17 ربیع الاول
اعمال مستحبی شب و روز 17 ربیع الاول
17 ربیع‌الاول در تاریخ اسلام مصادف با میلاد با سعادت پیامبر اکرم و امام جعفرصادق (ع) است.
به گزارش شمانیوز :17 ربیع‌الاول به عنوان تاریخ ولادت پیامبر اکرم، حضرت محمد (ص)، و امام جعفرصادق(ع) شناخته می‌شود و مسلمانان این روز را به عنوان روز تولد ایشان جشن می‌گیرند. در بسیاری از کشورها، این روز با برگزاری مراسم جشن و جشنواره‌های مذهبی، تلاوت قرآن و مدیحه‌سرایی به مناسبت ولادت پیامبر گرامی اسلام گرامی داشته می‌شود.کلمه “ربیع” به معنای بهار است و این روز به عنوان نماد شروع یک دوره جدید از رحمت و هدایت الهی برای بشریت شناخته می‌شود.17 ربیع‌الاول فرصتی است برای مسلمانان تا با یادآوری آموزه‌های پیامبر اسلام، بر وحدت و همبستگی خود تأکید کنند و به ترویج ارزش‌های انسانی و اخلاقی بپردازند.
اعمال شب و روز هفدهم ربیع‌الاول
غسل کردن
غسل کردن به نیت روز ۱۷ ربیع الاول
روزه گرفتن
روزه که برای آن فضیلت بسیار نقل شده است، از جمله در روایاتی از ائمه معصومین (ع) آمده است که: هرکه این روز را روزه بدارد، خدا ثواب روزه یک سال را برای او بنویسد و این روز، یکی از چهار روزی است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.
زیارت حضرت علی (ع)
زیارت حضرت علی (ع) در این روز مستحب است با همان زیارتی که امام صادق (ع) در چنین روزی کنار ضریح شریف آن حضرت (ع) وی را زیارت کرد. (اقبال، صفحه ۶۰۸) (این زیارت در بخش زیارات، مفاتیح آمده است).
صدقه دادن
لازم است مسلمانان این روز را بزرگ بدارند و به وسیله صدقات و خیرات و مؤمنان را شادمان کنند و به زیارت مشاهد مشرفه روند.
تکریم و بزرگداشت روز ۱۷ ربیع الاول
مرحوم «سید بن طاووس»، در اقبال، در تکریم و تعظیم این روز به خاطر ولادت شخص اول عالم امکان و سرور همه ممکنات حضرت نبی اکرم (ص) سفارش بسیار کرده است. بنابراین تکریم، تعظیم و بزرگداشت این روز بسیار به جا و صحیح است.
عید گرفتن در هفدهم ربیع الاول
روایت است در این روز به آنچه موافق حقیقت عید است عمل شود. (یعنی به آنچه که در شرع وارد گشته نه آنچه خلاف مقررات شرع باشد همچنان که عادت و سنت پاره‌ای از نادانان است که به لهو و لعب بلکه پاره‌ای از افعال حرام می‌پردازند.)
زیارت پیامبر اکرم (ص) از دور و نزدیک
هر کس مرا زیارت کند، یا یکی از فرزندانم را زیارت کند، من هم روز قیامت به زیارت او می‌روم و او را از هول و هراس‌های قیامت می‌رهانم. (بحار الانوار، ج ۹۷، ص ۱۲۳)
«زیارت حضرت رسول» صلی‌الله‌علیه‌وآله از نزدیک و «زیارت آن حضرت» از راه دور در این روز توصیه شده است.
علامه مجلسی در زاد المعاد آورده است: شیخ مفید و شهید و سید بن طاوس (ره) گفته‌اند که چون در غیر مدینه طیبه خواهی که حضرت رسول (ص) زیارت کنی غسل بکن و شبیه به قبر در پیش روی خود بساز و اسم مبارک آن حضرت را بر آن بنویس و بایست و دل خود را متوجه آن حضرت گردان و بگو:
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ
شهادت می‌دهم که خدایی جز خدا که یگانه و بی شریک است موجود نیست
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ
و شهادت می‌دهم که محمد (ص) بنده خدا و رسول اوست و محققا او سید خلق اولین و آخرین است و بی شک او سید پیغمبران و رسولان الهی است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّیِّبِینَ
پروردگارا درود فرست بر اوو بر اهل بیتش که پیشوایان پاکان عالمند.
پس بگو
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَلِیلَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نَبِیَّ اللَّهِ
سلام بر تو ای رسول خدا سلام بر تو ای خلیل خدا سلام بر تو ای خبر دهنده از خدا
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا صَفِیَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَحْمَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خِیَرَةَ اللَّهِ
سلام بر تو ای برگزیده خدا سلام بر تو ای رحمت خدا بر خلق سلام بر تو ای مختار خدا از بندگان
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نَجِیبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا خَاتَمَ النَّبِیِّینَ
سلام بر تو ای دوست خدا سلام بر تو ای نجیب و شریف‌ترین خلق نزد خدا سلام بر تو ای خاتم پیغمبران
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا قَائِماً بِالْقِسْطِ
خدا سلام بر تو ای سید رسولان خدا سلام بر تو ای آنکه اساس عدل را بر پا داشتی
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا فَاتِحَ الْخَیْرِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مَعْدِنَ الْوَحْیِ وَ التَّنْزِیلِ
سلام بر تو ای فاتح هر خیر و سعادت سلام بر تو ای معدن وحی خدا و نزول فرشتگان
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مُبَلِّغاً عَنِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِیرُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مُبَشِّرُ
سلام بر تو ای تبلیغ کننده احکام الهی سلام بر تو ای چراغ روشن (علوم آسمانی) سلام بر تو ای بشارت آورنده رحمت به خلق
(السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نَذِیرُ) السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مُنْذِرُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ الَّذِی یُسْتَضَاءُ بِهِ
سلام بر تو ای ترساننده خلق از عذاب خدا سلام بر تو ای انذار کننده امت سلام بر تو ای نور خدا که خلق بدان نور روشنی (علم و ایمان) می‌یابند
السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ الْهَادِینَ الْمَهْدِیِّینَ
سلام بر تو و بر اهل بیتت که پاکیزه طینت و پاک گوهر و راهنما و راه یافتگان بسوی خدایند
السَّلاَمُ عَلَیْکَ وَ عَلَی جَدِّکَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ عَلَی أَبِیکَ عَبْدِ اللَّهِ
سلام بر تو و بر جدت حضرت عبد المطلب و بر پدرت حضرت عبد الله
السَّلاَمُ عَلَی أُمِّکَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهْبٍ السَّلاَمُ عَلَی عَمِّکَ حَمْزَةَ سَیِّدِ الشُّهَدَاءِ السَّلاَمُ عَلَی عَمِّکَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ
سلام بر مادرت آمنه بنت وهب سلام بر عموی تو حضرت حمزه سید الشهدا سلام بر عموی تو عباس بن عبد المطلب
السَّلاَمُ عَلَی عَمِّکَ وَ کَفِیلِکَ أَبِی طَالِبٍ السَّلاَمُ عَلَی ابْنِ عَمِّکَ جَعْفَرٍ الطَّیَّارِ فِی جِنَانِ الْخُلْدِ
