هدیه تهرانی از شغل دوم و خاصش رونمایی کرد + عکس

هدیه تهرانی بازیگر محبوب سینما و تلویزیون از شغل دوم خود رونمایی کرد که در ادامه می خوانید. دیدن یک بازیگر در خیابان یا رستوران یا کافی شاپ شاید دیگر برای ما چندان چیز عجیبی نباشد، چون ممکن است شب به صفحه شخصی همان بازیگر معروف سر بزنیم و یک سلفی جانانه با لوکیشن همان کافی شاپ یا رستوران ببینیم، اما دیدن یک بازیگر مطرح در جایی که دارد به شغل دوم یا چندمش رسیدگی می کند، همچنان عجیب و جالب است. هدیه تهرانی یکی از آدم هایی است که خیلی بیشتر از اینکه در قاب تلویزیون یا پرده سینما دیده شود در محل شغل دومش حضور دارد؛  هدیه تهرانی موسس و مدرس آموزشگاهی است که در آن یک نوع ورزش چینی جالب آموزش داده می شود: «تای چی چوان» به عنوان کسی که می خواهد به این ورزش بپیوندد و دوست دارد یک هنرپیشه، چم و خم کار را یادش بدهد...

باشگاه هدیه تهرانی در کوچه پس کوچه های یکی از مناطق خوش آب و هوای تهران واقع شده و بیشتر شبیه به یک خانه ویلایی تر و تمیز است تا یک باشگاه ورزشی که جان می دهد برای دورهمیهای فامیلی و سیزده به در. روی دیوار حیاط باشگاه علامت معروف «یین و یانگ» درشتی به چشم می خورد، همان علامتی که ما فکر می کردیم مربوط به ورزش کونگ فو است، اما گویا مهم ترین نماد هنر، ورزش و باورهای چین است و کل یوم ورزش های رزمی این کشور را ساپورت می کند.

در نزدیکی های در ورودی گوش مان را تیز می کنیم تا شاید صدای جیغ و داد بروسلی واری بشنویم، اما داخل باشگاه هم هیچ شباهتی به سایر باشگاه های ورزشی ندارد؛ محیطی آرام و خلوت شبیه به یک کافه و دور از داد و هوارهایی که همه از کلاس های رزمی سراغ دارند.

در حالی که با مسوول ثبت نام کلاس ها در حال چانه زنی و کسب اطلاعات هستیم، تهرانی وارد محوطه باشگاه می شود و پشت میز چوبی حیاط می نشیند تا کلاسش شروع شود. درست برعکس اتفاقی که از حضور یک بازیگر مطرح در فضایی خارج از پرده سینما یا قاب تلویزیون انتظار می رود، خانم بازیگر بدون اینکه کسی دورش را بگیرد در دنیای خودش غرق است و حتی نگاهی هم به سمت ما نمی کند.

گریه شدید الهام چرخنده برای گلشیفته فراهانی غوغا به پا کرد + فیلم

بعد از آماری که از خانم مسوول می گیریم، دستمان می آید که تفاوت هدیه تهران در اینجا شهرتش در بازیگری و سوپراستار بودن سینما نیست، بلکه میزان حرفه ای بودن او در این رشته ورزشی است که ابهتی به تهرانی داده که با هر کسی فالوده نمی خورد و مثل استادهای خسته باشگاه های رزمی از همان لحظه ورود چهره های جدید به باشگاه، دنبال جذب آنها نیست.

در ابن باشگاه دو شاخه از ورزش های رزمی چینی را آموزش می دهند: «تای چی چوآن» و «چی کونگ» که خانم بازیگر مدرس رشته «تای چی چوآن» است و سه روز در هفته می توانید برای یادگیری نرمش ها و حرکات دست خاص این ورزش در آنجا آموزش ببینید. ظرفیت کلاس های هدیه تهرانی هم نهایتا 10 نفر است و اگر هرکسی بعد از پرشدن کلاس ها اضافه شود باید صبر کند تا چند نفر دیگر هم به او بپیوندند.

