نوید خوب سینما

به گزارش شمانیوز: نوید محمدزاده بازیگری را روی صحنه تئاتر شروع کرده و شاید همین موضوع، رمز موفقیت او باشد اما برای جوانی 31 ساله که کمتر از یک دهه است به سینما وارد شده، کسب تقریباً تمام جوایز جشن ها و جشنواره های داخلی، اتفاقی معمولی نیست. او با ورود به سینمای ایران، شمایلی جدید در فیلم های ایرانی خلق کرده و آن را به بهترین وجه به مخاطب عرضه می کند. به بهانه موفقیت در جشنواره ونیز، نگاهی کوتاه انداخته ایم به تالار افتخارات این بازیگر جوان که تازه در آغاز راه است. 92 -عصبانی نیستم و سیزده موفقیت های او از سال 92 و فیلم جنجالی «عصبانی نیستم» شروع شد. او برای این فیلم نامزد دریافت سیمرغ بهترین بازیگر مرد بود و حتی گفته می شد توسط هیئت داوران هم انتخاب شده اما مسئولان وقت سازمان سینمایی به خاطر موضوع حساسیت برانگیز فیلم، ترجیح داده اند به او جایزه ای ندهند؛ موضوعی که خودش به عنوان بدترین تجربه هنری اش از آن یاد کرد. فیلم هم بعد ها توقیف شد و بازی ستاره نوظهور سینما، از دید مخاطبان پنهان ماند. در همین سال اگرچه برای فیلم «سیزده» نامزد دریافت هیچ جایزه ای نشد، اما به هر حال بازی خوب او در نقشی که فرعی به حساب می آمد، توجهات را جلب کرد. احتمالاً به همین دلیل هم بود که هومن سیدی برای «خشم و هیاهو» که یک سال بعد کارگردانی کرد، نقش اصلی را برای محمدزاده نگه داشت. 93- ناهید نوید محمدزاده در سال 93 پرکار نبود و تنها در یک فیلم سینمایی بازی کرد. «ناهید» اولین فیلم آیدا پناهنده، اگرچه فیلم خوبی بود و در جشنواره «کن»، «شیکاگو» و «براتیسلاوا» مورد توجه قرار گرفت، ولی بیش از همه حول محور شخصیت «ناهید» با بازی ساره بیات می چرخید و نقش نوید محمدزاده فرعی بود. با این حال جوان 28 ساله سینمای ایران، توانست با این فیلم در جشنواره فیلم «براتیسلاوا» جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کند. 94- خشم وهیاهو، ابد و یک روز و لانتوری سال بعد سال فوق العاده ای برای نوید محمدزاده بود. او در «ابد و یک روز» بازی کرد که هرچه جایزه داخلی بود درو کرد؛ جشنواره فیلم فجر، جشن خانه سینما، جشن حافظ و جشن منتقدان. فیلم تلخی که با 11 و نیم میلیارد تومان فروش، در حافظه سینمادوستان ماندگار شد و در این میان، بیش از هرچیز، بازی نوید محمدزاده و پریناز ایزدیار دیده شد. محمدزاده سیمرغ بلورین نقش مکمل جشنواره فجر را بالاخره از آن خود کرد و در جشن خانه سینما هم برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد شد. او در سال 94 در «خشم و هیاهو» هم بازی کرده بود و برای آن نامزد سیمرغ شد، اما با بازی پرویز پرستویی در «بادیگارد» همزمان شده بود و به جایزه دست پیدا نکرد. نوید محمدزاده در این سال در «لانتوری» هم حضور داشت و بازی برونگرای خود را باز هم به رخ کشید اما بیش از داوران جشنواره ها، نظر مخاطبان را جلب کرد و میان علاقه مندان جوان سینما، محبوب تر شد. او با این فیلم، جشن دنیای تصویر را هم فتح کرد و تندیس حافظ را گرفت. 95- خفه گی و بدون تاریخ، بدون امضا جوان کوردِ سینمای ایران که به 30 سالگی رسیده، در سینما نقش های مسن تر را می پذیرد. او در سال 95 در دو فیلم بازی کرده که هر دو مورد توجه منتقدان قرار گرفته اند. حالا هم اگرچه هیچ کدام اکران نشده اند، اما تا به حال یک جایزه نقش مکمل از جشنواره فجر و یک جایزه بازیگری از جشنواره ونیز برای او به ارمغان آورده اند. اگر «خفه گی» و «بدون تاریخ، بدون امضا» را دیده باشید، بدون شک همصدا با مخاطبان جشنواره فجر 95، بازی نوید محمدزاده را تحسین می کنید. او قرار است با این دو فیلم، در نیمه دوم سال در گیشه حاضر شود و با وجود مضمون نه چندان شیرین فیلم ها، باز هم برای دلربایی از مخاطبان سینما شانس دارد.