سلام بر عموی تو و کفیل تو حضرت ابو طالب سلام بر پسر عمویت جعفر طیار که در بهشت ابد به پرواز است
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا مُحَمَّدُ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَحْمَدُ
سلام بر تو ای محمد (ص) سلام بر تو ای احمد
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ السَّابِقَ إِلَی طَاعَةِ رَبِّ الْعَالَمِینَ
سلام بر تو ای حجت خدا بر خلق اولین و آخرین که به طاعت خدا از همه سبقت گرفتی
وَ الْمُهَیْمِنَ عَلَی رُسُلِهِ وَ الْخَاتِمَ لِأَنْبِیَائِهِ وَ الشَّاهِدَ عَلَی خَلْقِهِ وَ الشَّفِیعَ إِلَیْهِ
و بر جمیع انبیا و رسل تفوق و برتری یافتی و خاتم انبیا شدی و شاهد بر تمام خلق گردیدی و شفیع خلق بسوی خدا
وَ الْمَکِینَ لَدَیْهِ وَ الْمُطَاعَ فِیمَلَکُوتِهِ
و صاحب منزلت نزد خدا و مطیع فرشتگان در عالم ملکوت خدا
الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصَافِ الْمُحَمَّدَ لِسَائِرِ الْأَشْرَافِ الْکَرِیمَ عِنْدَ الرَّبِّ وَ الْمُکَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ
و دارای پسندیده‌ترین اوصاف و صاحب بهترین شرافت و کرامت نزد خدا ای آنکه از پس حجاب‌های نور خدا را با تو تکلم است
الْفَائِزَ بِالسِّبَاقِ وَ الْفَائِتَ عَنِ اللِّحَاقِ
و تو را فیروزی تقدم بر خلق است و کسی را یارای الحاق به تو نیست
تَسْلِیمَ عَارِفٍ بِحَقِّکَ مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصِیرِ فِی قِیَامِهِ بِوَاجِبِکَ غَیْرِ مُنْکِرٍ مَا انْتَهَی إِلَیْهِ مِنْ فَضْلِکَ
سلامی به تو می‌فرستم که آن سلام از روی معرفت به مقام توست و باز معترفم به تقصیر در ادای حق تو و قیام به واجب آن و هرگز انکار مقام فضیلت تو را که منتها الیه هر فضل و کمال است نمی‌کنم
مُوقِنٍ بِالْمَزِیدَاتِ مِنْ رَبِّکَ مُؤْمِنٍ بِالْکِتَابِ الْمُنْزَلِ عَلَیْکَ مُحَلِّلٍ حَلاَلَکَ مُحَرِّمٍ حَرَامَکَ
و یقین به مزید عنایت خدا در حق شما دارم و به کتاب آسمانی قرآن که به تو نازل گردید ایمان دارم حلال شما را حلال و حرامت را حرام می دانم
أَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ کُلِّ شَاهِدٍ وَ أَتَحَمَّلُهَا عَنْ کُلِّ جَاحِدٍ أَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّکَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ
ای رسول خدا من و همه گواهان عالم شهادت می‌دهم و تحمل می‌کنیم از هر منکری که رسالتهای خدا را به امت رسانیدی و نصیحت و اندرز به خلق کردی
وَ جَاهَدْتَ فِی سَبِیلِ رَبِّکَ وَ صَدَعْتَ بِأَمْرِهِ وَ احْتَمَلْتَ الْأَذَی فِی جَنْبِهِ
و جهاد در راه پروردگارت نمودی و فرمان او را با صدای رسا به خلق رسانیدی و اذیت خلق را در راه خدا تحمل کردی
وَ دَعَوْتَ إِلَی سَبِیلِهِ بِالْحِکْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِیلَةِ وَ أَدَّیْتَ الْحَقَّ الَّذِی کَانَ عَلَیْکَ
و دعوت به راه خدا با حکمت و برهان و به اندرز و پند نیکو فرمودی و وظیفه رسالتت را ادا کردی
وَ أَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِینَ وَ غَلُظْتَ عَلَی الْکَافِرِینَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّی أَتَاکَ الْیَقِینُ
و با اهل ایمان با کمال رأفت و با کافران در نهایت شدت بودی و خدا را خالص بی شایبه شک و ریب عبادت کردی تا به مقام یقین رسیدی
فَبَلَغَ اللَّهُ بِکَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمِینَ
آنگاه خدا تو را به شرافتمندترین مقام اهل کرامت
وَ أَعْلَی مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِینَ حَیْثُ لاَ یَلْحَقُکَ لاَحِقٌ
و عالی‌ترین رتبه مقربان درگاهش و رفیع‌ترین درجات پیمبرانش رسانید که دیگر هیچکس به مقام تو نخواهد رسید
وَ لاَ یَفُوقُکَ فَائِقٌ وَ لاَ یَسْبِقُکَ سَابِقٌ وَ لاَ یَطْمَعُ فِی إِدْرَاکِکَ طَامِعٌ
و هیچ بلند مرتبه بر تو تفوق نخواهد یافت و احدی بر تو سبقت نتواند گرفت و کسی طمع وصول به رتبه تو نتواند کرد
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی اسْتَنْقَذَنَا بِکَ مِنَ الْهَلَکَةِ وَ هَدَانَا بِکَ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ نَوَّرَنَا بِکَ مِنَ الظُّلْمَةِ
ستایش خدای را که بواسطه تو ما را از مهلکه نجات داد و از ظلمت و گمراهی به نور هدایت تو رهانید
فَجَزَاکَ اللَّهُ یَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَی (جَزَی) نَبِیّاً عَنْ أُمَّتِهِ وَ رَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَیْهِ
باری ای رسول خدا خدایت که تو را مبعوث کرد پاداش دهد کامل‌تر پاداشی که پیمبر و رسولی از خدا بواسطه تربیت امتش یافت
بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی یَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْتُکَ عَارِفاً بِحَقِّکَ مُقِرّاً بِفَضْلِکَ
پدر و مادرم فدای تو ای رسول خدا من به زیارتت آمدم در حالی که به حق تو عارف و به فضل و شرافتت معترفم
مُسْتَبْصِراً بِضَلاَلَةِ مَنْ خَالَفَکَ وَ خَالَفَ أَهْلَ بَیْتِکَ عَارِفاً بِالْهُدَی الَّذِی أَنْتَ عَلَیْهِ
و می دانم که هر کس با تو و اهل بیتت راه مخالفت پوید گمراه گردد و شناسا هستم که شما راهنمای خلقید
بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی وَ وَلَدِی
پدر و مادرم و خود و عیال و فرزندانم به فدای تو باد
أَنَا أُصَلِّی عَلَیْکَ کَمَا صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ وَ صَلَّی عَلَیْکَ مَلاَئِکَتُهُ وَ أَنْبِیَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ
من درود می‌فرستم بر روح پاکت چنانکه خدا و فرشتگان و پیمبران و رسولان خدا درود فرستادند
صَلاَةً مُتَتَابِعَةً وَافِرَةً مُتَوَاصِلَةً لاَ انْقِطَاعَ لَهَا وَ لاَ أَمَدَ وَ لاَ أَجَلَ
درودی می‌فرستم پی در پی و پیوسته و وافر و غیر منقطع و بدون وقت و مدت محدود
صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ کَمَا أَنْتُمْ أَهْلُهُ
درود خدا بر تو و بر اهل بیت پاک و پاکیزگانت باد که شما لایق درود خدایید
پس دست‌ها را بگشا و بگو
اللَّهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَوَاتِکَ وَ نَوَامِیَ بَرَکَاتِکَ
پروردگارا تو جمیع صلوات خود را و برکات