استاد تهرانی(!) سالن را ترک می کند و داخل بخشی می شود که در آنجا کلاس ها را برگزار می کند تا خود را برای آموزش دادن به شاگردانش آماده کند. ما هم در خلال صحبت هایمان با خانم مسوول ثبت نام به قسمت هیجان انگیز هزینه ها می رسیم.

این کلاس ها 12 جلسه در یک ماه است و چیزی حدود 450 هزار تومان برای هر نفر آب می خورد. درست است که با این هزینه می توانید نزدیک به 9 ماه در یک باشگاه رزمی یا بدنسازی نرمال و خوب کار کنید، اما در آن باشگاه ها که یک سوپراستار سینما که با حفظ سمت، رزمی کار قابلی هم هست، به شما آموزش نمی دهد.

بالاخره هدیه تهرانی مدتی هم نایب رئیس فدراسیون ووشو بوده و سال ها دستی بر آتش این ورزش رزمی داشته است و نامردی است اگر بخواهیم بالابودن این مبلغ را صرفا به دلیل سوپراستار بودن تهرانی در نظر بگیریم. شلوغی کلاس های خانم بازیگر هم گواه این مطلب است که این مبلغ برای خیلی از جوان هایی که عاشق یادگیری ورزش های خاص رزمی هستند، آن قدرها هم زیاد نیست

تای چی چیست؟

تای چی (Tai chi) یک سنت باستانی چینی است که در اصل برای دفاع شخصی بوده ولی امروزه به عنوان ورزش برای افزایش سلامتی هم انجام می شود و شامل یک سری حرکات آرام و متمرکز همراه با تنفس عمیق می شود. به آن تای چی چوان هم گفته می شود.

این ورزش رقابتی نیست و بیشتر سیستمی از حرکتی کششی آرام با سرعت دلخواه فرد است. هر حرکتی بدون وقفه به حرکتی دیگر ختم می شود تا بدن تان دائماً در حال حرکت باشد.

علایق و استعدادهای هدیه تهرانی

هدیه تهرانی از فعالان محیط زیست است که رابطه خوبی با طبیعت و راه های حفظ محیط زیست دارد و اگر سری به صفحه شخصی او در اینستاگرام بزنید تصاویر زیادی از فعالیت های محیط زیستی او را مشاهده میکنید.

 

ماجراهای بازیگر شدن هدیه تهرانی 

نخستین فیلمی که هدیه تهرانی در آن به ایفای نقش پرداخت، فیلم «سلطان» بود که سال ۱۳۷۵ ساخته شد. آن موقع هدیه تهرانی ۲۴ سال سن داشت، اما اگر همه چیز آن طور که باید پیش می‌رفت احتمالا نخستین فیلم کارنامه این بازیگر می‌شد، فیلم «چای تلخ» که اتفاقا هیچ واسطه‌ای هم این وسط نبود که او را به ناصر تقوایی معرفی کند. هدیه تهرانی به گفته خودش با تقوایی و اکبر عالمی فامیل و آشنا بوده و به همین خاطر در ۲۰ سالگی ناصر تقوایی به او پیشنهاد بازی در «چای تلخ» را می‌دهد، اتفاقی که نمی‌افتد.

 

تهرانی در این فاصله کارهای مختلفی انجام می داده و از این شاخه به آن شاخه می‌پریده، یک روز سرگرم واردات و صادرات می‌شده و یک روز مربیگری شنا را تجربه می‌کرده. دکوراسیون داخلی هم برایش جذابیت‌های خاص خودش را داشته و حتی یک زمانی تصمیم گرفته که برای یاد گرفتن کامل این حرفه راهی آلمان شود و در این کشور طراحی داخلی بخواند، اما همه چیز دست به دست هم داده تا او بالاخره بازی در سینما را تجربه کند.

