نفس ماجرای نیمروز این بار توسط هیئت انتخاب گرفته شد!/تراژدی بی مهری ها به ماجرای نیمروز ادامه دار شد

به گزارش شمانیوز: با نزدیک شدن پایان مهلت معرفی فیلم های خارجی غیر انگلیسی زبان به اسکار، در ایران همه منتظربودند تا ببینند که امسال چه فیلمی به عنوان نماینده سینمای ایران به اسکار ارسال می شود. در حالی که بسیاری از منتقدان و سینماگران ایرانی معتقدند که فیلمهای معرفی شده شانس چندانی برای کسب جایزه ندارند ولی در میان این فیلم ها نام فیلم ماجرای نیمروز ساخته ی محمد حسین مهدویان کارگردان جوان و خوش آتیه ی سینمای ایران هم به چشم میخورد . فیلمی که ماجرای ترور های دهه 60 ایران را بدون غرض ورزی به نمایش گذاشته و با توجه به اینکه در حال حاظر تروریست یک مشکل جهانی تبدیل شده این فیلم نماینده ی خوبی برای سینمای ایران بود .

ماجرای نیم روز در این 1 سال از جشنواره فجر تا جشن منتقدان سینمای ایران نگاههای زیادی را به خود جلب و جوایز زیادی دریافت کرد. اگرچه این فیلم منتقدان زیادی داشت و نقد های بر این فیلم گفته شد. این نقد های به ظاهر روشنفکرانه برخی از افراد تا جایی پیش رفت که برخی از افراد مهدویان را کارگردان دولتی نامیدند. برخی نیز خود اثر را به نحوی مورد نقد قرار دادند که نشان دهنده ی تسویه حساب شخصی بود تا نقد سینمایی! یعنی نقد صاحب اثر تا خود اثر!

مهدویان در این فیلم سعی کرد تاریخ را بدون قضاوت و حذف و اضافه و مبالغه به نمایش بگذارد واحساسات را درگیر واقعیت نکند. مهدویان به خوبی فهمیده بود تاریخ شوخی بردار نیست و نباید آن را درام جلوه داد. او سعی کرد آن دوران ملتهب را با صداقت تمام بدون غرض ورزی به نمایش بگذارد. از طرفی اشاره ریزی که در متن ماجرا به روحیه ی شخصیت های اصلی فیلم داشت که با وجود روحیات مختلف منسجم هستند یکی از نکات بارز این فیلم بود. داستان پر حاشیه کارگردان ماجرای نیمروز: بعد از اتفاقی که در جشن منتقدان سینما در زمان اهدای جایزه افتاد نگاه ها به سمت این کارگردان و فیلمش بیشتر شد. حقیقت این است که در این میان مهدویان به‌عنوان یک فیلمساز کار ناشایستی نکرده بود. او فقط یکی از مهمترین صحنه های تاریخی ایران را به نمایش گذاشته بود , پس سزاواربرخی کارها نبود. از طرفی فیلم های ایرانی وقتی اسم بعضی از کارگردان ها به عنوان خالق اثر روی آنها باشد برای پخش جهانی آن سر دست میشکنند, در صورتی که این فیلم با وجود بعد وسیع جهانی خود پخش جهانی و بین المللی هم نداشت . پس اگر قراربود فیلمی نماینده فرهنگ و تاریخ کشورش باشد باید محتوای آن هم با عرصه های تاریخی کشور عجین شده باشد . پس دیگرزمان حضور فیلم هایی با محتوای زوج های خسته و شکست عشقی های ممتد و پایان باز به سر آمده است. اگربه قول برخی به ظاهر دوست داران سینما مهدویان کارگردان دولتی هم باشد اینبارنوبت معرفی این فیلم به عنوان نماینده ایران بود تا جهان با ابعاد دیگر سینمای ایران هم آشنا شود تا سینمای ایران را با چیزی جززندگی یکنواخت و کسل کننده ی زوج های ایرانی بشناسد!

با اینکه ظاهرا کمیته ای با حضور برخی چهره های سینمایی و نمایندگان وزارت ارشاد و خانه سینما در انتخاب فیلم برای اسکار تصمیم گیری کردند اما گویا باز هم دخالت گروه ها و نهادهای غیر سینمایی در این مورد، کار انتخاب کنندگان را سخت کرد. برای برخی افراد ارزش های سینمایی یک فیلم و داشتن ویژگی های لازم برای پذیرفته شدن در اسکار اهمیتی نداشته و فقط از دید آنها، فیلم منتخب برای ارسال به اسکار باید با شرایط مزاجی و حسب الحالی آنها سازگار باشد.گویا تراژدی بی مهری ها به ماجرای نیمروز پایان پذیر نیست! درآخر فقط میتوان یک جمله گفت: هیئت محترم انتخاب التماس تفکر !