال ۱۳۸۸، دربارهٔ این فیلم گفت: «از همان ابتدای ساخت فیلم نیش زنبور هدفمان این بود که از سایر فیلم‌های کمدی که در سال‌های اخیر اکران شده بودند فاصله بگیریم. می‌خواستیم فیلمی که می‌سازیم یک فیلم سطحی نباشد و فکر می‌کنم تا حد زیادی هم موفق شده‌ایم.» این فیلم پس از ۷۲ روز نمایش در ۲۵ سینما در مجموع ۱ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان فروش داشت.

 

عطاران در سال ۱۳۸۹ در فیلم اسب حیوان نجیبی است بازی کرد. او در این فیلم نقش فردی را بازی می‌کند که خود را جای یک سرگروهبان جازده‌است. نقش عطاران در این فیلم با دیگر بازی‌هایش متفاوت است؛ او در این فیلم از جنب‌وجوش کمتری برای ارائهٔ نقش برخوردار است. او پس از این فیلم در سال ۱۳۸۹ در ورود آقایان ممنوع به ایفای نقش پرداخت. این فیلم در سال ۱۳۹۰ نمایش داده شد و عطاران را در بازیگری به تثبیت رساند. به‌دلیل بازی عطاران در فیلم‌های اسب حیوان نجیبی است و ورود آقایان ممنوع، تندیس لبخند زرین و دیپلم افتخار بهترین بازیگر مرد مراسم اختتامیهٔ دومین جشن لبخند آفتاب به او تعلق گرفت.

 

دههٔ ۱۳۹۰: سینما و گیشه

عطاران در سال ۱۳۹۰ کارگردانی و بازیگری فیلم خوابم می‌آد را انجام داد. اکبر عبدی، مریلا زارعی و ویشکا آسایش از بازیگران این فیلم هستند. اولین نمایش این فیلم در سی‌امین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر انجام شد و عطاران را برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردان بخش نگاه نو کرد. این فیلم با عناوینی چون «استفادهٔ درست و به‌جا از دوربین، فضاسازی مناسب و دور از کمدی‌هایی سطح پایین» نقد شد و در کل نقدهای مثبتی دریافت کرد. منوچهر اکبرلو یکی از نقاط مثبت این فیلم را توانایی آن در ارتباط با تماشاگران دانست.

 

عطاران در سال ۱۳۹۱ در فیلم بی‌خود و بی‌جهت ساختهٔ عبدالرضا کاهانی بازی کرد. این فیلم در تاریخ ۸ آذر ۱۳۹۱ در سینماها به نمایش گذاشته شد و عطاران برای بازی در این فیلم دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد را از انجمن منتقدان سینما کسب کرد.  پس از بی‌خود و بی‌جهت عطاران در فیلم دهلیز در کنار هانیه توسلی بازی کرد. این فیلم در اولین نمایش خود، روی پردهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر رفت.

 

رضا عطاران و همسرش

 

عطاران برای بازی در این فیلم نامزد جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شد.[۳۵] او همچنین جایزهٔ بهترین نقش اول مرد هفتمین جشن انجمن منتقدان را دریافت کرد.  وی هنگام گرفتن جایزهٔ بهترین بازیگر مرد با لحن طنز خطاب به حضار گفت: «خوشحالم حتی اگر حقم نبود، این جایزه را گرفتم. در این دوره از دست منتقدان جایزه گرفتن برایم اهمیت بسیاری دارد و در دورهٔ قبل اوضاع سینما خیلی شمق در عقرب بود!»

 

عطاران در سال ۱۳۹۲ در طبقهٔ هساث به بازیگری پرداخت. نمایش این فیلم از تاریخ ۱۵ اسفند ۱۳۹۲ آغاز شد و تا ۱۰ فروردین ۱۳۹۳، بدون هیچ تبلیغاتی در تلویزیون، یک میلیارد و چهارصد و پنجاه میلیون تومان در تهران فروش داشت.

