عکسی دیده نشده از پدر موشکی ایران
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز):سرلشکر حسن تهرانی مقدم که 21 آبان 1390 در انفجار پادگان امیرالمومنین شهرستان ملارد به شهادت رسید، از نخستین روزهای جنگ تحمیلی در جبهه های نبرد حضور داشت.
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز),به نقل از خبرآنلاین، او از ابتدای شکل گیری سپاه پاسداران به عضویت آن در آمده بود و در بنیان گذاری یگان های خمپاره انداز، توپخانه و موشکی نقش کلیدی و اساسی ایفا کرد.
حسن تهرانی مقدم در حالی که فرماندهی جهاد خودکفایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را بر عهده داشت، آبان سال گذشته در هنگام آزمایش روی سوخت موشک های دوربرد به همراه جمعی دیگر از همکارانش بر اثر انفجاری مهیب به شهادت رسید.
سعید صادقی که عکس زیر را آذر 1360 در گرماگرم عملیات طریق القدس در منطقه دهلاویه خوزستان گرفته است، با یادآوری آن روز ها می گوید: «تا عملیات ثامن الائمه و شکست حصر آبادان، نیروهای سپاه پاسداران تنها شامل تیپ های پیاده نظام بود. بعد از آن حسن مقدم یگان های خمپاره انداز 80 میلیمتری را شکل داد که برای نخستین بار در آزاد سازی بستان و مناطق اطراف آن به کار گرفته شدند.»
حسن مقدم در عملیات طریق القدس؛ رزمنده ای که سال ها بعد پدر موشکی ایران لقب گرفت
این عکاس ادامه می دهد: «آتشباری خمپاره اندازهای سپاه در عملیات طریق القدس نقش بسزایی در پیروزی رزمندگان ایرانی داشت که با تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر شهید حسن مقدم به نتیجه رسید.»
صادقی در باره آن توضیح می دهد: «عملیات طریق القدس بدون وقفه 14 روز ادامه داشت و برای همین حسن مقدم خواب و خوراک درست و حسابی نداشت. این عکس را لحظه ای از او گرفتم که بعد از یک جلسه توجیهی عملیات، خودش را به کناری کشید و بعد از تکیه دادن به چند پتو، یک باره به خوابی عمیق فرو رفت.»
او با اشاره به اینکه شهید حسن تهرانی مقدم در رشته مهندسی صنایع تحصیلات دانشگاهی داشت، می افزاید: «در ادامه جنگ، این فرمانده جوان علاوه بر اینکه اولین یگان های توپخانه و موشکی سپاه پاسداران را تشکیل داد، در بومی کردن ساخت این جنگ افزار ها و توسعه فنآوری های و صنایع مربوط به آن نیز نقش اصلی را ایفا کرد.»
سعید صادقی با تاکید بر تواضع و خوش اخلاقی این سرلشکر شهید ادامه می دهد: «حسن مقدم زمانی هم که به درجات ارشد فرماندهی رسید، همان منش خاکی و صمیمی قدیم خود را حفظ کرد و هیچ وقت به دنبال آن نرفت تا خدمات و کارهای بزرگش را به رخ این و آن بکشد. او تا آخرین روز زندگی اش، همان رزمنده ساده ای باقی ماند که من عکسش را هنگامی که تنها 22 سال داشت، ثبت کردم.»