درآمد قابل توجه داعشی ها در عراق و سوریه
در آوریل 2013 ابوبکر البغدادی، "جبهه النصرة" و تعدادی دیگر از گروه‌های تروریستی پراکنده را جزئی از به اصطلاح "دولت اسلامی" خواند و زیر پرچم سیاه خود گردآورد؛ این امر درست در زمانی بود که تروریست‌ها شدیداً نیاز به تأمین اقتصادی برای جولان تسلیحاتی‌شان و نهایتاً گسترش حیطۀ "خلافت اسلامی" داشتند.
به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)، هر قدر هم که حضور کشورهای اروپایی در یک ائتلاف نمایشی بر ضدّ داعش پررنگ باشد، لکه شرم‌آور حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم آنان طی یک سال گذشته از این گروه تروریستی از پروندۀ عملکرد آنان پاک نخواهد شد.
در نمایشی بودن ائتلاف ضدّ داعش به رهبری آمریکا همین بس که حتی به لحاظ ظاهری هم این ائتلاف تازه 4 ماه پس از اعلام رسمی خلافت "ابوبکر البغدادی" کلید خورد و عملکرد غیرفعالِ کشورهای عضو ائتلاف، بیش از پیش این شائبه را تقویت کرده است.
وقتی تلاش‌های سیاسی و نظامی حال حاضر غرب بالأخص اتحادیه اروپا برای مبارزه با تروریسم "داعش" را در یک کفۀ ترازو، و رویکردهای متناقض آنان در گذشتۀ نزدیک را در کفۀ دیگر آن قرار می‌دهیم، وزن کفۀ دوم به مراتب بیشتر است.
اگر نگرانی‌هایی که غرب از اقدامات تروریستی داعش ابراز می‌کند، حقیقی هستند و داعش، واقعاً تهدیدی جدّی برای امنیت اتحادیه اروپا محسوب می‌شود، پس جا دارد هر یک از ابهامات موجود روی کفۀ سنگین‌تر جداگانه بررسی گردند. در اینجا تنها به دو مورد از آن‌ها می‌پردازیم:
*** 1) ناکارآمدی سرویس‌های اطلاعاتی غرب: خواسته یا ناخواسته؟!
خبرگزاری دویچه وله 26 سپتامبر 2014 به نقل از یک مقام اروپایی، تخمین زد که 3000 شهروند اروپایی جدیداً به داعش پیوسته‌اند. این خبرگزاری آلمانی در ادامه نوشت:
"گیلز د کرچوا" (Gilles de Kerchove) هماهنگ‌کنندۀ اقدامات ضدّ تروریستی اتحادیه اروپا معتقد است شهروندان اروپایی با سوءاستفاده از پاسپورت‌هایشان به عراق یا سوریه اعزام می‌شوند و به هیچ وجه نباید این گروهک‌ها را دست‌کم گرفت. شهروندان اروپایی پس از بازگشت از دامان تروریست‌ها، امنیت اروپا را به شدت تهدید می‌کنند.»
صحبت از بازگشت تروریست‌ها به اروپا و خطرات امنیتی متعاقب آن، در حالی مطرح می‌شود که اساساً عضوگیری داعش از کشورهای اروپایی علی‌رغم کنترل سرویس‌های فوق‌پیشرفتۀ اطلاعاتی قدری ناممکن می‌نمایاند. مردان و زنان جوان و غالباً بی‌تجربه، چگونه به آسانی خاک اروپا را به مقصد بحرانی‌ترین مناطق دنیا ترک می‌کنند؟ این قبیل پرسش‌ها همواره بی‌پاسخ مانده‌اند.
در همین راستا به خاطر می‌آوریم رسوایی افشای جاسوسی گسترده را که از سال 2013 در صدر اخبار فضای مجازی قرار گرفت و نشان داد اطلاعات مخابره‌شده در فضای مجازی (اعم از ایمیل، پیامک، مکالمات تلفنی و...) بسیار وسیع‌تر از آنچه تا قبل از آن تصور می‌شد، رهگیری، شنود، کدگذاری، ذخیره و ارزیابی می‌شوند.
اسناد طبقه‌بندی‌شدۀ فاش‌شده توسط "اسنودن" کارمند سابق آژانس امنیت ملی آمریکا حاکی است فعالیت‌های جاسوسی از شهروندان، حتی ارتباطات درون‌شهری آنان را نیز شامل می‌شود، چه رسد به وقتی که این ارتباطات، در حوزه تبادلات الکترونیکی با خارج از اتحادیه اروپا، آن هم با مناطق حساس و بحرانی منطقه (مانند سوریه و عراق) صورت بگیرد.
