در بررسی برخی برندهای جدید در بازار لوازم خانگی مشخص شد
قاچاق کانتینری با برچسب تولید داخل | گرانی و کیفیت پایین مونتاژهای ناهمخوان
قانون ممنوعیت واردات کالاهای خارجی که مشابه تولید داخل را دارند، همچنان در حال اجراست. این قانون با هدف حمایت از تولید داخل و اشتغالزایی است. اما درباره کالاهایی که به جای تولید داخل، توسط چند شرکت تولید لوازم خانگی فقط برچسب شان عوض می‌شود هم صدق می‌کند؟
به گزارش شمانیوز، وزیر صمت همچنان ساختار ۲ هزار قلم کالا را براساس قانون ممنوعیت واردات کالاهای خارجی که تولید مشابه داخلی دارند و در سال ۹۷ به تصویب هیأت وزیران رسیده را پابرجا عنوان می‌کند. اطلاعات و شنیده‌ها حاکی است برخی کالاهای لوازم خانگی همان برندهای وارداتی می‌باشند که از طریق قاچاق کانتینری وارد ایران شده و در سوله‌ها توسط برخی برندهای ایرانی و شرکت های OEM لوازم خانگی برچسب ایرانی و تولید داخل زده و به بازار عرضه می شوند.
حمایت از تولید داخل برای همه ما به عنوان یک ایرانی که عاشق توسعه اقتصادی کشورمان هستیم، واجب و الزام محسوب می‌گردد. اگر هر کالای تولید داخل دارای کیفیت و قیمت مناسب نسبت به مشابه خارجی آن باشد چرا باید به سراغ دیگر کالاهایی برویم که جز خروج ارز و بیکاری برای جوانان و متخصصین ما که نهایت آن شکست اقتصاد کشورمان را به دنبال دارد، نفع دیگری ندارد؟
چندی پیش در خبرها آمده بود که در بازار امین‌حضور و خیابان امیرکبیر تهران که بورس بازار لوازم خانگی است، نهادهای نظارتی چند انبار و مغازه را پلمب و محصولات آنها را که قاچاق بوده، توقیف کرده اند. کاری که از نظر یک ایرانی و عاشق کشور امری عالی و بدیهی برای تمامی مراحل صنعتی و بازار توسعه اقتصادی به شمار می‌آید. به نظر ماجرا به این قاچاق‌ها ختم نشده و برخی شنیده‌ها از قاچاق‌های سازمان‌یافته کانتینری توسط شرکت‌های داخلی این حوزه خبر می‌دهد.
برای درک بهتر این موضوع به رشته توئیت‌های «احسان فدایی» یک فعال رسانه‌ای رجوع می‌کنیم و سپس با تماسی صحت و سقم این موضوع را پرسیدیم که باید گفت؛ متأسفانه این مسئله از طرف وی تایید شد.
احسان فدایی در این باره می‌گوید: «بزرگترین آسیب صنعت لوازم خانگی، اطلاعات غیر واقع و آمارسازی‌های غلط مدیرانی بود که نتیجه آن تسهیل انحصاری کردن این صنعت است. در یک پروسه تولیدی، تمام قطعات و مواد اولیه بر خروجی محصول نهایی تاثیر گذار است به همین دلیل نمی توان با استناد به تولید داخلی برخی قطعات،ادعای خودکفایی و استقلال تولید داشت.
در پایان دولت قبل جشن خودکفایی این صنعت برپا شد که باید گفت؛ «خودکفایی زمانی صحیح است که متاثر از بومی سازی،عدم نیاز به واردات و عدم وابستگی به نرخ ارز باشد و با خود ارزانی بیاورد». صرفه اقتصادی تولید به دلیل سهم پایین بازار،عدم هماهنگی میان تولید کنندگان برای تامین از یک تامین کننده مشترک و نبود امکان صادرات، در برخی قطعات و مواد اولیه این صنعت وجود ندارد. هر چند نباید فراموش کرد که اگر در بخشی نیاز به واردات احساس شد باید از مجاری رسمی و قانونی باشد در حالی که روز به روز بازار لوازم خانگی از کالاهای قاچاق و البته فیک در حال اشباع شدن است.»
