گام سرنوشت ساز تکمیل و صیانت از دستاورد اجتماعی7 اسفند

انتخابات هفتم اسفندماه 94 آغازی بر یکی از مهمترین سرفصل های توسعه سیاسی جامعه ایرانی وصف می شود، همانگونه که پیشتر نوشتم این انتخابات از آن جهت که طرفداران هر دو تفکر سیاسی کشور ، در زمانه ی بی حزبی ، رفتاری هوشمندانه و حزبی از خود بروز دادند رویدادی ماندگار در بافت سیاست ایران خواهد بود و به همین دلیل دستاورد و محصول این انتخابات را باید همچون نهالی تازه ممارست کرد تا در تب و تاب صحنه سیاست و اقتصاد ایران خزان تلخ را تجربه نکند.

رفتار رای دهندگان ایرانی در هفتم اسفند بی شک یک دستاورد مهم اجتماعی در سپهر مدنیت ایران در آخرین سالهای قرن حاضر است، قرنی پر تب و تاب که با فرار از بی سامانی پس از مشروطیت آغازشد، به تجدد آمرانه بیست ساله عصر رضاشاه و نهضت ملی شدن نفت رسید و سپس با خیزش انقلاب اسلامی یک گام به سوی بلوغ و تکامل برداشت، رخدادهای سی و هفت سال اخیر اما از جمله گرفتاری های ناشی از جنگ و تحریم ، تا حدی زمینه را برای توجه عمومی به مشی و منش حزبی در رفتارهای سیاسی از میان برد اما در هر حال نتیجه انتخابات هفتم اسفند به ویژه اقبال عمومی به " فهرست ها" حاوی این پیام معنادار بود که جامعه ایرانی برای تغییر اسلوب رفتار سیاسی خود بیش از هر زمان دیگر آمادگی دارد.

با این حال نباید فراموش کرد که مجلس برآمده از این رفتار اجتماعی بالغ هنوز نیمه تمام است و سرنوشت 69 کرسی مجلس در انتخابات بهار 95 مشخص می شود، دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی از چند جهت شاید حساس تر و مهمتر از دور اول نیز به حساب آید.

نخست به این دلیل که وزن کشی جناح های سیاسی کشور در دور اول انتخابات تقریبا حاکی از برآیند میانی و نوعی " تعادل خاموش" این دو طیف در مجلس دهم است و به همین دلیل سرنوشت رویکرد سیاسی منتخبین 69 کرسی باقیمانده در تعیین وزن غالب مجلس دهم تا حد زیادی موثر خواهد بود.

دلیل دوم این است که در این انتخابات طیف اصلاح طلبان معتدل با رویکردی نو و بر پایه مشارکت مجدد در تصمیم گیری های سیاسی کشور وارد انتخابات شدند و البته توانستند اقبال عمومی مناسبی را هم از سوی مردم جذب کنند و در صورتی که در دور دوم نیز کنش سیاسی این طیف تداوم یابد امکان مشاهده تفکر اصلاح طلبی اعتدال گرا را از خروجی مجلس دهم شاهد خواهیم بود اما در غیر این صورت ممکن است همه شور طرفداران پر تعداد این طیف در " تک صداهایی بدون برنامه حزبی" در کلیت مجلس آتی فراموش شود.

دلیل سوم اهمیت یافتن دور دوم انتخابات ، ظهور برگزیدگان جدید در اردوگاه انتخاباتی هر دو طیف سیاسی کشور است، بدین صورت که در دور دوم، احتمالا بسیاری از افرادی که تاکنون به دلایل مختلف ، قرابت فکری خود به یکی از طیف های اصولگرا یا اصلاح طلب را آشکار نکرده بودند در این دور به خاطر حساسیت تصمیم گیری مردم ، با پرچم یکی از این جناح ها به میدان خواهند آمد و همین مساله باعث خواهد شد تا بافت انتخابات دور دوم بسیار رقابتی تر از دور نخست گردد.

این دلایل در مجموع نشان می دهد انتخابات بهار 95 گامی مهم در تکمیل و صیانت از دستاورد تحرک اجتماعی مردم ایران است و می توان به نتایج حاصل از آن در دو حوزه کلان اعتلای بلوغ سیاسی عمومی و پیدایش مجلسی با پیکره غالب اصلاح طلبی معتدل امید بسیار داشت.

با این حال نباید از چالش های فرا روی این مساله نیز غفلت کرد، تجربه های پیشین در بسیاری از حوزه های انتخابی دور دوم نشان می دهد که ممکن است کاندیداها فارغ از رفتار حزبی ، صرفا با "وعده های منطقه ای" قادر به جلب اقبال عمومی می شوند که البته این مساله فی نفسه نافی اصالت رای مردم نیست اما برای تضمین توسعه ملی امری مثبت تلقی نمی شود و باید به سوی رفتار هوشمندانه حزبی حرکت کنیم.

ضمنا چنانچه کاندیداهای انتخابات هم ضرورت و دلایل اهمیت رفتار حزبی عمومی را درک کنند قطعا با رویکردی حزبی و بر مبنای اندیشه های متکی بر آرمان هایی کلان وارد رقابت های دور دوم می شوند و این البته می تواند در سرشت مجلس آتی و تقویت بنیان های تصمیم سازی های آن در توسعه کشور تاثیری عمیق بر جای گذارد.

دور دوم انتخابات در بهار 95 همچنین برای تفکر اصلاح طلبی اعتدال گرا در ایران یک فرصت بزرگ است، فرصت اینکه در پرتو اقبال عمومی کسب شده در انتخابات هفتم اسفندماه ، نسبت به پیاده سازی و ترویج این تفکر در تار و پود فرهنگ عمومی رای دهندگان ایرانی تلاش شود و البته باید گفت که این ضرورت در وهله نخست نه بر دوش احزاب اصلاح طلب که بر دوش هواداران این تفکر در سراسر کشور است.

تفکر اصلاح طلبی اعتدال گرا به عنوان یکی از مهمترین جریان های سیاسی و فکری در چارچوب بنیان های رسمی نظام جمهوری اسلامی ایران بعد از مدتی در حاشیه بودن ، فرصت ترویج اندیشه متعالی خود را یافته است و بر همین اساس در دور دوم انتخابات مجلس شورای اسلامی امکان باز تعریف هویت و مشی اصلاح طلبی معتدل وجود دارد.