 

او برای بازی در این فیلم در سی‌ودومین جشنواره فیلم فجر برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد، به گفتهٔ فرامرز قریبیان، یکی از اعضاء هیئت داوران آن دوره، جایزه به اتفاق آرا به نوید محمدزاده بازیگر فیلم عصبانی نیستم! تعلق گرفته بود؛ اما تحت تأثیر فشارهای بیرونی به رضا عطاران رسید. عطاران ۴ روز بعد از اختتامیه در گفتگویی سیمرغ بلورین دریافتی‌اش را از جشنواره فیلم فجر متعلق به نوید محمدزاده، بازیگر فیلم عصبانی نیستم!، دانست.

 

 

در نشست طبقهٔ هساث در جشنوارهٔ فیلم فجر، عطاران در پاسخ به این پرسش که «آیا شما برای خنداندن مردم حاضرید دست به هر کاری بزنید و به نظر می‌رسد نوعی قبح شکنی برای خنداندن مردم در بازی‌تان دیده می‌شود» عنوان کرد: «من خیلی در میان مردم هستم ماشین آن‌ها سوار می‌شوم؛ آن‌ها را می‌بینم. همه از من خواهش می‌کنند و می‌گویند کاری بساز تا ما بخندیم. به‌نظرم نیاز جامعه امروز خندیدن است. حتی یکی از دوستان منتقد چندی پیش در جایی گفته‌بود عطاران برای اینکه مردم را بخنداند حاضر است شلوارش را هم پایین بکشد. من حاضرم برای خنداندن مردم شلوارم را هم پایین بکشم. من یک‌ذره جلوی احساساتم را گرفتم اما این واقعاً نیاز جامعه است.» این گفته باعث واکنش افراد زیادی شد. جمشید مشایخی از این حرف انتقاد کرد و گفت: «آقای رضا عطاران اگر می‌خواهید مردم را بخندانید بهتر است از بالای یک درخت چنار بپرید که مردم بخندند نه اینکه آن سخن زشت را به کار ببرید که من از گفتنش شرم دارم.» رضا عطاران در مصاحبه‌ای که با احسان علیخانی در ویژه برنامه نوروزی شبکه سوم داشت، نسبت به ماجرای صحبت‌هایش در نشست خبری طبقهٔ هساث که موجب جنجال‌هایی شده بود واکنش نشان داد و آن را یک سوءتفاهم قلمداد کرد.

 

عطاران در سال ۱۳۹۲ در فیلم استراحت مطلق به کارگردانی عبدالرضا کاهانی بازی کرد. این فیلم در سال ۱۳۹۳ به نمایش درآمد. در این فیلم تماس بدنی عطاران و همسرش بسیار جنجالی شد. استراحت مطلق قرار بود با اصلاحاتی روبه‌رو شود؛ اما به‌دلیل کوتاه بودن این فیلم امکان کوتاه‌تر شدن وجود نداشت. عبدالرضا کاهانی در مقابل این اصلاحات مقاومت کرده و بیان کرد که عطاران با همسرش به بازی می‌پردازد. داستان این فیلم دربارهٔ زنی (با بازی ترانه علیدوستی) است که از شهر دامغان به تهران مهاجرت می‌کند تا به محل کار قبلی اش بازگردد. او در راه سفر به تهران با شوهر سابقش که فردی خشن و پرخاشگر است مواجه می‌شود. این فیلم نیز مانند بیشتر فیلم‌های عبدالرضا کاهانی همچون اسب حیوان نجیبی است از فضاسازی تیره بهره می‌برد.

 

 

عطاران به موجب موفقیت‌های هنری که با بازی در فیلم‌های طبقهٔ هساث، رد کارپت و کلاشینکف کسب کرد، با سودآوری ۱٬۶ میلیارد تومان، سودآورترین بازیگر سینمای ایران در سال ۱۳۹۳ لقب گرفت.

 

او در سال ۱۳۹۳ در فیلم نهنگ عنبر به کارگردانی سامان مقدم به ایفای نقش پرداخت. عطاران در این فیلم نقش مردی پنجاه ساله به نام ارژنگ صنوبر را بازی می‌کند که در حال روایت زندگی گذشته‌اش است. در ابتدا قرار بود این فیلم در سی‌وسومین دوره جشنوارهٔ فیلم فجر به نمایش درآید؛  اما چنین نشد و فیلم پس از بررسی و بازبینی دوباره، در اواخر اردیبهشت وارد سینما شد.  پس از فیلم نهنگ عنبر، عطاران در دو فیلم گینس و من سالوادور نیستم بازی کرد. پس از موفقیت در فیلم من سالوادور نیستم، عطاران در فیلم دراکولا به بازیگری، کارگردانی و نویسندگی پرداخت. این فیلم با نقدهای منفی مواجه شد.