 

دیدارش با محمدرضا شریفی‌نیا و آزیتا حاجیان خیلی تصادفی رقم می‌خورد، در فروشگاه باغ با دستی شکسته همراه دوستش و مادرش می‌چرخیده که متوجه نگاه آزیتا حاجیان و شریفی‌نیا می‌شود. حدس هم می‌زند (بر اساس تجربه‌هایش) که چند دقیقه بعد یکی از این دو نفر به او پیشنهاد بازیگر شدن می‌دهند، چند دقیقه بعد همین اتفاق می‌افتد، حاجیان از همسرش جدا می‌شود، به سراغ او می‌آید و می‌پرسد: «دوست داری بازیگر شوی؟» تهرانی جواب می‌دهد، نه.

 

شریفی‌نیا شماره مادر دوست تهرانی را می‌گیرد و بعد از آن روز تماس‌ها شروع می‌شود، نتیجه این تماس‌ها معرفی به دفتر «هدایت فیلم» مرتضی شایسته است و پیشنهاد بازی در فیلم «روز واقعه» به کارگردانی شهرام اسدی.

 

او زیر دست عبدالله اسکندری گریم می‌شود، عکس می‌گیرد و یک متن را هم برای تست صدا و بازی می‌خواند، اما همان موقع از این نقش خوشش نمی‌آید، دلیلش هم کوتاهی نقش و دیالوگ‌های کم آن بوده است. هدیه تهرانی آنقدر باهوش بوده که می‌دانسته برای حضور در پرده سینما و ادامه آن برای نقش اول به چیزی بیشتر از چند دقیقه حضور و چند دیالوگ احتیاج دارد.

 

رقم دستمزدی که برای روز واقعه به او پیشنهاد می‌شود ۱۰۰ هزار تومان است. رقمی که قید گرفتن آن را می‌زند و نقش را قبول نمی‌کند. با این حال اما عکس‌ها و فیلم تست‌هایش در دفتر هدایت فیلم باقی می‌ماند.

 

در این فاصله یک اتفاق عجیب برایش می‌افتد. او در یک تصادف آسیب می‌بیند و چند دقیقه هم می‌میرد؛ این را بعدها که به هوش می‌آید همراهان و کادر پزشکی به او می‌گویند. تصادف آنقدر سنگین بوده که ماه‌ها او را بستری می‌کند. بعد هم کارش به راه رفتن با واکر می‌رسد. در این مدت مهرجویی سرگرم انتخاب بازیگران فیلم «لیلا» بوده که آن موقع «یک داستان واقعی» نام داشته. دست بر قضا هم مدرسه‌ای هدیه تهرانی در شهرک اکباتان، آناهیتا همتی، گذرش به دفتر مهرجویی می‌افتد. در فرم ثبت‌نام مقابل آدرس می‌نویسد، اکباتان و همان‌جا از او می‌پرسند کسی به اسم هدیه تهرانی را در اکباتان می‌شناسد و او هم پاسخ مثبت می‌دهد.

 

تماس‌ها دوباره شروع می‌شود. او چند روز بعد به دفتر مهرجویی می‌رود، فیلمنامه را مهرجویی برایش تعریف می‌کند و چند عکس هم از او می‌گیرد. مهرجویی از او می‌پرسد که چرا اینقدر چاق شده و تهرانی می‌گوید که داروی کورتن در زمان بهبودی مصرف می‌کرده و همین باعث شده ۱۵ کیلو اضافه وزن پیدا کند.

 

 

---

تتلو این بازیگر زن را بانوی واقعی ایران معرفی کرد + عکس

---

 

از دفتر که بیرون می‌آید قید بازی در این فیلم را هم می‌زند، چون برایش قابل هضم نبوده که یک مرد زن‌دار به خاطر نازا بودن همسرش به فکر ازدواج دوباره بیفتد، خودش بعدها گفته اگر موقعیت‌سنجی داشته حتما باید این نقش را قبول می‌کرد، اما آن موقع قبول نمی‌کند، ولی وزنش را کم می‌کند.

