ماجرای آدم هایی که خود به خود سوختند!
می خواهیم به ماجراهای عجیب و ترسناکی اشاره کنیم؛ به اشکال نامتعارفی از مرگ با آتش و ماجرای آدم هایی که خود به خود سوختند و آتش گرفتند.
خود به خود سوختن Spontaneous Human Combustion چیست؟ این اصطلاح به آتش گرفتن و سوختن خود به خودی و بدون وجود عامل خارجی در مدت زمان اندک و ناگهانی گفته می شود. در طول سیصد سال گذشته، بیش از 250 مورد از آن در سراسر جهان اتفاق افتاده است. 1) در سال 1637 یک فرانسوی به نام دیوناس دوبونت کتابی در این باره تألیف کرد. او درباره زنی اهل پاریس به نام نیکول میلیت نوشت، این زن معتاد به الکل بود. نیکول را در رختخوابش پیدا کردند. او بر اثر آتش تبدیل به خاکستر شده بود و نکته جالب این بود که اثری از آتش روی رختخواب او به چشم نمی خورد. 2) در سال 1919جسد یک نویسنده انگلیسی به نام تمپل تامسون را در حالیکه به طور کامل سوخته بود پیدا کردند. عامل سوختگی داخل بدن او بود. 3) در سال 1938زنی به نام ماری کارپنتر همراه خانواده اش برای گردش سوار قایق می شود. او ناگهان در وسط قایق آتش می گیرد و تلاش خانواده برای خاموش کردن آتش با آب دریا بی نتیجه می ماند. ماری در مقابل چشم همسر و فرزندش به خاکستر تبدیل می شود. 4) در سال 1966 یک پیرمرد 92ساله در حمام خانه اش دچار آتش سوزی خود به خودی می شود و می سوزد. از بدن اوفقط دو ساق پا باقی ماند. در این باره دهها و صدها مورد دیگر هم وجود دارد که گفتن از آنها در این مجال نمی گنجد. فرضیّات دانشمندان تا کنون دانشمندان دلیل قاطع و محکمی برای این حوادث پیدا نکرده اند؛ اما فرضیاتی را در این زمینه بیان داشته اند که به ذکر چند نمونه از آن می پردازیم؛ اعتیاد به الکل افرادی که به این شیوه جان خود را از دست داده اند، بیشتر افرادی معتاد به الکل بوده اند. دانشمندان می گویند بین اعتیاد به مشروبات الکلی و خود به خود سوختن رابطه ای وجود دارد. چربی های اضافه بدن تحقیقات دیگری هم نشان داد که سوختن خود به خودی در افراد چاق غیر عادی و دارای چربی های زائد نامعمول اتفاق افتاده است. الکتریسیته های ساکن بدن میدان های الکتریسیته داخل بدن در یک لحظه کوتاه با هم تماس پیدا می کنند و ناگهان گرمای شدیدی در بدن به وجود می آورد و تا مغز استخوان فرد را می سوزاند. در همه فرضیاتی که دانشمندان تا کنون ذکر کرده اند، سه عنصر مشترک وجود دارد: قدرت، غافلگیری و زمان بسیار کوتاه. نویسندگان بسیاری در کتاب های خود از این پدیده نوشته اند؛ از جمله نیکولای گوگول در کتاب نفوس مرده و چارلز دیکنز در کتاب خانه غمزده و احمد خالد توفیق در کتاب شعله آبی.