 

رضا عطاران در سال ۱۳۹۵ در نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا بازی کرد. این فیلم ۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۶ در سینماهای ایران نمایش داده‌شد. نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا در نهایت بیش از ۲۰ میلیارد فروخت که در زمان خود پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران بود و در حال حاضر جایگاه دوم این لیست را دارد. پس از این فیلم عطاران در فیلم مصادره به بازیگری پرداخت. این فیلم نخستین فیلم کارگردانی شده توسط مهران احمدی بود. فیلم دربارهٔ یک مأمور خرید در ادارهٔ ساواک به نام اسماعیل است که از شغلش چیزی نمی‌داند و پس از ازدواج با یک زن خارجی در هنگام انقلاب از ایران می‌گریزد. این فیلم با حواشی زیادی رو به رو شده و به‌عنوان فیلمی که شروع خوبی دارد اما رفته رفته رو به افول می‌رود معرفی شد. عطاران پس از مصادره در فیلم هزارپا به ایفای نقش پرداخت.  این فیلم با بیش از ۳۰ میلیارد تومان فروش در گیشه، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران است. این فیلم همچنین نخستین فیلم ۳۰ میلیاردی سینمای ایران است.

 

رضا عطاران در سینما فعالیت موفقی داشته‌است. وی در چهار فیلم هزارپا، نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا، مصادره و من سالوادور نیستم به بازیگری پرداخته که تمام این فیلم‌ها فروشی بالاتر از ده میلیارد تومان داشته‌اند. با اینکه عطاران فعالیت خود را از تلویزیون آغاز کرد و با ساختن سریال‌هایی چون خانه‌به‌دوش، متهم گریخت، ترش و شیرین و بزنگاه موفقیت و محبوبیت بسیاری نزد مردم یافت. اما همکاری وی با تلویزیون تا سریال بزنگاه ادامه داشت؛ عطاران پس از آن‌که صدا و سیما محدودیت‌هایی برای او ایجاد کرد، از تلویزیون خداحافظی کرد. اگر چه در حال حاضر هم پیشنهادهایی به او از صدا و سیما برای ساخت می‌شود، اما تابه‌حال خبری رسمی از همکاری او با صدا و سیما منتشر نشده‌است. او دلیل دوری خود از تلویزیون را خستگی عنوان کرده‌است.

 

 

فعالیت‌های دیگر

عطاران در فعالیت‌های خیریه نیز شرکت می‌کند و به بازدید از مؤسسه‌های خیریه می‌پردازد.

 

زندگی شخصی

عطاران فرزند سوم خانواده است. وی در سال ۱۳۷۳ با فریده فرامرزی، بازیگر سینما، ازدواج کرد. او در مصاحبه‌ای در خصوص بچه‌دار نشدن گفت: «اگر قرار را بر بودن یا نبودن [بچه] بگذارید به نظرم نبودن بهتر است. از ابتدا هم با همسرم هم‌عقیده بودیم و پیش از ازدواج هم به‌صورت جدی بر فرزنددار نشدن توافق کردیم.»

 

بازخورد

عطاران در بین کارگردانان و بازیگران مورد نقدهای مثبت و منفی قرار گرفته‌است. اگر چه برخی بازیگران او را بازیگری محبوب دانسته‌اند و برخی منتقدان وی را بازیگری با شخصیت کاریزماتیک می‌دانند که گاهی در فیلم‌هایی چون هزارپا می‌درخشد و در فیلم‌هایی مثل دراکولا شکست می‌خورد؛ برخی بازیگران هم عطاران را بازیگری معمولی می‌دانند.

 

فیلم‌ها و سریال‌هایی که عطاران در آن کارگردانی یا ایفای نقش کرده نقدهای مختلفی دریافت کرده‌اند؛ از مجموعهٔ خانه‌به‌دوش به عنوان اثری یاد می‌شود که منطبق بر اصول کمدی و طنزآمیز است اما قصه‌ای سخیف و ابتدایی دارد. مصطفی محمودی، منتقد سینمای ایران، فیلم خروس جنگی را فیلمی دانست که دارای فیلمنامه‌ای پر از غلط است و کل داستان می‌خواهد به ضرب‌المثل «هر کسی را بهر کاری ساختند» اشاره داشته‌باشد. او دلیل موفقیت این فیلم را رضا عطاران دانست و بیان داشت که موفق بودن فیلم در گیشه مدیون رضا عطاران است.

