تحلیلگر بازارهای مالی مطرح کرد:
تعمیق بازار سرمایه با توسعه صندوقهای بخشی
محمد نوربخش، تحلیلگر بازارهای مالی گفت: صندوقهای بخشی با توجه به سرمایهگذاری در یک صنعت خاص موجب تعمیق بازار سرمایه و حرفهایتر شدن معاملات میشوند.
محمد نوربخش، تحلیلگر بازارهای مالی گفت: صندوقهای بخشی با توجه به سرمایهگذاری در یک صنعت خاص موجب تعمیق بازار سرمایه و حرفهایتر شدن معاملات میشوند.
در رابطه با مزیت صندوقهای بخشی، اظهار کرد: صندوقهای بخشی از آنجایی که بر یک صنعت خاص تمرکز میکنند میتوانند در صورت مدیریت مناسب تحلیلهای کاربردی را در اختیار سرمایهگذار قرار دهند.
وی افزود: صندوقهای بخشی به عنوان یکی از ابزارهای سرمایهگذاری میتوانند صندوقهای سرمایهگذاری را نیز مرتفع کنند زیرا تحلیلهای تخصصی همراه با شناسایی میزان سودو زیان در این صندوقها صورت میگیرد.
این تحلیلگر بازارهای مالی در ادامه تاکید کرد: صندوقهای سرمایهگذاری مکلف هستند بخشی از سرمایههای خود را به صنایع اختصاص دهند، در این راستا صندوقهای بخشی میتوانند جایگزین بسیار مناسبی برای تزریق سرمایه آنها باشد.
حرفهایتر شدن معاملات
نوربخش با بیان این که صندوقهای بخشی موجب تعمیق بازار سرمایه و حرفهایتر شدن معاملات میشوند، افزود: انتظار میرود اشخاصی که مدیریت این صندوقها را متقبل میشوند با توجه به تعهد کاری از تخصص لازم در حوزه صنعت مربوطه برخوردار باشند.
اهمیت نظارت بر صندوقها
این تحلیلگر بازارهای مالی در مورد وظایف سازمان بورس و اوراق بهادار در حوزه صندوقهای بخشی نیز گفت: این سازمان با توجه به وظیفه ذاتی خود و جلب اعتماد سرمایهگذاران میبایست بر بحث شفافیت اطلاعات و نحوه معاملات این صندوق نظارت بیشتری داشته باشد.
ابزاری مناسب برای سرمایهگذاری مستقیم
گفتنی است؛ صندوقهای سرمایهگذاری بخشی که سال گذشته از سوی سازمان بورس و اوراق بهادار رونمایی شد، ابزار مناسبی برای سرمایهگذاری غیرمستقیم است.
هدف اصلی از چندگانه بودن این صندوقها این است که بتوان فرآیند صدور مجوز را به واسطه انباشتی از درخواستها کوتاهتر کرد.
پذیرهنویسی نخستین صندوق بخشی سال گذشته با ارزش خالص دارایی چندگانه مولتی(NAV) آغاز شد و آنطور که وعده داده شده قرار است، این روش برای سایر صندوقهای سرمایهگذاری نیز بهکار گرفته شود.
کسب بازدهی متعادل
صندوقهای بخشی، نوعی از صندوق سهامی است که بر سرمایهگذاری در یک صنعت خاص تمرکز میکنند. در واقع، این نوع از صندوقها بیشتر پرتفوی سرمایهگذاری خود را به سهام مرتبط با صنعتی که صندوق بر مبنای آن تشکیلشده، تخصیص میدهند.
هدف از تشکیل صندوق بخشی کسب بازدهی بالا از صنعت به جای سرمایهگذاری در یک شرکت است. طبق قوانین این نوع صندوق، حداقل ۷۰ درصد از دارایی باید در یک صنعت و حداکثر ۱۰ درصد از کل داراییهای صندوق در سایر صنایع سرمایهگذاری شود.
همچنین، جهت کاهش ریسک، بخشی از دارایی صندوق در اوراق بهادار درآمد ثابت، سپرده بانکی و... سرمایهگذاری میشود.