آلزایمر | درمان آلزایمر
روشی جدید برای پیشگیری از بیماری آلزایمر
تحقیقات پیشگامانه ممکن است امید به درک بهتر و پیشگیری از ابتلا به بیماری آلزایمر را فراهم کند.
از سال ۲۰۲۰، حدود ۵.۸ میلیون آمریکایی از بیماری آلزایمر رنج می‌برند اما تحقیقات پیشگامانه اخیر ممکن است امید به درک بهتر و به‌طور بالقوه پیشگیری از این بیماری ویرانگر را فراهم کند.
این تحقیق که توسط محققان کالج پزشکی نیویورک و دانشکده پزشکی ویرجینیای شرقی آمریکا انجام شد، ارتباط مهمی بین رژیم غذایی، التهاب و بیماری آلزایمر را آشکار و مسیرهای بالقوه برای مداخله را روشن کرد.
دکتر پاتریک استانتون، استاد زیست‌شناسی و آناتومی سلولی و عصب‌شناسی در کالج پزشکی نیویورک گفت: التهاب در مغز یک نیروی حیاتی در ایجاد و پیشرفت بیماری آلزایمر است. رژیم غذایی غربی که سرشار از چربی و کلسترول است، می‌تواند این التهاب را بیشتر کند.
ما دریافتیم که پیشگیری از یک پروتئین خاص از فعال‌سازی ژن‌هایی که باعث التهاب می‌شوند، می‌تواند مغز را از اثرات رژیم غربی محافظت کند. این کشف چشم‌انداز فوق‌العاده هیجان‌انگیزی را برای درمان‌های جدید ارائه می‌دهد که ممکن است بیماری آلزایمر را در مسیر خود آهسته یا حتی متوقف کند.
بر اساس این تحقیق که با کمک مالی موسسه ملی بهداشت آمریکا حمایت شد، ارتباط شناخته شده‌ای بین دیابت، سندرم متابولیک و افزایش خطر اختلال عملکرد شناختی و بیماری آلزایمر وجود دارد.
دیابت، به‌ویژه، می‌تواند منجر به تصلب شرایین و التهاب عروقی شود همچنین باعث ایجاد بیماری آلزایمر در افراد مستعد می‌شود. رژیم غذایی غربی عامل اصلی مشکلات متابولیک است.
دکتر جری نادلر، رئیس سابق دانشکده پزشکی و استادیار فارماکولوژی در کالج پزشکی نیویورک بیان کرد: درک بهتر از علل اختلال عملکرد اولیه مغز می‌تواند منجر به شناسایی و درمان‌های زودهنگام برای بهبود مراقبت و نتایج برای بیماران شود.
این تحقیق روی فاکتور رونویسی STAT ۴ (خانواده محصولات ترا رساننده پیام و فعال‌کننده رونویسی ۴) متمرکز شد که نقش مهمی در فعال شدن التهاب در بدن دارد.
هنگامی که STAT۴ دست نخورده بود، تغذیه طولانی مدت با رژیم غذایی غربی منجر به سندرم متابولیک شبیه دیابت شد که با اختلال در حساسیت به گلوکز و انسولین مشخص می‌شود و نشان‌دهنده دیابت اولیه است با این حال، موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی فاقد STAT۴ در مغزشان، زمانی که با همان رژیم غذایی تغذیه می‌شدند، به‌طور کامل محافظت شدند و فعالیت مغزی کمتری را در طیفی از ژن‌های التهابی نشان دادند.