 

 

فیلم ورود آقایان ممنوع بیشتر از دیگر فیلم‌ها دیده شد؛ مسعود فراستی از جمله منتقدینی بود که نقد مثبتی برای این فیلم ارائه کرد. بازیگری و کارگردانی عطاران در فیلم خوابم می‌آد باعث شد که او برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین کارگردان بخش نگاه نو شود. منوچهر اکبرلو منتقد سینمای ایران نیز ارتباط با تماشاگران را یکی از نقاط مثبت فیلم دانست. فیلم بی‌خود و بی‌جهت دیگر ایفای نقش عطاران در سینما بود که او را برندهٔ دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد کرد. این فیلم نقدهای متفاوتی دریافت کرد؛ برخی منتقدین، مانند فراستی، این فیلم را بدون میزانسن جدی دانستند و برخی دیگر، مانند مهرزاد دانش، آن را فیلمی خواندند که دارای شخصیت‌پردازی مناسب است.

 

بازی عطاران در فیلم دهلیز موجب شد تا او نامزد جایزهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد و برنده جایزهٔ بهترین نقش اول مرد هفتمین جشن انجمن منتقدان شود. عطاران این بار برخلاف دیگر نقش‌های کمدی‌اش اجرایی جدی دارد و، بر اساس برخی نقدها، این ایفای نقش به خوبی انجام شده‌است.

 

مسعود فراستی از جمله افرادی بود که از این فیلم تعریف کرد او دربارهٔ این فیلم گفت: «دهلیز فیلم خوب، ایرانی و اینجایی است. آدم‌ها شناسنامه دارند و اطرافمان پیدا می‌شوند و به‌طور کلی انسان‌هایی مسئله‌دار هستند. همچنین دوربین اندازه است و از اثر بیرون نمی‌زند.» نیما حسنی‌نسب، منتقد سینما، این فیلم را فیلمی با کیفیت پایین عنوان کرد و دربارهٔ آن گفت: «جزو محدود کسانی هستم که با فیلم مهربان نیستم. به‌عنوان مقدمه باید بگویم موضع من نسبت به دهلیز موضع واکنشی و تدافعی نسبت به جریان اقلیت‌گرایی است که باعث پایین آمدن کیفیت فیلم خوب می‌شوند. ما فیلم‌سازهای خوبمان را با همین بهانه به بیراهه فرستادیم. لیاقت سینمای ایران و بهروز شعیبی بیشتر از فیلم دهلیز است و امیدوارم توقع خودمان را بالاتر از استاندارد ببریم.» عطاران در سال ۱۳۹۲ در فیلم طبقهٔ هساث بازی کرد و برندهٔ سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد شد.

 

با وجود این که این فیلم با عنوان‌هایی چون «داستان ساده اما پرکشش که می‌تواند رویدادهای کمدی فراوانی داشته‌باشد اما تماشاگر هرچقدر که صبر می‌کند کمتر چیزی نصیبش می‌شود» نقد شد، ایفای نقش عطاران خوب تلقی شده و از او به عنوان بازیگری طناز که مخاطب او را دوست دارد یاد شد.

 

فیلم استراحت مطلق نیز نقدهای مثبتی برای عطاران داشت. در این فیلم عطاران و ترانه علیدوستی بهترین بازیگرهای فیلم معرفی شدند و از بابک حمیدیان نیز به عنوان بازیگری باورپذیر یاد شد. با وجود مشکل‌دار خواندن فیلمنامهٔ فیلم نهنگ عنبر در برخی نقدها، از عطاران به‌عنوان کسی یاد می‌شود که ضعف‌های فیلمنامه را تا حدودی جبران کرده‌است. فیلم گینس، که با کارگردانی و بازیگری محسن تنابنده همراه بود، نقطهٔ مقابل فعالیت‌های عطاران بود. از نظر منتقدان عطاران در این فیلم درخشش همیشگی را ندارد و به‌طور کلی باید شخصیت پردازی ضعیف او را عامل حضور ضعیفش در فیلم دانست. فیلم دراکولا، که عطاران در آن علاوه بر بازیگری کارگردان و نویسنده نیز بود، هم نقدهای مثبتی دریافت نکرد.