وَ فَوَاضِلَ خَیْرَاتِکَ وَ شَرَائِفَ تَحِیَّاتِکَ وَ تَسْلِیمَاتِکَ وَ کَرَامَاتِکَ وَ رَحَمَاتِکَ
با افزایش و فواضل خیرات و شرافت‌ها و تحیات و سلام و کرامت و رحمت‌هایت
وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ وَ أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ وَ أَئِمَّتِکَ الْمُنْتَجَبِینَ
را با جمیع صلوات فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل و امامان برگزیده
وَ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِینَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ
و بندگان شایسته و همه اهل آسمان‌ها و زمین‌ها و هر کس تو را تسبیح کند ای پروردگار عالم از خلق اولین و آخرین
عَلَی مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ شَاهِدِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ نَذِیرِکَ وَ أَمِینِکَ وَ مَکِینِکَ
تمام آن صلوات و تحیات را عطا فرما بر حضرت محمد (ص) بنده خاص خود و رسول و شاهد و پیمبر پاک خود و نذیر خود و امین وحی خود و صاحب رتبه و مکانت خود
وَ نَجِیِّکَ وَ نَجِیبِکَ وَ حَبِیبِکَ وَ خَلِیلِکَ وَ صَفِیِّکَ وَ صَفْوَتِکَ وَ خَاصَّتِکَ وَ خَالِصَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ
و نجات بخشنده و برگزیده و حبیب و خلیل و با صفا و پاک و بنده خاص خالص خود و مظهر رحمت
وَ خَیْرِ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ
و بهترین نیکویان خلق تو که او پیغمبر رحمت است و خازن و مالک مغفرت است و قائد خیر و برکت است
وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَکَةِ بِإِذْنِکَ وَ دَاعِیهِمْ إِلَی دِینِکَ الْقَیِّمِ بِأَمْرِکَ
و نجات بخشنده خلق به امر تو از هلاکت و دعوت کننده امت به دین محکم و پایدار توست
أَوَّلِ النَّبِیِّینَ مِیثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِی غَمَسْتَهُ فِی بَحْرِ الْفَضِیلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِیلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِیعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِیرَةِ
رسولی که اول پیغمبران در عهد و میثاق است و آخر آنها در بعثت آن رسولی که او را در دریای فضل و کمال غوطه ور کردی و منزلت بزرگ و درجه بلند و رتبه عظیم به او عنایت فرمودی
وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلاَبَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَی الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْکَ لَهُ وَ تُحَنُّناً مِنْکَ عَلَیْهِ
و نور پاک او را در اصلاب پاک پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتی و آن به لطف و عنایت و عطوفت تو بود از حق او
إِذْ وَکَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِیَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِکَ عَیْناً عَاصِمَةً
که بر صیانت و حفظ و حراستش به قدرت کامله خود دیدبان غیبی نگهدارنده قرار دادی
حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَایِبَ السِّفَاحِ حَتَّی رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ
و بر او حفظ خود راه هر دنس و زشتی و نابکاری و معایب زنا و بد عملی را به کلی بستی تا آنکه دیده بندگان را به مقام رفعتش بینا کردی
وَ أَحْیَیْتَ بِهِ مَیْتَ الْبِلاَدِ بِأَنْ کَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلاَدَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَکَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ
و مردگان شهر را به نور وجودش احیا فرمودی که چون پرده‌ای از نور او به ولادتش برداشتی پرده ظلمت‌های جاهلیت را برگشود و حله نور را بر آن حرم و ناموس الهی پوشانیدی
اللَّهُمَّ فَکَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْکَرِیمَةِ وَ ذُخْرِ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِیمَةِ
پروردگارا پس چنانکه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به این رتبه بلند فرمودی‌و این منقبت بزرگ را بر او ذخیره کردی
صَلِّ عَلَیْهِ کَمَا وَفَی بِعَهْدِکَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِکَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَی تَوْحِیدِکَ
باز درود فرست بر آن پیغمبر گرامی که او به عهد تو وفا کرد و رسالتت را به خلق تبلیغ نمود و با اهل کفر و جحود در راه معرفت و توحید تو قتال کرد
وَ قَطَعَ رَحِمَ الْکُفْرِ فِی إِعْزَازِ دِینِکَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَی فِی مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِکَ
و قطع رحم کفر و شرک در راه اعزاز دین تو نمود و در جهاد با اعداء و دشمنانت جامه هر رنج و بلا در تن پوشید
وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِکُلِّ أَذًی مَسَّهُ أَوْ کَیْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِی حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِیلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ
و تو نیز در مقابل هر آزار که در این راه دید و هر کید و خدعه و مکر به او از هر گروهی که قصد قتل او داشتند به او رسید به عوض فضیلتی فوق هر فضل و کمال به او عطا فرمودی
وَ یَمْلِکُ بِهَا الْجَزِیلَ مِنْ نَوَالِکَ
و او را مالک عطیه بزرگ نمودی
وَ قَدْ (فَلَقَدْ) أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَی الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ یَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْیُکَ (مُثِّلَ مِنْ وَحْیِکَ)
و او غم و شراره اندوه جان فرسا را و جرعه زهر آگین غصه‌ها را در دل پنهان می‌داشت و از آنچه به وحی تو به او می‌رسید هرگز تخطی نمی‌کرد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِهِ صَلاَةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِیَّةً کَثِیرَةً وَ سَلاَماً
بار پروردگارا درود فرست بر آن پیمبر بزرگ و بر اهل بیتش درودی که تو خود می‌پسندی بر آنها و تحیت و سلام بسیار
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْکَ فِی (مِنْ) مُوَالاَتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّکَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
و به ما نیز بواسطه دوستی آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را عنایت فرما که تو صاحب فضل و عطای بزرگ بی انتهایی.
