آنچه استراماچونی به آن نیاز دارد

به گزارش خبرنگارشمانیوز و به نقل از ایلنا: ساده ترین و ابتدایی ترین تعریف مدیریت که مورد قبول هم مکاتب فکری بوده این است: مدیریت یعنی بالاترین میزان بهره وری از منابع موجود.

حرکت روز گذشته استراماچونی یک پیام روشن داشت؛ وی از شرایط مدیریتی استقلال ناراضی است و از دی مارتزیو خواسته این موصوع را پوشش دهد وگرنه محال است خبرنگار ایتالیایی نامدار اینقدر درگیر جزئیات فوتبال ایران باشد.

این یعنی آغاز یک جنگ؛ از دیروز هواداران استقلال به شدت به امیر فتحی اعتراض کرده‌اند که این روند قطعاً در طول فصل به ضرر آنها خواهد شد. اسقلال زودتر از همه شروع کرد، تیم خوبی دارد و می‌تواند یکی از مدعیان حتمی قهرمانی باشد، اما این روند اعتراض مدیریت را در جایگاه بازنده قرار داده و تاریخ نشان می‌دهد وی را مبور به اعمال تصمیماتی توام با دستپاچگی و احتمالا غلط می‌کند که مولفه مهم ثبات را در طول فصل از استقلال می‌گیرد.

اولین شکست یا نتیجه بد، فتحی را که در موقعیت هراس قرار دارد شاید مجبور به ایجاد تعییرات برای جلوگیری از اعتراضات کند؛ بی‌ثباتی و تغییرات متوالی مهم ترین عامل عدم نتیجه گیری استقلال در سال‌های اخیر بوده است.

استراماچونی بهتر است بداند برای کسب موفقیت چاره ای جز همکاری با مدیریت فعلی ندارد. این به منزله سکوت کامل نیست، اما قطعا این روش اعتراض و کشاندن توده عصبانبت به سمت میز مدیر در نهایت به ضرر خود سرمربی ایتالیایی خواهد شد.

استقلال فصول قبل را نیز در اشل معترض و با اعتراض به وزیر آغاز کرد؛ نتیجه چه شد؟ از دست دادن امتیازات بسیار مهم در هفته های ابتدایی که در نهایت منجر به از دست رفتن قهرمانی هم برای آنها شد.

استقلال، استراماچونی و هوادارانش باید بیاموزند که در همین لیگ بارها قهرمان شده اند و با همین سیستم قهرمانی می خواهند؛ اعتراض در نهایت باعث از دست رفتن موقعیت ها می شود؛ باور ندارید؟ به موارد مشابه رقیب مانند فصل حضور حمید استیلی نگاهی اندازید.

برانکو در طول 4 سال حضور در ایران با 4 مدیر کار کرد و تقریبا هیچ چالشی ایجاد نشد؛ این هرگز به منزله رضایت او از عملکرد مدیران نبود، اما برانکو می دانست دود اعتراض به چشم تیمش می رود. کاش استراماچونی نیز کمی تاریخ فوتبال ما را مطالعه کند.

تنهایی بزرگ و خلوت من پیروزی تو نیست؛ من و تو شانه به شانه پیروز می شویم، سفر هنوز تمام نیست.