سیدمهدی شجاعی:
جبران خسارتهای وارد شده به فرهنگ در 8 سال اخیر 40 سال وقت میخواهد
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز):سیدمهدی شجاعی درباره وضعیت فرهنگی کشور به ویژه نشر در دوره هشت ساله ریاست جمهوی محمود احمدی نژاد اظهار داشت: من اگر بخواهم خیلی خودم را سانسور کنم و با ملاحظه حرف بزنم باید بگویم بلایی که سر فرهنگ و هنر و نشر در هشت سال اخیر آمد، بی سابقه بود و شاید نزدیک به 40 سال زمان لازم باشد که بتوانیم ضایعات ناشی از آن را جبران کنیم
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)، سیدمهدی شجاعی درباره وضعیت فرهنگی کشور به ویژه نشر در دوره هشت ساله ریاست جمهوی محمود احمدی نژاد اظهار داشت: من اگر بخواهم خیلی خودم را سانسور کنم و با ملاحظه حرف بزنم باید بگویم بلایی که سر فرهنگ و هنر و نشر در هشت سال اخیر آمد، بی سابقه بود و شاید نزدیک به 40 سال زمان لازم باشد که بتوانیم ضایعات ناشی از آن را جبران کنیم.
شجاعی می گوید: شاید مشکلات اقتصادی و یا مسائل سیاسی و بین المللی پیش آمده خیلی زود در نگاه مردم خود را نشان دهد، اما مشکلات و ضایعات فرهنگی سال ها طول می کشد تا بفهمیم چگونه رخ داده است و باید برای رفعش چه کار کرد.
شجاعی ادامه داد: عموم آدم هایی که سرشان به تنشان می ارزید در این دوه خانه نشین شدند و یا مهاجرت کردند و کارها در دست انسان های کوتاه قامت افتاد و این به همه عرصه های فرهنگی کشور تعمیم پیدا کرد. انگار ویروسی بود که گسترش پیدا کرد و به تبع آن آدم های سرشناس دیگر حاضر به پذیرش مسئولیت نشدند
وی تاکید کرد: با تغییر دولت نباید تصور کرد که قرار است اتفاق مهمی رخ دهد. مجموعه ساز و کار فعالیت فرهنگی در کشور که به هر حال رئیس جمهور هم جزو آنهاست، تغییری نکرده اند و این در امور ما تغییری ایجاد نمی کند. به اعتقاد من بایدبرای آغاز اصلاح این امور اول باید فاجعه و درد را شناخت و بعد به آن اعتراف کنیم. الان آمارها و ارقام به شکلی است که می گوید ما در بهترین وضعیت فرهنگی قرار داریم، ولی مثل باقی موارد در حال دروغ گفتن هستیم. اگر بپذیریم که چه فاجعه ای رخ داده آن وقت می توانیم به فکر اصلاحش نیز باشیم و اگر نپذیریم کاری از پیش نمی بریم.
شجاعی در ادامه درباره انتقادات واردشده به آخرین اثرش که با عنوان «کمی دیرتر» منتشر شده است، اظهار داشت: من البته انتقادات زیادی در مورد کتاب نشنیدم. اخیرا یک نقد را در رسانه ای مشاهده کردم که آقای اکبر خلیلی نوشته بود. آنچه که به من درباره کتاب رسیده به طور عمده نظرات مثبتی است. نقد آقای خلیلی هم موضوعی نبود که من بخواهم پاسخش را بدهم. بیشتر متعجب شدم از نوشتن این نقد و بعد هم همیشه باور داشته ام که نقد، نامه نیست که بخواهی به آن جوابی بدهی. نظر همه در نقد محترم است.
شجاعی افزود: البته قصد داشتم به آقای خلیلی زنگ بزنم و به ایشان بگویم که کتاب را کامل و یک بار دیگر بخوان چون به نظرم کلا از کتاب سر در نیاورده بودند و بعد دیدم خودشان گفته اند که کتاب را 12 بار خوانده اند و فکر کردم اگر یک بار دیگر هم بخوانند، احتمالا فرقی به حال ایشان نمی کند. تنها توصیه ام به او این است که غیر از کتاب اگزیستانسیالیسم مصطفی رحیمی، چند کتاب دیگر هم بخوانند. البته ایشان خیلی سال است که از فضای ادبیات فاصله گرفته و من هم حیفم آمد که بخواهم درباره متن ایشان بیشتر چیزی بگویم.
وی تاکید کرد: کسانی که این کتاب را پس از انتشار خواندند، همگی از اسلام شناسان بوده اند و بازخوردهای مثبتی هم درباره آن به من داده اند. بر همین اساس مطمئنم که ایشان اصلا پیام کتاب را نگرفته اند. البته رابطه بنده هم با او تا به حال مبتنی بر احترام بوده و نمی دانم برای چه این متن را منتشر کرده اند و من هم خیلی این متن را جدی نگرفته ام.
نویسنده کتاب «سقای آب و ادب» در ادامه به تالیف دومین جلد از رمان «کمی دیرتر» اشاره کرد و گفت: در جلد دوم شخصیت های داستان به طور عمده مشترک هستند؛ به علاوه اینکه سعی کردم قشر در برگیرنده کتاب کمی عام تر باشد. «کمی دیرتر» یک انتقاد از فضای خودی است و قرار نبوده که موضوع آن را به کل کشور تعمیم دهیم. یک طیف و جماعتی از مسلمان های خودی در این رمان مورد نقد قرار گرفته اند و طبیعی است که عده ای بهشان بر بخورد. به نظر من این کار آئینه ای را جلوی آنها گرفته است. حرفم این است که ادعاهای ما با کارهایمان چندان جور در نمی آید و اگر کسی خلاف این موضوع می اندیشد، سلّمنا!
شجاعی در پایان گفت: جلد دوم فعلا عنوان «خبر از ما یا اساسا هرگز» را بر خود دارد که البته قطعی نیست و با کسی درباره اش مشورت نکرده ام.