پس چهار رکعت نماز زیارت بکن به دو سلام با هر سوره که خواهی و چون فارغ شوی تسبیح فاطمه زهراء سلام الله علیها را بخوان پس بگو
اللَّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ لِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو در کتاب خود به نبی خود حضرت محمد که درود خدا بر او و آلش باد فرمودی
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِیماً
اگر هنگامی که امت بر نفس خود ظلم و ستم کنند پیش تو آیند و از خدا طلب عفو و بخشش کرده و از رسول درخواست طلب مغفرت کنند البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند یافت
وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
و من زمان رسولت که به او و آلش درود باد در نیافتم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَیِّئِ عَمَلِی وَ مُسْتَغْفِراً لَکَ مِنْ ذُنُوبِی وَ مُقِرّاً لَکَ بِهَا وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّی
در حالی که به زیارتش شتافتم با شوق و رغبت و توبه از عمل زشت خود و در طلب عفو و آمرزش‌گناهانم از درگاه تو و حالی نزد تو به گناهان خود اقرار می‌کنم و تو از من به گناهانم آگاه‌تری
وَ مُتَوَجِّهاً إِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِیِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ
و با توسل به رسولت که پیغمبر رحمت است به تو رو آورده‌ام
فَاجْعَلْنِی اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ عِنْدَکَ وَجِیهاً فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ
پس تو ای خدا به حق محمد و آل محمد و اهل بیتش مرا نزد خود وجیه و آبرومند در دنیا و عقبی گردان و از مقربان درگاهت قرار ده
یَا مُحَمَّدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی
ای محمد ای رسول خدا پدر و مادرم به فدایت
یَا نَبِیَّ اللَّهِ یَا سَیِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّی أَتَوَجَّهُ بِکَ إِلَی اللَّهِ رَبِّکَ وَ رَبِّی
ای نبی خدا ای سید خلق عالم من بوسیله تو به خدای عالم که پروردگار تو و من است رو آورده‌ام
لِیَغْفِرَ لِی ذُنُوبِی وَ یَتَقَبَّلَ مِنِّی عَمَلِی وَ یَقْضِیَ لِی حَوَائِجِی
تا از گناهانم بگذرد و اعمالم قبول فرماید و حوایجم برآورد
فَکُنْ لِی شَفِیعاً عِنْدَ رَبِّکَ وَ رَبِّی فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَی رَبِّی
پس تو ای رسول خدا نزد خدای خود و خدای من مرا شفاعت کن که پروردگار و مولای من نیکو مولایی
وَ نِعْمَ الشَّفِیعُ أَنْتَ یَا مُحَمَّدُ عَلَیْکَ وَ عَلَی أَهْلِ بَیْتِکَ السَّلاَمُ
و تو ای محمد که سلام بر تو و اهل بیتت باد نیکو شفیعی هستی
اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِی مِنْکَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّیِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسیع حلال و طیب نافع بر خود حتم و لازم فرما
کَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَی نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَیٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانکه هر کس که در زمان پیغمبرت به حضور می‌رسید و اقرار به گناهانش می‌کرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و رسول تو بر او طلب آمرزش می‌کرد تو او را می‌آمرزیدی اکنون مرا هم به رحمتت بیامرز ای مهربان‌ترین مهربانان عالم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُکَ وَ رَجَوْتُکَ وَ قُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ رَغِبْتُ إِلَیْکَ عَمَّنْ سِوَاکَ
پروردگارا من آرزومند تو و امیدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غیر به حضور تو ایستاده‌ام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِیلَ ثَوَابِکَ وَ إِنِّی لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَیْرُ مُنْکِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَیْکَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد کمال آرزومند ثواب بزرگ توأم ابداً منکر گناهانم نیستم بلکه معترف و تایب و شرمنده به درگاهت از اعمالی که مرتکب شده
وَ عَائِذٌ بِکَ فِی هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِی تَقَدَّمْتَ إِلَیَّ فِیهَا وَ نَهَیْتَنِی عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَیْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آورده‌ام در این مقام از آن گناهانی که پیش فرستاده‌ام تو در سابق علمت مرا از آن نهی کردی و بر آن وعده عقاب دادی
وَ أَعُوذُ بِکَرَمِ وَجْهِکَ أَنْ تُقِیمَنِی مَقَامَ الْخِزْیِ وَ الذُّلِّ یَوْمَ تُهْتَکُ فِیهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِیهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو می برم به کرم ذاتی و لطف ازلی تو که مرا به مقام محرومیت و خذلان و خواری مقیم نگردانی در آن روزی که پرده‌ها بردرند و اسرار خلق و فضیحت های بندگان آشکار گردد
وَ تَرْعَدُ فِیهِ الْفَرَائِصُ یَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ
و شانه‌ها بلرزه درآید که آن روز روز حسرت و ندامت و پشیمانی است
یَوْمَ الْآفِکَةِ یَوْمَ الْآزِفَةِ یَوْمَ التَّغَابُنِ یَوْمَ الْفَصْلِ یَوْمَ الْجَزَاءِ یَوْماً کَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِینَ أَلْفَ سَنَةٍ یَوْمَ النَّفْخَةِ
و روز پدید آمدن افک و زشتی‌های خلق است روز شناختن هر کس نتیجه اعمال خود است روز غبن و زیان بدکاران و روز فصل و جدایی خوبان و بدان و روز کیفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است
یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ یَوْمَ النَّشْرِ یَوْمَ الْعَرْضِ
که جهان را بلرزاند و از پی آن نفخه، نفخه دیگر درآید آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر کردگار است
یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِیهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِیهِ
روزی است که مردم در حضور رب العالمین قیام کنند روزی است که هر کس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود می‌گریزد
یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَکْنَافُ السَّمَاءِ یَوْمَ تَأْتِی کُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا
روزی است که زمین و اطراف آسمان شکافته شود روزی که هر نفسی از جانب خود جدال و دفاع کند
یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلَی اللَّهِ فَیُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا
روزی که خلق به خدا بازگردند و به نتیجه اعمالشان آگاه گردند
یَوْمَ لاَ یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئًا وَ لاَ هُمْ یُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ
روزی که دوستی از برای دوست خود اثری ندارد و از کسی به آنها یاری نرسد جز آنکه خدا به حالش ترحم کند که خدا تنها بر خلق مقتدر و مهربان است
یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلَی عَالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهَادَةِ
روزی که بسوی خدایی که دانای عالم غیب و شهود است باز می‌گردند
یَوْمَ یُرَدُّونَ إِلَی اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً کَأَنَّهُمْ إِلَی نُصُبٍ یُوفِضُونَ
روزی که بسوی خدا که مولای شما است به حق باز می‌گردند روزی که سر از قبرها به سرعت برآورده گویی بسوی بت‌ها و نتیجه پرستش غیر خدا می‌شتابند
وَ کَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِینَ إِلَی الدَّاعِ إِلَی اللَّهِ
و به مانند ملخ منتشر شوند و شتابان بسوی داعی به طرف خدا می‌روند
یَوْمَ الْوَاقِعَةِ یَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً یَوْمَ تَکُونُ السَّمَاءُ کَالْمُهْلِ وَ تَکُونُ الْجِبَالُ کَالْعِهْنِ
روز واقعه بزرگ روز زلزله زمین روزی که آسمان مانند مس گداخته و کوه‌ها چون پشم زده شده گردد
وَ لاَ یُسْأَلُ حَمِیمٌ حَمِیماً یَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ یَوْمَ تَکُونُ الْمَلاَئِکَةُ صَفّاً صَفّاً
و دوستی از حال دوستی نپرسد روز شاهد و مشهود است آن روزفرشتگان صف در صف ایستاده‌اند
اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِی فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ بِمَوْقِفِی فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ لاَ تُخْزِنِی فِی ذَلِکَ الْمَوْقِفِ (الْیَوْمِ) بِمَا جَنَیْتُ عَلَی نَفْسِی
پروردگارا در آن روز سخت موقف مرا جای آسایش گردان و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنایات و زشتکاری ها که بر نفس خود کرده‌ام
وَ اجْعَلْ یَا رَبِّ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ مَعَ أَوْلِیَائِکَ مُنْطَلَقِی وَ فِی زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ مَحْشَرِی
و در آن روز سیر مرا با دوستان و اولیا خود و حشرم را در زمره محمد (ص) و آل اطهارش علیهم السلام مقرر گردان
وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِی وَ فِی الْغُرِّ الْکِرَامِ مَصْدَرِی
و حوض کوثر او را محل ورودم قرار ده و جایگاهم را مقام عزت کرامت فرما
وَ أَعْطِنِی کِتَابِی بِیَمِینِی حَتَّی أَفُوزَ بِحَسَنَاتِی وَ تُبَیِّضَ بِهِ وَجْهِی وَ تُیَسِّرَ بِهِ حِسَابِی
و کتابم را به دست راستم عطا فرما تا به حسنات خود رستگار و فیروز گردم و بدین سبب در آن روز رو سفیدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز
وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِیزَانِی وَ أَمْضِیَ مَعَ الْفَائِزِینَ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ إِلَی رِضْوَانِکَ وَ جِنَانِکَ إِلَهَ الْعَالَمِینَ
و میزان حسناتم را سنگین‌تر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شایسته خود رهسپار بهشت رضوان ای پروردگار عالمیان قرار ده
اللَّهُمَّ إِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِی فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ بَیْنَ یَدَیِ الْخَلاَئِقِ بِجَرِیرَتِی أَوْ أَنْ أَلْقَی الْخِزْیَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِیئَتِی
پروردگارا به تو پناه می برم که به گناهان و زشتی‌هایم در آن روز مرا در میان خلق مفتضح و رسوا سازی و مرا به خواری و پشیمانی به خطاهایم دراندازی
أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِیهِ سَیِّئَاتِی عَلَی حَسَنَاتِی أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَیْنَ الْخَلاَئِقِ بِاسْمِی
و یا آنکه افعال بدم را بر اعمال نیکم غلبه دهی تا میان خلق محشر بد نامم سازی
یَا کَرِیمُ یَا کَرِیمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ
ای خدای کریم ای خدای کریم از تو عفو می‌طلبم از تو عفو می‌طلبم در پرده بپوش در پرده بپوش
اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِکَ مِنْ أَنْ یَکُونَ فِی ذَلِکَ الْیَوْمِ فِی مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِی أَوْ فِی مَقَامِ الْأَشْقِیَاءِ مَقَامِی
پروردگارا و به تو پناه می برم از آنکه در آن روز من در جایگاه اشرار مقام یابم یا در محل اشقیاء منزل گیرم
وَ إِذَا مَیَّزْتَ بَیْنَ خَلْقِکَ فَسُقْتَ کُلاًّ بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَی مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِی بِرَحْمَتِکَ فِی عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ
و ای خدا چون میان خلق سعید و شقی آن روز امتیاز و جدایی افکنی مرا به رحمت خود در طبقه صالحان و سعادتمندان سوق ده
وَ فِی زُمْرَةِ أَوْلِیَائِکَ الْمُتَّقِینَ إِلَی جَنَّاتِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ
و در زمره دوستان و متقیانم بسوی بهشت‌های خود فرست ای پروردگار عالم.