این فعال رسانه ای ضمن تاکید بر فرصت ها و تهدیدهای پیرامون فعالیت شرکت‌های OEM در ایران می‌گوید: « OEM ها شرکت هایی هستند که محصولات بی‌نام را به تولیدکنندگان داخلی و بعضاً خارجی سفارش می دهند و لوگو ثبت شده خود در بازار ایران را روی آن محصول درج و به بازار عرضه می کنند. متاسفانه مشاهده شده برخی تولیدکنندگان با هدف تکمیل سبد محصول خود در کنار برخی از شرکت های مذکورمبادرت به خرید محصولاتی چون اسپیلت از برندهای ضعیف خارجی می کنند و سپس با لوگو خود با چندین درصد بالاتر به بازار عرضه می کنند. نکته قابل تامل اینکه این محصولات چون غیر قانونی است از طریق قاچاق بدون اینکه یک ریال مالیات و عوارض پرداخت کنند به صورت کانتینری وارد شده و با برچسب یک برند داخلی به بازار عرضه می شوند . نباید فراموش کرد که مشکل امروز این صنعت قاچاق کانتینری است نه تعداد ده تا و بیستا محصولی که در مغازه سطح بازار موجود است. متاسفانه محصولاتی که ذکر شد خدمات پس از فروش مناسبی ندارند ونهایتاً در محدوده جوابگویی تلفنی و ارجاع به تعمیرکنندگان متفرقه ختم می شود. مجموعه هایی که ذکر شد نگرانی خاصی از آینده صنفی خود ندارند چون در موقع بروز مشکل سریعا شرکت و کسب و کار خود را به بهانه ورشکستگی تعطیل می‌کنند.»
فدایی در توییت‌های پیوسته خود خبر از اسپیلت‌هایی می‌دهد که به همین روش وارد کشور می‌شوند. وی در این باره نوشت: «در حال حاضر بیشتر اسپیلت‌ها از تکنولوژی مدیا، آکس و تی‌سی‌ال بهره گفته اند و به همین دلیل در بیشتر موارد پنل یا یونیت داخلی از یک برند با کمپرسور و کندانسور یک برند دیگر مونتاژ می‌شود که سبب مشکلات فراوان برای خریداران این اسپیلت‌ها می‌شود. چگونه در طی دوسال گذشته، شرکت‌های متعددی مدعی تولید اسپیلت و تکمیل سبد محصول خود شدند؟ باید باور کنیم این حجم از ظرفیت در کشور بوده اما مسئولی در کنار راه‌اندازی خطوط تولیدی که صدها میلیارد هزینه تجهیز و انتقال تکنولوژی دارد، عکس یادگاری نگرفته است؟ چرا انتظار داریم مردم برای اسپیلت مثلا جنرال گلد ۲۴ هزار با قیمت ۱۷ میلیون تومان به دلیل برچسب ۵۰ درصد بالاتر پول پرداخت کنند؟»
احسان فدایی با بیان اینکه سالهاست عموما پنل‌ها از مرز بازرگان و کندانسورها از مرزهای جنوبی به کشور وارد و در سوله‌ها مونتاژ و بسته‌بندی می‌شود، می‌گوید: «سرشاخه دو برند جنرال گلد و جنرال شکار در منطقه، دو برادر کرد در سلیمانیه و شمال عراق هستند. فردی با نام شالاو از اهالی اربیل عراق سرشاخه اصلی انتقال محصولات جنرال گلد و یونیوا به مجموعه‌های داخلی است. نکته مهم اینکه این فرد هیچ کدی ندارد و بدون پرداخت یک ریال مالیات، با کمک رابط خود (ع.ف) هزاران میلیارد سود می‌کند.»
نکاتی که برای نهادهای نظارتی و دلسوزان به تولیدات داخلی که همیشه دغدغه توسعه اقتصادی در کشور را داشته‌اند به صورت خلاصه و مختصر در اینجا آورده شد. حال باید دید که نهادهای نظارتی در قوه قضاییه و وزارت صمت برای کاهش معضلات تولیدی خصوصا در حوزه لوازم خانگی و همچنین کاهش قاچاق‌های سازمان‌یافته که بی‌میلی و بی‌مهری مردم و مصرف‌کنندگان را به دنبال خواهد داشت، چه تدابیری اتخاذ کرده‌اند؟
ضروری است برای رفع چنین مشکلاتی که البته از مشکل خارج شده و در حال تبدیل به معضل و اپیدمی هستند، مسئولین مربوطه دست به کار شده تا افت بازار مصرف لوازم خانگی برند ایرانی را در نتیجه سودجویی عده‌ای دلال با واردات لوازم قاچاق و فیک را شاهد نباشیم.
