دردسر این روزهای برانکو و پرسپولیس

به گزارش شمانیوز: رسیدن به دروازه رقبا و در نهایت کسب پیروزی، هفته به هفته برای سرخ‌پوشان سخت‌تر می‌شود. سرخ‌پوشان تهرانی در بازی قبلی با نتیجه تساوی مقابل گسترش متوقف شدند، در هفته نوزدهم به زحمت از سد مشکی‌پوشان گذشتند و در هفته هجدهم نیز نتوانستند مقابل نفت بحران‌زده به نتیجه‌ای بهتر از تساوی دست یابند. چه اتفاقی رخ می‌دهد که پرسپولیس به عنوان صدرنشین لیگ مقابل تیم‌های پایین جدول امتیاز از دست می‌دهد و در خیلی از مواقع به زحمت و به لطف نبوغ بازیکنانش در دقایق پایانی به بردهای یک گله دست می‌یابد؟ برای پاسخ به این سوال باید نگاهی داشته باشیم به سیستم و تاکتیک تیم‌هایی که مقابل پرسپولیس قرار می‌گیرند. در لیگ هفدهم تقریبا اکثر تیم‌ها با یک تاکتیک مشترک مقابل پرسپولیس قرار گرفته‌اند؛ دفاع با 10 بازیکن و اصطلاحا دفاع اتوبوسی مقابل تهاجمی‌ترین تیم لیگ. این همان چیزی است که کار سرخ‌پوشان را در بازی‌های اخیر سخت کرده و به نظر می‌رسد برانکو برای تداوم موفقیت‌های پرسپولیس باید چاره‌ای برای عبور از این دفاع‌های اتوبوسی بیندیشد. پرسپولیس در این هفته‌ها اسیر فوتبال کاملا دفاعی رقیبانش شده است. هر چند که تمرکز تیم برانکو تا سوت پایان بازی و گل‌های لحظه آخری، جلوی نتایج تلخ‌تر این تیم را گرفته اما ممکن است در ادامه راه شانس یار سرخ‌پوشان نباشد. در بازی مقابل گسترش، پرسپولیس تا یک قدمی شکست پیش رفت اما در نهایت سیامک نعمتی توانست با گل دقیقه 95 جلوی دومین شکست فصل تیمش را بگیرد. گسترش تا قبل از بازی مقابل پرسپولیس با آرایش 2-4-4 مقابل رقبا قرار می‌گرفت اما فیرزو کریمی تصمیم گرفت مقابل پرسپولیس با سیستم 1-5-4 بازی کند. بازی با 4 دفاع، 3 هافبک تدافعی و 2 بال کناری ایستا باعث شد تا پرسپولیس تا دقیقه 95 در حسرت گلزنی باقی بماند. در بازی مقابل پرسپولیس آندو و زنده‌روح هافبک‌های تدافعی گسترش بودند و حتی اسماعیل فرهادی و نریمان‌جهان هم برخلاف همیشه بیشتر در کارهای تدافعی شرکت کردند تا بازی بسته آبی‌های تبریز، شاگردان برانکو را حسابی به زحمت بیندازد. در بازی مقابل مشکی‌پوشان هم شاهد همین رویه بودیم. بازی برگشت پرسپولیس و مشکی‌پوشان به جز در دقایق اول نسخه کپی شده بازی رفت بود. البته در این بازی پاتک برانکو مقابل سیستم دفاع فشرده و تجمع در زمین حریف موثر بود و چندین بار مدافعان مشکی‌پوشان دچار اشتباه شدند اما مشکل اصلی در جایی بود که ضربه آخر از سوی منشا و علیپور و احمدزاده با تمرکز مناسب زده نمی‌شد. پرسپولیس زمانی به گل رسید که تا آخرین دقایق تمرکز خود را حفظ کرد. مثلث نعمتی، امیری و علیپور گلی را زدند که ماحصل عدم تمرکز دفاع مشکی‌پوشان بود. در بازی مقابل نفت تهران هم شاهد داستان پرسپولیس و اتوبوس پارک شده بودیم. نفتی‌ها با حداکثر نفرات دفاع می‌کردند و با بازی بسته موفق به کسب یک امتیاز از تیم صدرنشین لیگ شدند. پس از بازی بسیاری از اهالی فوتبال بر افاضلی بابت بازی دفاعی خرده گرفتند اما دستیار سابق برانکو در تیم ملی اعتقاد دیگری دارد و در دفاع از سبکی که ارایه داد، کارلوس کی‌روش را مثال می‌زند. او از فوتبالی‌ها می‌پرسد چطور کی‌روش با تیم ملی مقابل تیم‌های بزرگ دفاع می‌کند اشکالی ندارد و حتی تحسین هم می‌شود. افاضلی در بازی مقابل پرسپولیس از سیستم عجیب 1-4-5 استفاده کرد؛ بازی با 5 دفاع متمرکز و 4 هافبکی که فقط وظایف دفاعی و پرس هافبک‌های پرسپولیس را داشتند و بس! از داربی تهران تا پایان هفته بیستم به غیر از تیم‌های پارس جنوبی، تراکتور و سایپا همه تیم‌ها با تک مهاجم به مصاف صدرنشین لیگ رفته‌اند که پرسپولیس 2 بازی از این 3 بازی را با اختلاف 2 گل برده است. همه این‌ها نشان می‌دهد که همه تیم‌های لیگ با رویکردی تدافعی به مصاف پرسپولیس می‌روند و همین بازی بسته است که باعث شده تا بازیکنی مثل منشا نتواند آمار خوب گلزنی خود در پیکان را تکرار کند. منشا برخلاف مهدی طارمی بازیکنی است که برای گلزنی به فضا نیاز دارد و بازی تدافعی رقبای پرسپولیس این فضا را از مهاجم سرخ‌پوشان گرفته و باعث شده تا او در لیگ نتواند به عنوان مهاجم آمار خوبی را از خود به جای بگذارد.