دلایل و موانع قهرمانی تراکتورسازی

اگرچه لیگ برتر با برگزاری اولین بازی آغاز می‌شود اما دنبال کردن عملکرد تیم‌ها در فصل نقل و انتقالات، بدنسازی و دوران آماده‌سازی می‌تواند تا حدود زیادی وضعیت تیم‌ها را مشخص کند. این که کدام‌شان قرار است برای قهرمانی بجنگند و کدام به دنبال بقا هستند و رده‌های میانی جدول را بین چه کسانی باید تقسیم کرد. البته همیشه سورپرایزها هم سهم خود را دارند و نقش خود را ایفا می‌کنند.

در حال حاضر 5 تیم را می‌توان مدعی بالابردن جام برای فصل آینده دانست. پرسپولیس، استقلال، تراکتور، سپاهان و پدیده. هر کدام از آنها به دلایلی مدعیان اصلی فصل آینده هستند و البته با موانعی شاید نتوانند به این هدف برسند. آن دلایل و موانع چه هستند؟

تراکتورسازی یکی از مدعیان اصلی قهرمانی است. تیمی که فصل گذشته هم این لقب را در اختیار داشت و توانست آن را تا هفته‌های پایانی حفظ کند. آنها امسال هم با اضافه کردن چند بازیکن و تغییر کادرفنی نشان دادند که همچنان می‌خواهند در کورس قهرمانی باقی بمانند.

شاگردان دنیزلی به چه دلایلی می‌توانند جام بعدی را بالای سر ببرند و مانند فصل گذشته تیم ناکام فصل لقب نگیرند چه موانعی باعث می‌شود جام امسال هم از تبریز دور بماند؟

دلایل قهرمانی

تجربه: تراکتوری‌ها خیلی علاقه‌ای به جوانگرایی نشان نداده‌اند. آن‌ها با حضور زنوزی به دنبال بازیکنان باتجربه و امتحان پس‌داده ای بودند که شانس‌شان را برای قهرمانی بالا ببرند. سیاستی که جذب شجاعی و دژاگه و حاج‌صفی بر اساس آن انجام شد. یکی از نقاط قوت تراکتورسازی نسبت به تیم‌های میلیاردی و خصوصی پیشین که هیچ کدام‌موفق نبوده‌اند این بوده است که آنها خریدهای منطقی‌تر و همگون‌تری داشته‌اند. یعنی همان‌قدر که به فاز هجومی‌شان توجه داشتند تلاش کردند تا در فاز دفاعی بازیکنان استانداردی به خدمت بگیرند. اتفاقی که در این فصل کامل‌تر هم شد. حضور رشید مظاهری در تراکتور را می‌توان شاه صید تبریزی‌ها دانست. انتقالی که یکی از دغدغه‌های آن‌ها یعنی پست شماره یک را برطرف خواهد کرد. رضا شکاری هم دیگر خرید آنها که برخلاف بقیه خریدها جوان است و البته با تجربه. خرید خانزاده و میثم تیموری هم نشان می‌دهد که آنها تمرکزشان روی مستحکم‌کردن دفاعشان بوده تا شاید از این طریق بتوانند مانع لغزش جام شوند.

هوادار: یکی از نقاط قوت همیشگی تراکتوری‌ها هوادارانشان بوده‌اند. مقایسه نتایج این تیم داخل و خارج از خانه نشان می دهد که این هواداران تا چه حد در موفقیت تیم نقش دارند. اگرچه هواداران پرتعداد می‌تواند مانند یک شمشیر دولبه عمل کند اما تراکتوری‌ها از لبه منفعت این شمشیر استفاده زیادی برده‌اند. آنها این فصل هم با تکیه به سکوهایشان خود را برای یک دوئل سخت آماده می‌کنند.

موانع قهرمانی

بی‌ثباتی نیمکت و مدیریت: حضور دنیزلی روی نیمکت تبریزی‌ها را می‌توان یکی از دلایل آن‌ها برای قهرمانی هم دانست. اما از آن سو دنیزلی در تجربه‌های پیشینش نشان داده که می‌تواند با وجود توانایی‌های فنی‌اش می‌تواند یکی از موانع قهرمانی هم باشد. دنیزلی مربی بازی‌های هجومی و جذاب و عجیب و غریب است. بازی‌هایی که لذت را قطعا به همراه می‌آورد اما این قطعیت برای به دست‌ آمدن جام وجود ندارد. همچنین او با توجه به سن و سال فعلی‌اش و سختی‌های کار در تراکتورسازی شاید خودش نتواند تا پایان فصل در این تیم بماند. از تصمیمات عجیب و غریب مدیریت باشگاه هم نمی‌توان گذشت. تراکتورسازی فصل گذشته رفت و آمدهای زیادی را در نیمکت و در میان بازیکنان دید و این مساله می‌تواند برای تیمی که تمرکز اصلی‌اش به دست آوردن جام است خطرناک باشد.

بالا بودن میانگین سنی: بالا بودن میانگین سنی بازیکنان همان‌طور که امتیازی به نام تجربه را در اختیار یک تیم قرار می‌دهد کند بودن و معایب خاص خودش را هم دارد. مسعود شجاعی و دژاگه و دیگر بازیکنان با تجربه این تیم همان‌قدر که می‌توانند عاملی برای قهرمانی باشند می‌توانند طراوت و شادابی را هم از تیم گرفته و در مصاف با تیم‌های جوانتر برای آنها مشکل‌ساز شود.