جمشید هاشم پور ممنوع الکار شد | جمشید هاشم پور عمل زنانه کرد

به گزارش شمانیوز: جمشید هاشم پور با نام هنری جمشید آریا در سال 1323 از پدر و مادری اردبیلی در تهران خیابان سلسبیل متولد شد. جمشید هاشم پور تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. جمشید هاشم پور ازدواج کرده است و صاحب دو فرزند دختر است. جمشید هاشم پور درباره ممنوع الکار شدنش توضیح داد.

ماجرای ممنوع التصویری جمشید هاشم پور

جمشید هاشم‌پور در گفت و گویی درباره دوران ممنوع‌الکاری‌اش در دهه شصت گفت:« بعد از فیلم «یوزپلنگ» ساخته ساموئل خاچیکیان بود که ممنوع‌الکار شدم. چون یادم هست قبل از فیلم شایعه شده بود که هاشم‌پور قرار است ممنوع‌الکار شود و چون قرارداد این فیلم را بسته بودیم سریع کلید زدند و مرا جلوی دوربین بردند.

بعد از ممنوع‌الکاری ، من اقدامی نکردم و حتی ارشاد هم نرفتم که ببینم اصلا چرا ممنوع شدم یا درخواست بدهم ممنوع‌الکاری‌ام را لغو کنند. حتی کسی به من خبر نداد ممنوع‌الکار شده‌ام. آن موقع کارگردان‌‌ها و تهیه‌کننده‌ها لیست بازیگران‌شان را می‌بردند ارشاد و به آنها می‌گفتند هاشم‌پور فعلا نمی‌تواند کار کند. دلیل خاصی نداشتند فقط گفتند ایشان خیلی دارد پرواز می کند و مطرح می‌شود»

نام:جمشید

نام خانوادگی:هاشم پور

تاریخ تولد:1323/1/5

محل تولد:تهران

تحصیلات:دیپلم

فرزند:دو دختر

زندگی جمشید هاشم‌پور

جمشید هاشم‌پور پیش از انقلاب

جمشید هاشم‌پور در سال ۱۳۲۳ از پدر و مادری اردبیلی در خیابان سلسبیل تهران به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه داد. وی اولین فیلم سینمایی خود را با معرفی یکی از دوستانش به ساموئل خاچیکیان، کارگردان ایرانیِ ارمنی‌تبار، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز کرد. سپس در فیلم‌های جنجال پول ساختهٔ پرویز خطیبی و ایوالله به کارگردانی منوچهر نوذری، خوشگل‌ترین زن عالم (به‌همراه منوچهر وثوق)، قسمت (کارگردان امیر شروان)، عشقی‌ها (کارگردان جمشید شیبانی) بازی کرد. آخرین فیلم جمشید هاشم‌پور در قبل از انقلاب خوشگلترین زن عالم به کارگردانی قدرت‌الله احسانی و بازیگری منوچهر وثوق، جمیله بود. بعد از آن برای مدتی سینما را رها کرد تا سال ۱۳۶۱ که به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. او ستاره سینمای ایران در دهه هفتاد بود.

جمشید هاشم‌پور پس از انقلاب

بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که جمشید هاشم‌پور (آریا) را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سالها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می‌کرد. فیلمهای بعدی جمشید هاشم‌پور عبارتند از: فرمان، بازداشتگاه، نقطه ضعف، بالاش، پایگاه جهنمی، عقابها، یوزپلنگ، تیغ و ابریشم، عشق و مرگ، پرده آخر، تماس شیطانی، دادستان، قرق، مادر، طعمه، افعی، یاران، آخرین خون، نیش، پرواز از اردوگاه، آخرین بندر، ضربه طوفان، یاغی، رنجر، زخمی، مجازات، گروگان، عقرب، آواز قو، گشت ارشاد، مسافر ری و چندین فیلم دیگر تا به امروز.

جمشید هاشم‌پور از معدود هنرپیشگان موفق سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه‌هایش سینما را از سینما شروع کرده‌است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد. وی با بازی در نقشهای متفاوت توانایی‌های خود را به اثبات رسانده‌است. او در دهه شصت و اوایل دهه هفتاد در کنار بازی در فیلمهای اکشن و حادثه‌ای گه گداری بازی در نقشهای دیگر را نیز امتحان کرده‌است: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷) - مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸) - پردهٔ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹) - عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۰).

هاشم‌پور پس از دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی پور) گزیده‌کار شد و سعی کرد در فیلمهای خوب و متفاوت بازی کند. بازی بسیار خوب او در فیلمهای آواز قو (سعید اسدی، ۱۳۷۹)، سفر به فردا (محمدحسین حقیقی، ۱۳۸۰)، قارچ سمی (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)، واکنش پنجم (تهمینه میلانی، ۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت‌گیرانهٔ هاشم‌پور دارد. او در این سالها یک بازی تحسین‌برانگیز در فیلم مسافر ری (داود میر باقری، ۱۳۷۹) از خود به نمایش گذاشت.

جمشید هاشم‌پور در سال ۱۳۸۲ دو فیلم بر پرده سینماهای تهران داشت: «واکنش پنجم و سفر به فردا». بازی خوب او در فیلم «سفر به فردا» که نامزدی بیستمین دوره جشنواره فیلم فجر را برایش به ارمغان آورد به دلیل اکران نامناسب و نوع فیلم آنچنان که باید دیده نشد. نقش کوتاه او در فیلم کیفر بسیار گیرا و تأثیر گذار بود به گونه‌ای که برای تیزر تبلیغاتی عکس این بازیگر بر پرده‌های تبلیغات بود. هاشم‌پور در سال ۱۳۸۶ از پس نقش سنگینی در فیلم استشهادی برای خدا به‌خوبی برآمد و نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنوارهٔ فجر شد.

جوایز

برنده دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد (هیوا)

دوره 17 جشنواره فیلم فجر (مسابقه سینمای ایران) - سال 1377

برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (واکنش پنجم)

دوره 4 منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال 1383

برنده لوح زرین بهترین بازیگر مرد (مسافر ری)

دوره 2 منتخب سایت ایران اکتور (بهترین های سال) - سال 1381

چهارمین بازیگر نقش اول مرد سال (قارچ سمی)

دوره 17 منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال 1381

بهترین بازیگر نقش مکمل مرد سال (واکنش پنجم)

دوره 18 منتخب نویسندگان و منتقدان (بهترین های سال) - سال 1382

اهدای تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنریپ

ماجرای سر تراشیده و ممنوع الکاری

به گفته جمشیدهاشم‌پور زمانی که برای ایفای نقش در بعضی از فیلم ها سرش را می تراشیدند چندین بار از طرف ارشاد تذکر به او داده شده و ممنوع الکار هم شده او می‌گوید کارگردان و فیلمنامه نویس و طراح گریم هستند که ظاهر یک کاراکتر را مشخص می کند و بازیگر نقشی در آن ندارد و چهره او و سر تراشیده تصمیم شخصی خودش نبوده است.