چراغپور:
بازیکنی مثل سروش به راحتی تولید نمی شود
با وجود آنکه گفته می شود گابریل کالدرون سرمربی آرژانتینی پرسپولیس سروش رفیعی را به خاطر مسایل فنی کنار گذاشته است اما شاید این موضوعی با ابعادی بیشتر باشد.
به گزارش خبرنگارشمانیوز و به نقل از ورزش سه: آخرین خبری که از اردوی تیم پرسپولیس بیرون آمد خبر مهمی بود چرا که کالدرون دو تا از بازیکنان ترکیب اصلی تیم را در فصول گذشته رسما نخواست به خصوص سروش رفیعی که محبوبیت ویژه ای هم روی سکوها نزد پرسپولیسی ها داشت. با این حال کالدرون با مصاحبه ای که امروز انجام داد بار دیگر تاکید کرد که این یک انتخاب فنی بوده است.
در ارتباط با این موضوع و مسایل فنی تیم پرسپولیس با جلال چراغپور کارشناس فوتبال ایران گفت و گو کرده ایم که حرف های او را در زیر می خوانید:
قبل از اینکه وارد این بحث شویم باید یک بحث پیش زمینه ای انجام داد. در وهله اول یک مربی جدید آمده و در وهله دوم تیمی را تحویل گرفته که بدون تعارف بهترین ، آماده ترین و خوش نتیجه ترین تیم ایران بوده است. اگر یک مربی تیم را بهترین شرایط ممکن تحویل بگیرد خیلی خیلی سخت تر از آن است که در بدترین شرایط ممکن تیمی را تحویل بگیرید. پرسپولیس تیمی است که چنین شرایطی دارد و این می تواند موجب چالش هایی شود.
-اینکه مربی باید در چنین شرایطی چکار کند این است که من احساس می کنم وقتی تیم در بهترین شرایط مربی اش عوض می شود این بهترین شرایط می تواند در رفتار و کردار بازیکنان هم نمود پیدا کند. ممکن است برخی بازیکنان این موضوع را حق خودشان بدانند و حتی شاید مواظبت از بدنشان یا تلاش برای آمادگی جسمانی شان به گونه ای باشد که تمارض دیده شود. این هایی که می گویم بحث روانی است.
-مربی در چنین شرایطی می تواند دو گونه رفتار کند؛ یا می تواند فعلا تحمل کند تا چرخه های تیم شروع به حرکت کند. برخورد نوع دوم این است که بگوید تو همه کاره هستی اما من رئیس جدیدم. این برخوردها می تواند باعث شود که مربی بگوید باشه تو قهرمان شدی، چهار سال در اوج بودی، همه این ها درست؛ اما من تو را نمی خواهم. من از درون تیم خبر ندارم اما احساسم می گوید باید چنین اتفاقی افتاده باشد چون سروش رفیعی بازیکنی است که درنوع خودش گونه ای خاص در فوتبال ایران است که به راحتی تولید نمی شود. ما بازیکن مشابه او نداریم ، شاید هم فنی باشد اما... این اتفاق در باشگاه های دیگر هم رخ می دهد و ممکن است گاهی بازیکن پیروز شود. پوگبا در بحثش با مورینیو در منچستر برنده شد. خوزه مورینیو آدم کوچکی نیست اما مسئولان باشگاه بین او پوگبا بازیکن را انتخاب کردند.
-من فکر می کنم کالدرون شروع دردسرسازی برای خودش ساخت. وقتی به دوران حضور برانکو نگاه می کنیم می بینیم که او روش اول را انتخاب کرد و در ابتدا دست به تغییرات جدی نزد. مثلا عالیشاه در دوره اول بازیکن ثابت بود و حکومت می کرد اما وقتی برگشت بازیکن ثابتی نبود و حکومتی هم وجود نداشت.