پس وداع کن آن حضرت را و بگو
السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَشِیرُ النَّذِیرُ
سلام بر تو ای رسول خدا سلام بر تو ای بشارت آرنده به خوبان و ترساننده بدان
السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِیرُ
سلام بر تو ای چراغ روشن (نور هدایت خدا)
السَّلاَمُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السَّفِیرُ بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ خَلْقِهِ
سلام بر تو ای سفیر خدا میان خلق
أَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِی الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ
شهادت می‌دهم ای رسول خدا که تو در صلب نور وجود مردان بزرگ و بلند همت و رحم زنان پاکیزه و منزه و پاک فطرت به وجود آمدی
لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجَاهِلِیَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیَابِهَا
و هرگز آلایش و ناپاکی‌های جاهلیت گوهر پاک تو را نیالود و در تو دوران جاهلیت لباس ظلمت و ناپاکی خود نپوشانید
وَ أَشْهَدُ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّی مُؤْمِنٌ بِکَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَیْتِکَ مُوقِنٌ بِجَمِیعِ مَا أَتَیْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ
و گواهی می‌دهم ای رسول خدا که من به نبوت شما و ولایت امامان از اهل بیت شما ایمان دارم و به آنچه از جانب خدا آوردید به مقام یقین هستم و به همه خشنود و با ایمانم
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِکَ أَعْلاَمُ الْهُدَی وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَی وَ الْحُجَّةُ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیَا
و گواهی می‌دهم که امامان از اهل بیت تو همه اعلام و نشانه‌های هدایت و رشته محکم خدا و حجت خلق بر اهل دنیا هستند
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیَارَةِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
پروردگارا این زیارت مرا آخر عهد زیارت رسولت قرار مده
وَ إِنْ تَوَفَّیْتَنِی فَإِنِّی أَشْهَدُ فِی مَمَاتِی عَلَی مَا أَشْهَدُ عَلَیْهِ فِی حَیَاتِی
و اگر مرا قبض روح کردی شهادت می‌دهم در عالم ممات خود به آنچه در حیات خود شهادت دادم
أَنَّکَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَکَ لاَ شَرِیکَ لَکَ
به اینکه تو ای خدا بی هیچ شک خدایی هستی یکتا و بدون شرک شریک
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَیْتِهِ أَوْلِیَاؤُکَ وَ أَنْصَارُکَ وَ حُجَجُکَ عَلَی خَلْقِکَ
و محققا محمد (ص) بنده خاص تو و رسول گرامی توست و البته امامان از اهل بیت او دوست و ولی تو و یاری کنندگان دین تو و حجت بر خلق تواند
وَ خُلَفَاؤُکَ فِی عِبَادِکَ وَ أَعْلاَمُکَ فِی بِلاَدِکَ وَ خُزَّانُ عِلْمِکَ وَ حَفَظَةُ سِرِّکَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْیِکَ
و خلیفه تو و بجای رسول تو از بین بندگان تواند و در بلاد تو نشانه‌های وجود و رحمت تواند و خازنان گنج علم تواند و نگهبانان سر تو و مفسران وحی تواند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد
وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِی سَاعَتِی هَذِهِ وَ فِی کُلِّ سَاعَةٍ تَحِیَّةً مِنِّی وَ سَلاَماً
و به روح پاک پیغمبر خود محمد (ص) و آل او در این ساعت و در همه ساعات تحیتی و سلامی از من بفرست
وَ السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِیمِی عَلَیْکَ
و سلام بر تو ای رسول خدا و رحمت و برکات خدا بر تو باد و این سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.
ابن ابی عمیر از امام صادق (ع) نقل می‌کند:
کسی که توان زیارت از نزدیک را ندارد در جای بلندی قرار گیرد و دو رکعت نماز بخواند، سپس روی به سوی قبور ما کند و سلام دهد که به ما خواهد رسید».(کامل الزیارات، ب ۹۶، ص ۲۸۶، ح ۱ و تهذیب، ج ۶، ص ۱۰۳، ح ۱؛ کلیات مفاتیح نوین، ص ۲۴۳)
نماز هفدهم ربیع الاول
در روز ۱۷ ربیع الاول دو رکعت نماز بخواند که در هر رکعت یک مرتبه حمد و ۱۰ مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره اخلاص است، پس از نماز در محلّ نماز بنشیند و این دعا را بخواند:
اللّهُمَّ أَنْتَ حَیٌّ لا تَمُوتُ، وَ خالِقٌ لا تُغْلَبُ (خالق لا تخلق و فائق لا تغلب)، وَ بَدِی ءٌ لا تَنْفَدُ، وَ قَرِیبٌ لا تَبْعَدُ، وَ قادِرٌ لا تُضادُّ، وَ غافِرٌ لا تَظْلِمُ.
وَ صَمَدٌ لا تُطْعَمُ، وَ قَیُّومٌ لا تَنامُ، وَ عالِمُ لا تُعَلَّمُ، وَ قَوِیٌّ لا تَضْعُفُ، وَ عَظِیمٌ لا تُوصَفُ، وَ وَفِیٌّ لا تَخْلِفُ، وَ غَنِیٌّ لا تَفْتَقِرُ.
وَ حَکِیمٌ لا تَجُورُ، وَ مَنِیعٌ لا تُقْهَرُ، وَ مَعْرُوفٌ لا تُنْکَرُ، وَ وَکِیلٌ لا تَخْفی، وَ غالِبٌ لا تُغْلَبُ، وَ فَرْدٌ لا تَسْتَشِیرُ، وَ وَهّابٌ لا تَمَلُّ.
وَ سَرِیعٌ لا تَذْهَلُ، وَ جَوادٌ لا تَبْخَلُ وَ عَزِیزٌ لا تُذِلُّ، وَ حافِظٌ لا تَغْفَلُ، وَ قائِمٌ لا تَزُولُ، وَ مُحْتَجِبٌ لا تُری، وَ دائِمٌ لا تَفْنی، وَ باقٍ لا تَبْلی، وَ واحِدٌ لا تَشْتَبِهُ، وَ مُقْتَدِرٌ لا تُنازَعُ.
اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِعِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ، وَ قُدْرَتِکَ عَلَی الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ، أَنْ تُحْیِیَنِی ما عَلِمْتَ الْحَیاةَ خَیْراً لِی، وَ أَنْ تَتَوَفّانِی إِذا کانَتِ الْوَفاةُ خَیْراً لِی.
وَ أَسْأَلُکَ الْخَشْیَةَ فِی الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ، وَ أَسْأَلُکَ اللّهُمَّ کَلِمَةَ الْحَقِّ فِی الْغَضَبِ وَ الرِّضا، وَ أَسْأَلُکَ نَعِیماً لا تَنْفَدُ، وَ أَسْأَلُکَ الرِّضا بَعْدَ الْقَضاءِ.
وَ أَسْأَلُکَ بَرْدَ الْعَیْشِ بَعْدَ الْمَوْتِ، وَ أَسْأَلُکَ لَذَّةَ النَّظَرِ إِلی وَجْهِکَ الْکَرِیمِ آمِینَ رَبَّ (یا رب) الْعالَمِینَ.
اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَنِّکَ الْکَرِیمِ وَ فَضْلِکَ الْعَظِیمِ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی یا لَطِیفُ، الْطُفْ لِی فِی کُلِّ ما تُحِبُّ وَ تَرْضی.
اللّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِعْلَ الْخَیْراتِ، وَ تَرْکَ الْمُنْکَراتِ، وَ حُبَّ الْمَساکِینَ، وَ مُخالِطَةَ الصّالِحِینَ، وَ أَنْ تَغْفِرَ لِی وَ تَرْحَمَنِی.
وَ إِذا أرَدْتَ بِقَوْمٍ فِتْنَةً فَتَقِینِی غَیْرَ مَفْتُونٍ، وَ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ، وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُقَرِّبُنِی إلی حُبِّکَ.