 

پیدا شدنش پس از یک مدت ناپدید شدن باعث می‌شود تا چند ساعت پس از بیرون آمدن از دفتر مهرجویی آقای رخشا با او برای بازی در فیلم «بودن یا نبودن» کیانوش عیاری تماس بگیرد. قرارها گذاشته می‌شود. در ملاقات حضوری رخشا به او می‌گوید که خوشحال است سالم و سلامت می‌بیندش چون می‌ترسیده آن تصادفی که وصفش را شنیده منجر به نقص عضو او شده باشد.

 

بعد عیاری را می‌بیند و فیلمنامه را می‌خواند و می‌پسندد. کار تحقیق را آغاز می‌کند و به سراغ بیماران قلبی هم می‌رود، چون قرار بوده نقش دختری را بازی کند که بیماری قلبی دارد. اما بازی در این فیلم هم به نتیجه نمی‌رسد و دست آخر زنده یاد عسل بدیعی در این نقش ظاهر می‌شود.

 

پس از این ماجرا یک روز دستیار مسعود کیمیایی با او تماس می‌گیرد. سامان مقدم پس از یک صحبت کوتاه گوشی را به مسعود کیمیایی می‌دهد و کیمایی با هدیه تهرانی صحبت می‌کند، قرار می‌گذارد واو هم بالاخره این فیلمنامه را می‌پذیرد. سال ۱۳۷۵ برای نخستین بار در یک فیلم آن هم در نقش اول ظاهر می‌شود. نتیجه برای خودش دلچسب نیست، اما سکوی پرش خوبی برای آینده او می‌شود. بلافاصله موج پیشنهادها آغاز می‌شود. سال بعد (۱۳۷۶) او در سه فیلم باز می‌کند و در این بین برای بازی در «قرمز» فریدون جیرانی نخستین سیمرغ دوران بازیگری‌اش را به دست می‌آورد.

 

سال ۱۳۷۷ بهروز افخمی به سراغ ساخت فیلمی می‌رود که حالا از آن به عنوان یک تابوشکنی در سینما نام برده می‌شود. برای ایفای نقش اول زن افخمی هدیه تهرانی را انتخاب می‌کند و هدیه تهرانی هم به این پیشنهاد جواب مثبت می‌دهد تا نقش یک زن مستقل را در فیلم «شوکران» ایفا کند، «شوکران» بلافاصله بعد از اکران به نقطه عطف کارنامه بازیگری او تبدیل می‌شود. در همین سال او در فیلم دیگری هم بازی می‌کند. «سیاوش» به کارگردانی سامان مقدم و «دست‌های آلوده» کار سیروس الوند.

 

طراحی داخلی یکی از هنرهای مورد علاقه خانم بازیگر است و در اوقات فراغت از بازیگری به این کار مشغول است و به وسایل و اشیای قدیمی علاقه زیادی دارد.

هدیه تهرانی علاوه بر بازیگری مربی ورزش تاچی چوان است و در شهریور 1392 به سمت نایب رئیس کمیته بانوان تای چی چوان منصوب شد.  عکاسی یکی دیگر از علایق هدیه تهرانی است و نمایشگاه عکسی در سال 88 توسط خانم بازیگر بر پا شد.

 

حضور فعال هدیه تهرانی در مناطق سیل زده

روزهای پایانی سال 97 و فروردین 98 با اتفاقات تلخی همراه شد و سیل ویرانی های زیادی در مناطق مختلف ایران به بار آورد. از اولین روزهای وقوع سیل هدیه تهرانی در مناطق سیل زده گلستان حاضر شد و کمک رسانی پرداخت و با جمع آوری و توزیع کمک های هلال احمر و مردم در کنار مردم سیل زده حاضر شد.