-برانکو یک مربی بلوک شرقی و به تمام معنا کلاسیک از نظر رفتار و حتی عصبانیت و سکوت و پرخاشگری اش بود. او خیلی ریز ریز کارش را انجام داد و جلو آمد تا یک بنایی را ساخت. البته هیات مدیره و طرفداران همه یک صدا و یک زبان از او حمایت کردند و ما شاهد یکی از استثناترین مدیریت ها از این نظر بودیم. مثل دوران کی روش که هشت سال حضور او در فوتبال ایران در فوتبال ملی جهان هم اتفاقی است که کم رخ می دهد.
-به نظر من کالدرون به طور آشکاری وارد کولاک خواهد شد؛ چه بخواهد چه نخواهد؟ او به نوعی نشان داد که سروش رفیعی آن بازیکنی نیست که بخواهد در سبک بازی اش استفاده کند و این یعنی سبک پرسپولیس تغییر خواهد کرد. مثلا یکی از استراتژی های برانکو این بود که تحت هیچ شرایطی توپ بین مدافعان بیش از دوبار رد و بدل نمی شد؛ شجاع می داد به سیدجلال و اگر سیدجلال توپ را به شجاع می داد او دیگر نباید توپ را برمی گرداند.برایش مهم نبود بگویند پرسپولیس با توپ بلند بازی می کندو مدافع باید توپ را رد می کرد. تغییر همین نگرش می تواند به معنای تغییر اساسی در سبک بازی پرسپولیس باشد. استراتژی او المینیت (ELIMINATE) توپ درون دفاعشان بود که یک اصل کلاسیک در فوتبال است. برانکو این را براساس یک منطق استراتژیک انتخاب کرده بود و اگر مرد آرژانتینی این را عوض کند یعنی ساختار پرسپولیس را تغییر داده است.
-شک نکنید چهره بازی پرسپولیس کاملا تغییر خواهد کرد. برانکو مربی تیم ملی بود و فوتبال ایران را مثل کف دستش می شناخت و می دانست چه مدل فوتبالی با این بازیکنان برنده می شود. مثل امیرقلعه نویی که دقیقا می داند چه مدلی باید برنده شود. قلعه نویی کاملا می داند چه می خواهد، او در همه تیم هایش از استقلال تا سپاهان و ذوب و تراکتورسازی همیشه یک مهاجم نوک داشته است. الان کی روش است ، قبلا فرزاد حاتمی و عنایتی چنین نقشی را داشتند. او در میانه زمین هم یک بازیکن SLOWDOWN می خواهد کسی که توپ را بخواباند و بازی را آرام کند. کاری که جانواریو ،جباری و نویدکیا می کردند و الان مهدی کیانی انجام می دهد. او همیشه یک دفاع کنار رونده هم می خواهد. اگر حاج صفی را داشته باشد مدافع راستش رونده نیست و اگر در راست خسرو را داشته باشد مدافع چپ غیررونده استفاده می کند. برانکو را هم می توان اینگونه تحلیل کرد. او همیشه یک مهاجم مثل علیپور لای مدافعان می خواهد؛ به همین خاطر وقتی منشا گفت می خواهم بروم گفت برو. یا حتی رفتن طارمی خیلی ناراحتش نکرد. برای او پست مهم بعدی پشت مهاجم است جایی که بشار رسن را آنجا بازی می دهد یا فرشاد احمدزاده که از اوهم استفاده می کرد. اگر یادتان باشد استانکو هم زمانی که علی دایی را داشت خدادادعزیزی را از فتح تهران کمکی برای بازی های آسیایی گرفت. اینها سبک بازی مربیان است.
-در مورد سروش رفیعی اما من معتقدم که برانکو هم از او خوب استفاده نمی کرد و او را این اواخر یک ربع و بیست دقیقه بازی می داد. شاید به خاطر بشار رسن بود؛ بشار بازیکن Break through است و نمونه اش را در فوتبال ایران نداریم.او به تنهایی خودش گونه ای ضدحمله است که هرتوپی می گیرد تبدیل به یک حمله می کند. طارق همان هم همین خواص را دارد.