اللّهُمَّ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَبِیبِکَ، وَ بِحَقِّ إبْراهِیمَ خَلِیلِکَ وَ صَفِیِّکَ، وَ بِحَقِّ مُوسی کَلِیمِکَ، وَ بِحَقِّ عِیسی رُوحِکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِصُحُفِ إِبْراهِیمَ وَ تَوْراةِ مُوسی وَ انْجِیلِ عِیسی وَ زَبُورِ داوُدَ وَ فُرْقانِ مُحَمَّدٍ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ وَحْیٍ أَوْحَیْتَهُ.
وَ بِحَقِّ کُلِّ قَضاءٍ قَضَیْتَهُ، وَ بِکُلِّ سائِلٍ أَعْطَیْتَهُ، وَ أَسْأَلُکَ بِکُلِّ اسْمٍ أَنْزَلْتَهُ فِی کِتابِکَ، وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الَّتِی اسْتَقَرَّ (استقلّ) بِها عَرْشُکَ.
فَأَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الَّتِی وَضَعْتَها عَلَی النَّارِ فَاسْتَنارَتْ، وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الَّتِی وَضَعْتَها عَلَی اللَّیْلِ فَأَظْلَمَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الَّتِی وَضَعْتَها عَلَی النَّهارِ فَأَضاءَ، وَ أَسْأَلُکَ بِأَسْمائِکَ الَّتِی وَضَعْتَها عَلَی الْأَرْضِ فَاسْتَقَرَّتْ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْأَحَدِ الصَّمَدِ الَّذِی مَلَأَ أَرْکانَ کُلِّ شَیْ ءٍ، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الطُّهْرِ الطّاهِرِ الْمُبارَکِ الْحَیِّ الْقَیُّومِ.
لا إِلهَ إِلّا هُوَ الرَّحْمنُ الرَّحِیمُ، وَ أَسْأَلُکَ بِمَعاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ، وَ مَبْلَغِ الرَّحْمَةِ مِنْ کِتابِکَ، وَ بِأَسْمائِکَ الْعِظامِ، وَ جَدِّکَ الْأَعْلی.
وَ کَلِماتِکَ التّامّاتِ، أَنْ تَرْزُقَنا حِفْظَ الْقُرْآنِ، وَ الْعَمَلَ بِهِ وَ الطَّاعَةَ لَکَ، وَ الْعَمَلَ الصّالِحَ، وَ أَنْ تَثْبُتَ ذلِکَ فِی أَسْماعِنا وَ أَبْصارِنا.
وَ أَنْ تَخْلُطَ ذلِکَ بِلَحْمِی وَ دَمِی وَ مُخِّی وَ شَحْمِی وَ عِظامِی، وَ أَنْ تَسْتَعْمِلَ بِذلِکَ بَدَنِی وَ قُوَّتِی، فَإِنَّهُ لا یَقْوی عَلی ذلِکَ إلّا أَنْتَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ.
یا اللَّهُ الْواحِدُ الرَّبُّ الْقَدِیرُ (المقدس)، یا اللَّهُ الْخالِقُ الْبارِی ءُ الْمُصَوِّرُ، یا اللَّهُ الْباعِثُ الْوارِثُ، یا اللَّهُ الْفَتَّاحُ الْعَزِیزُ الْعَلِیمُ یا اللَّهُ الْمَلِکُ الْقادِرُ الْمُقْتَدِرُ.
اغْفِرْ لِی وَ ارْحَمْنِی انَّکَ أَنْتَ أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ. اللّهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ وَ قَوْلُکَ الْحَقُّ «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» (سوره الغافر. آیه ۶۰).
فَأَسْأَلُکَ یا اللَّهُ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ آدَمُ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ فَأَوْجَبْتَ لَهُ الْجَنَّةَ، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ شیثُ بْنُ آدَمَ فَجَعَلْتَهُ وَصِیَّ أَبِیهِ بَعْدَهُ.
أَنْ تَسْتَجِیبَ دُعاءَنا وَ أَنْ تَرْزُقَنا إنْفاذَ کُلِّ وَصِیَّةٍ لِأَحَدٍ عِنْدَنا، وَ أَنْ تُقَدِّمَ وَصِیَّتَنا إَمامَنا، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ إِدْرِیسُ فَرَفَعْتَهُ مَکاناً عَلِیّاً.
أَنْ تَرْفَعَنا إِلی أَحَبِّ الْبِقاعِ إِلَیْکَ، وَ تَمُنَّ عَلَیْنا بِمَرْضاتِکَ، وَ تُدْخِلَنَا الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ. وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ نُوحٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْغَرْقِ.
وَ أَهْلَکْتَ الْقَوْمَ الظّالِمِینَ، انْ تُنَجِّینا مِمّا نَحْنُ فِیهِ مِنَ الْبَلاءِ، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ هُودٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الرِّیحِ الْعَقِیمِ أَنْ تُنَجِّینا مِنْ بَلاءِ الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ وَ عَذابِهِما.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ صالِحٌ فَنَجَّیْتُهُ مِنْ خِزْیِ یَوْمَئِذٍ أَنْ تُنَجَّینا مِنْ خِزْیِ الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ وَ عَذابِهِما.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ لُوطٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنَ الْمُؤْتَفِکَةِ وَ الْمَطَرِ السُّوءِ أَنْ تُنَجِّیَنا مِنْ مَخازِی الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ شُعَیْبٌ فَنَجَّیْتَهُ مِنْ عَذابِ یَوْمِ الظُّلَّةِ أَنْ تُنَجِّیَنا مِنَ الْعَذابِ إِلی رُوحِکَ وَ رَحْمَتِکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ إِبْراهِیمُ فَجَعَلْتَ النّارَ عَلَیْهِ بَرْداً وَ سَلاماً أَنْ تُخَلِّصَنا کَما (مما) خَلَّصْتَهُ، وَ أَنْ تَجْعَلَ ما نَحْنُ فِیهِ بَرْداً وَ سَلاماً کَما جَعَلْتَها عَلَیْهِ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ إِسماعِیلُ عِنْدَ الْعَطَشِ، وَ أَخْرَجْتَ مِنْ زَمْزَمَ الْماءَ الرَّوِیَّ أَنْ تَجْعَلَ مَخْرَجَنا إلی خَیْرٍ، وَ أَنْ تَرْزُقَنَا الْمالَ الْواسِعَ بِرَحْمَتِکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ یَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَیْهِ بَصَرَهُ وَ وَلَدَهُ وَ قُرَّةَ عَیْنِهِ أَنْ تُخَلِّصَنا وَ تَجْمَعَ بَیْنَنا وَ بَیْنَ أَوْلادِنا وَ أَهالِینا.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ یُوسُفُ فَأَخْرَجْتَهُ مِنَ السِّجْنِ أَنْ تُخْرِجَنا مِنَ السِّجْنِ وَ تُمَلِّکَنا نِعْمَتَکَ الَّتِی أَنْعَمْتَ بِها عَلَیْنا.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ الْأَسْباطُ فَتُبْتَ عَلَیْهِمْ، وَ جَعَلْتَهُمْ أَنْبِیاءَ أَنْ تَتُوبَ عَلَیْنا، وَ تَرْزُقَنا طاعَتَکَ وَ عِبادَتَکَ وَ الْخَلاصَ مِمّا نَحْنُ فِیهِ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ أَیُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاءُ فَقالَ: «رَبِّ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ» (سوره أنبیاء. آیه ۸۳).