به گزارش گاردین، "جیم سنسنبرنر" (Jim" Sensenbrenner) نماینده جمهوری‌خواه مجلس آمریکا 9 ژوئن 2013 شنودهای دولتی غرب را بسیار فراتر از جواز قانونی عنوان کرد و گفت:
«ادعای اوباما که "این شفاف‌ترین مدیریت در طول تاریخ است" یک ادعای کذب است. در واقع هیچ مدیریتی در طول تاریخ، تا به حال این‌قدر جزئی و مخفیانه در زندگی خصوصی مردم تجسس نکرده است.»
باتوجه به این مسئله، باید توانایی دولت‌های غربی در جلوگیری شهروندانشان از پیوستن به گروه‌های تروریستی را امری طبیعی و بدیهی بدانیم، اما در عمل، تاکنون چنین توانایی نزدیک به صفر بوده و معمولاً اخباری مبنی بر دستگیری شهروند یا شهروندان اروپایی که قصد پیوستن به داعش را داشته‌اند، مخابره نمی‌شوند. به عبارت دیگر سرویس‌های فوق‌پیشرفته جاسوسی در هیچ یک از مراحل شستشوی مغزی جوانانشان، توانایی مقابله با این عضوگیری را نداشته‌اند.
بسیار دور از انتظار است اگر بخواهیم این ناکارآمدی بزرگ در سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی کشورهای اروپایی را "ناخواسته" فرض کنیم، چون آمارها نشان می‌دهد تقریباً تمام پروسۀ جذب نیرو به گروه‌های تروریستی (به ویژه داعش) از طریق شبکه‌های مجازی رخ داده است.
*** 2) خرید و فروش نفت کردستان و تقدیم دلار به "داعش"
در آوریل 2013 ابوبکر البغدادی، "جبهه النصرة" و تعدادی دیگر از گروه‌های تروریستی پراکنده را جزئی از به اصطلاح "دولت اسلامی" خواند و زیر پرچم سیاه خود گردآورد؛ این امر درست در زمانی بود که تروریست‌ها شدیداً نیاز به تأمین اقتصادی برای جولان تسلیحاتی‌شان و نهایتاً گسترش حیطۀ "خلافت اسلامی" داشتند.
خبرگزاری "تاگس‌شاو" 2 اردیبهشت (22 آوریل 2014) گزارشی از تانک‌های پیشرفته و تسلیحات مدرنی که در اختیار تروریست‌هاست، منتشر کرد و نوشت: چطور ممکن است گروهی از تروریست‌های پراکنده و غیرمنسجم، از چنین پتانسیل مالی قوی برخوردار باشند؟
نفت خامی که نیروهای داعش با تسلط بر چاه‌های سوری/عراقی دزدیده و با قیمت‌های اندک به بازار جهانی می‌فروختند، مشتریانی به جز همین غربی‌ها نداشته و این، مسیرهای ترانزیتی ترکیه هستند که حلقۀ اتصال داعش با خریداران غربی نفت را تشکیل می‌دهند. اکنون داعش بر 60 درصد چاه‌های نفت واقع در استان‌های شرقی سوریه و بر 7 میدان نفتی عراق تسلط دارد. گلف نیوز، درآمد روزانۀ داعش از فروش نفت را بالغ بر 3 میلیون دلار اعلام کرد.
خطوط لوله بندر جیحان در ترمینال نفتی ترکیه دریای مدیترانه
ژنرال آمریکایی "توماس مک اینرنی" 12 شهریور 93 (3 سپتامبر) در مصاحبه با شبکه تلویزیونی فاکس‌نیوز به نقش بارز آمریکا در شکل‌گیری و تقویت مالی داعش اشاره کرد.
همچنین پایگاه تحلیلی "اینفوروارز" تأمین تسلیحاتی تروریست‌ها را عمدتاً از بندر بنغازی (شرق لیبی) عنوان کرده و علاوه بر این اعلام می‌کند که بسیاری از اعضاء داعش در برنامه‌ای مخفیانه در خاک اردن در سال 2012 توسط سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (CIA) آموزش دیدند. به گفته مقامات اردنی ده‌ها نفر از اعضای داعش در زمان کمک‌های پنهان به نیروهای مخالف دولت "بشار اسد" در خاک این کشور تعلیم داده شده‌اند. همچنین بسیاری از متحدین منطقه‌ای آمریکا از جمله عربستان، کویت و قطر نیز به تجهیز داعش کمک کردند.