 

 

منتقدان نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا را ضعیف‌تر از قسمت اول دانستند و در مورد این فیلم هم گفتند: «شاید تنها نکتهٔ مثبت فیلم را خودِ رضا عطاران دانست که در سال‌های اخیر به‌تنهایی ژانر مختص به خود را در سینمای ایران پایه‌گذاری کرده؛ ژانری که در آن تمام بارِ کمدی فیلمنامه‌های به‌شدت ضعیف و نم‌پس‌داده بر دوش او قرار داده می‌شوند و او هم با طنازی ذاتی‌اش به خوبی از پسِ اجرای آن‌ها بر می‌آید.» این فیلم بیش از بیست میلیارد تومان فروش داشت که در زمان خود پرفروش‌ترین فیلم سینمای ایران محسوب می‌شد. برخی منتقدان فیلم مصادره را فیلمی عنوان کردند که شروع خوبی دارد اما رفته‌رفته در مسیر افول قرار می‌گیرد.

 

با این وجود، برخی منتقدان نقدهای مثبتی نسبت به این فیلم داشتند. محمدرضا لطفی، منتقد، نویسنده و کارگردان سینما، دربارهٔ فیلم مصادره گفت: «مصادره به زعم من مصداق بارز یک فیلم درست و خوب صنعتی است که جای این نوع محصولات استاندارد در سینمای ما خالی است و باید الگویی باشد هم برای فیلمسازان و هم برای مدیران محترم که بدانند معنای درست سینمای صنعتی چنین فیلم‌هایی است بدون کم فروشی و بدون لودگی که هم خوب خواهد فروخت و هم یک اثر استاندارد است.»

 

فیلم هزارپا فیلمی دیگر با بازی رضا عطاران بود. این فیلم با بیش از سی میلیارد تومان فروش، پرفروش‌ترین فیلم تاریخ سینمای ایران به‌شمار می‌رود.

 

با وجود فروش خوب، این فیلم توسط برخی نقدها فیلمی ضعیف شمرده شده و به‌عنوان فیلمی معرفی شد که تمام زن‌های آن از هوش پایینی برخوردارند و بسیاری از موقعیت‌های طنز این فیلم بر این اساس شکل می‌گیرند.

 

فیلم‌شناسی

جوایز و نامزدی‌ها

 

 

جشنواره/جایزه	سال	دسته	اثر نامزدشده	نتیجه
جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران	۱۳۹۱	بهترین بازیگر نقش اول مرد	بی‌خود و بی‌جهت	برنده
جشن انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران	۱۳۹۲	بهترین بازیگر نقش اول مرد	دهلیز	برنده
جشن بزرگ سینمای ایران	۱۳۹۰	بهترین بازیگر نقش اول مرد	اسب حیوان نجیبی است	برنده
جشن بزرگ سینمای ایران	۱۳۹۳	بهترین بازیگر نقش اول مرد	طبقه هساث	نامزدشده
جشن بزرگ سینمای ایران	۱۳۹۳	بهترین کارگردانی فیلم اول	خوابم می‌آد	نامزدشده
جشنوارهٔ فیلم فجر	۱۳۹۰	بهترین کارگردانی[الف]	خوابم می‌آد	برنده
جشنوارهٔ فیلم فجر	۱۳۹۰	بهترین بازیگر نقش اول مرد	خوابم می‌آد	نامزدشده
جشنوارهٔ فیلم فجر	۱۳۹۱	بهترین بازیگر نقش اول مرد	دهلیز	نامزدشده
جشنوارهٔ فیلم فجر	۱۳۹۲	بهترین بازیگر نقش اول مرد	طبقه هساث	برنده
جشنوارهٔ فیلم فجر	۱۳۹۶	بهترین بازیگر نقش اول مرد	مصادره	نامزدشده
لبخند زرین	۱۳۹۱	بهترین بازیگر مرد کمدی	اسب حیوان نجیبی است ورود آقایان ممنوع	برنده

 

 

منبع: ویکی پدیا