 

 

فیلم های سینمایی هدیه تهرانی

1375 سلطان ( 1375 _ مسعود کیمیایی)

1376 غریبانه (1376 _ احمد امینی)

1377 شوکران (1377 _ بهروز افخمی)

سیاوش ( 1378 _ سامان مقدم)

قرمز ( 1377 _ فریدون جیرانی)

دست های آلوده ( 1378 _ سیروس الوند)

پارتی (1379 _ سامان مقدم)

آبی( 1379 _ حمید لبخنده)

چتری برای دو نفر (1379 _ احمد امینی)

زمانه ( 1380 _ حمیدرضا صلاحمند)

کاغذ بی خط (1380 _ ناصر تقوایی )

خانه ای روی آب (1380 _ بهمن فرمان آرا )

آبادان ( 1381 _ مانی حقیقی)

دنیا (1381 _ منوچهر مصیری)

دختر ایرونی(1381 _ محمدحسین لطیفی)

دوئل ( 1382 _ احمدرضا درویش)

جایی برای زندگی (1383 _ محمد بزرگ نیا)

شبانه( 1381_ امید بنکدار و کیوان علیمحمدی)

یک بوس کوچولو (1384 _ بهمن فرمان آرا)

چهارشنبه سوری (1384 _ اصغر فرهادی)

نیوه مانگ (1385 _ بهمن قبادی)

نسل جادویی( 1385 _ ایرج کریمی)

هر کس سینمای خودش( 1386_ عباس کیارستمی)

شیرین (1387_عباس کیارستمی)

فرزند صبح (1387_بهروز افخمی)

تهران 1500 (1387_بهرام عظیمی)

هفت دقیقه تا پاییز (1388_علیرضا امینی)

پل چوبی (1390_مهدی کرم پور )

یک روز دیگر(1390_ حسن فتحی)

آشغال های دوست داشتنی(1391_ محسن امیریوسفی)

روز مبادا (1393_فائزه عزیزخانی)

آااادت نمی کنیم(1394_ ابراهیم ابراهیمیان)

دوئت (1394_نوید دانش)

اسرافیل(1395_ آیدا پناهنده)

پدیده (1395_علی احمدزاده)

بدون تاریخ بدون امضا(1395_ وحید جلیلوند)

روزهای نارنجی (1396_آرش لاهوتی)

مسخره باز(1397_ همایون غنی زاده)

سینما شهرقصه (1398_کیوان علی محمدی)

خورشید همچنان می درخشد(1398_ ابراهیم شیبانی)

جوایز سینمایی هدیه تهرانی

تقدیر ویژه هیأت داوران جشنواره بین المللی فیلم «ایمجین ایندیا» 2019 در کشور اسپانیا برای بازی در فیلم روزهای نارنجی (1398)

تقدیر ویژه هیئت داوران جشنواره بین المللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ برای بازی در فیلم روزهای نارنجی (1397)

برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره سینه ایران تورنتو برای بازی در فیلم روزهای نارنجی (1397)

نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم اسرافیل (1395)

نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم هفت دقیقه تا پاییز (1388)

نامزد جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن جشنواره فیلم پوسان برای بازی در فیلم چهارشنبه سوری (1385)

برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم چهارشنبه سوری از دهمین جشن خانه سینما (1385)

برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم چهارشنبه سوری (1384)

دومین بازیگر نقش اول زن سال به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم دختر ایرونی (1382)

برنده جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره بین المللی فیلم پیونگ یانگ برای بازی در فیلم پارتی (1381)

برنده جایزه بهترین بازیگر زن از ششمین دوره جشن حافظ برای بازی در فیلم کاغذ بی خط (1381)

دومین بازیگر نقش اول زن سال به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم کاغذ بی خط (1381)

نامزد تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای بازی در فیلم شوکران از چهارمین جشن خانه سینما (1379)

اولین بازیگر نقش اول زن سال به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم شوکران (1379)

برنده جایزه بهترین بازیگر زن از چهارمین دوره جشن حافظ برای بازی در فیلم شوکران (1379)

سومین بازیگر نقش اول زن سال به انتخاب انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران برای بازی در فیلم قرمز (1378)

برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم قرمز (1377)

منابع : مجله همشهری جوان ، نمناک