تانک‌های زرهی مجهز و موشک‌های بالستیک دوربرد اسکاد، به عنوان بخشی از تسلیحات به جا مانده از حزب بعث، حتی قابلیت نصب کلاهک‌های شیمیایی و اتمی را هم دارند و اکنون در کنترل تروریست‌های داعشند؛ در حالی که بیش از ده سال است ارتش ایالات متحده و شبه‌نظامیان ناتو، کشور عراق را در مشت نظارتی خود گرفته‌اند. باز هم جای این پرسش است که چطور امکان حمل‌ونقل موشک‌های غول‌پیکر، به آسانی برای تروریست‌ها فراهم است؟
*** چرا ژست نگرانی از داعش، به نفع غرب است؟
آن دسته از کشورهای غربی که عملاً در پدیدآوردن، تقویت تشکیلاتی و حمایت تسلیحاتی داعش، روزی همۀ توان خود را به کار گرفتند، به جای اینکه امروز خودشان تاوان ناامنی و بی‌ثباتی منطقه را بپردازند، سیاست خارجی خود را بر آشوب‌افکنی در کشورهای بحران‌زده بنا کرده و فقط در مدح صلح، حمایت از حقوق بشر و اشاعه دموکراسی سخن‌پراکنی می‌کنند؛ و إلا مهار داعش برای غرب، کم‌زحمت است.
گروه‌های تروریستی پس از حادثۀ مشکوک 11 سپتامبر همواره با اسامی گوناگون به جان ملت‌های مسلمان افتاده و در منطقه فعالیت داشته‌اند. فواید این بی‌ثباتی‌ها برای ابرقدرت‌های استعماری، به آتش‌افروزی‌های مذهبی میان مسلمانان محدود نمی‌شود؛ بلکه ماهیت وجودی تروریسم در منطقه، دستاوردهایی برای سیاست داخلی غرب دارد که این کشورها تنها با گرفتن ژست نگران از اقدامات داعش، می‌توانند بدان‌ها دست یابند:
• محدود کردن موج پناهندگی
خبرگزاری آلمانی "یونگه ولت" جمعه 25 مهر 93 (17 اکتبر 2014) در گزارشی به انتقاد از برخورد ضدّ حقوق بشری پلیس با پناهندگان پرداخت و نوشت:
انسان‌هایی از مناطق جنگ‌زده به خاطر فشار بحران و فقر به کشورهای اروپایی پناهنده می‌شوند و حتی به اقامت در کانتینرها و چادرهای پناهندگی هم قانعند؛ ولی برخورد ضدّ حقوق بشری پلیس با آن‌ها غیرقابل قبول است. روز جمعه نشست ویژه‌ای با هدف رسیدگی به همین مسئله در مقرّ وزارت کشور برلین پایتخت آلمان برگزار شد.
اگر اروپا قادر به تشدید اقدامات ضرب‌العجلی و سختگیرانه در پذیرش مهاجران جدید (مخصوصاً از عراق و سوریه) است، علی‌الاصول باید بتواند جلوی جذب اروپاییان به گروهک‌های تروریستی مستقر در این کشورها را هم بگیرد. به عبارت دیگر کنترل رفت‌وآمد اتباع خارجی به کشورهای اروپایی، تحت نظارت سازمان‌های امنیتی یکسانی است و نمی‌توان پذیرفت که به بهترین نحو جلوی "آمد"ها را بگیرند ولی در کنترل "رفت"ها کاملاً ناتوان باشند!
• پیشبرد اهداف اسلام‌هراسانه و اعمال فشار بر مسلمانان ساکن اروپا و آمریکا
از سال 2013 از بین کلیه گروه‌های تروریستی، گروه موسوم به "دولت اسلامی عراق و شام" با در پیش گرفتن عملیات‌های رعب‌آور و قتل‌عام‌های وحشیانه توجه رسانه‌های دنیا را به خود جلب کرد و به "داعش" شهرت یافت. این تشکیلات شوم، از همان زمان بهانۀ خوبی به دست سیاست‌مداران غربی داد تا چماق داعش را بر سر اقلیت‌های مسلمان بکوبند و تبعیض‌ها علیه آنان را شدت بخشند.
از شواهد این مدعا اینکه بسیاری رسانه‌های غربی کوشیده‌اند که کم کم به جای استفاده از لفظ "داعش" برای این گروهک تروریستی، از "دولت اسلامی" آن هم بدون گیومه استفاده کنند.
بدین ترتیب وحشت عمومی دنیا از دیدن تصاویر و ویدئوهای فجیعی که در فضای مجازی و شبکه‌های اینترنتی منعکس می‌شود، با تداعی دولتی که ادعای اسلامی بودن دارد، گره می‌خورد و غربیان امیدوارند که این امر شاید حتی به تعداد اندک، بتواند اسلام را در نظر شهروندان اروپایی منفور جلوه داده و از گرایش آنان به اسلام بکاهد. منبع: باشگاه خبرنگاران