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ کَشَفْتَ عَنْهُ ضُرَّهُ، (ما به من ضر) وَ رَدَدْتَ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْکَ وَ ذِکْری لِلْعابِدِینَ.
اللّهُمَّ إِنِّی أَقُولُ کَما قالَ: «رَبِّ أَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ»، فَاسْتَجِبْ لَنا وَ ارْحَمْنا وَ خَلِّصْنا وَ رُدَّ عَلَیْنا أَهْلَنا وَ ما لَنا وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةَ مِنْکَ وَ اجْعَلْنا مِنَ الْعابِدِینَ لَکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ مُوسی وَ هارُونَ فَقُلْتَ عَزَزْتَ مِنْ قائِلٍ: «قَدْ أُجِیبَتْ دَعْوَتُکُما» (سوره یونس. آیه ۸۹)، أَنْ تَسْتَجِیبَ دُعاءَنَا وَ تُنْجِیَنا کَما نَجَّیْتَهُما.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ داوُدُ فَغَفَرْتَ ذَنْبَهُ وَ تُبْتَ عَلَیْهِ أَنْ تَغْفِرَ ذَنْبِی وَ تَتُوبَ عَلَیَّ إِنَّکَ أَنْتَ التوَّابُ الرَّحِیمُ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ سُلَیْمانُ فَرَدَتْ عَلَیْهِ مُلْکَهُ وَ أَمْکَنْتَهُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ سَخَّرْتَ لَهُ الْجِنَّ وَ الانْسَ وَ الطَّیْرَ.
أَنْ تُخَلِّصَنا مِنْ عَدُوِّنا، وَ تَرُدَّ عَلَیْنا نِعْمَتَکَ، وَ تَسْتَخْرِجَ لَنا مِنْ أَیْدِیهِمْ حَقَّنا، وَ تُخَلِّصَنا مِنْهُمْ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ الَّذِی عِنْدَهُ عِلْمٌ مِنَ الْکِتابِ عَلی عَرْشِ مَلِکَةِ سَبَأٍ أَنْ تَحْمِلَ إِلَیْهِ، فَاذْ هُوَ مُسْتَقِرٌّ عِنْدَهُ.
أَنْ تَحْمِلَنا مِنْ عامِنا هذا إلی بَیْتِکَ الْحَرامِ حُجّاجاً وَ زُوّاراً لِقَبْرِ نَبِیِّکَ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ یُونُسُ بْنُ مَتّی فِی الظُّلُماتِ «أَنْ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ» (سوره أنبیاء. آیه ۸۷).
فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّیْتَهُ مِنْ بَطْنِ الْحُوتِ وَ مِنَ الْغَمِّ، وَ قُلْتَ عَزَّزْتَ مِنْ قائِلٍ «وَ کَذلِکَ نُنْجِی الْمُؤْمِنِینَ»، فَنَشْهَدُ أَنّا مُؤْمِنُونَ.
وَ نَقُولُ کَما قالَ «لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ»، فَاسْتَجِبْ لِی وَ نَجِّنِی مِنْ غَمِّ الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ کَما ضَمِنْتَ أَنْ تُنْجِیَ الْمُؤْمِنِینَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ زَکَرِیّا وَ قالَ «رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ» (سوره أنبیاء. آیه ۸۹)، فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ وَهَبْتَ لَهُ یَحْیی وَ أَصْلَحْتَ لَهُ زَوْجَهُ.
وَ جَعَلْتَهُمْ یُسارِعُونَ فِی الْخَیْراتِ وَ یَدْعُونَکَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ کانُوا لَکَ خاشِعِینَ، فَإِنِّی أَقُولُ کَما قالَ «رَبِّ لا تَذَرْنِی فَرْداً وَ أَنْتَ خَیْرُ الْوارِثِینَ».
فَاسْتَجِبْ لِی وَ أَصْلِحْ لِی شَأْنِی، وَ جَمِیعَ ما أَنْعَمْتَ بِهِ عَلَیَّ وَ خَلِّصْنِی مِمّا أَنَا فِیهِ وَ هَبْ لِی کَرامَةَ الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ وَ أَوْلاداً صالِحِینَ یَرِثُونِی.
وَ اجْعَلْنا مِمَّنْ یَدْعُوکَ رَغَبَاً وَ رَهَباً وَ مِنَ الْخاشِعِینَ الْمُطِیعِینَ (المطیعین لک). وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ یَحْیی فَجَعَلْتَهُ یَرِدُ الْقِیامَةَ وَ لَمْ یَعْمَلْ مَعْصِیَةً وَ لَمْ یَهمَّ بِها.
أَنْ تَعْصِمَنِی مِنِ اقْتِرافِ الْمَعاصِی، حَتّی نَلْقاکَ طاهِرِینَ لَیْسَ لَکَ قِبَلَنا مَعْصِیَةً، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعَتْکَ بِهِ مَرْیَمُ فَنَطَقَ وَلَدَها بِحُجَّتِها أَنْ تُوَفِّقَنا وَ تُخَلِّصَنا بِحُجَّتِنا عِنْدَکَ وَ عَلی کُلِّ مُسْلِمٍ (و مسلمة) حَتّی تُظْهِرَ حُجّتَنا عَلی ظالِمِینا.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ عِیسی بْنُ مَرْیَمَ فَأَحْیا بِهِ الْمَوْتی وَ أَبْرَأَ الْأَکْمَهَ و الْأَبْرَصَ، أَنْ تُخَلِّصَنا وَ تُبَرِّئَنا مِنْ کُلِّ سُوءٍ وَ آفَةٍ وَ أَلَمٍ.
وَ تُحْیِیَنا حَیاةً طَیِّبَةً فِی الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ، وَ أَنْ تَرْزُقَنا الْعافِیَةَ فِی أَبْدانِنا، وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ الْحَوارِیُّونَ فَأَعَنْتَهُمْ حَتّی بَلَّغُوا عَنْ عِیسی ما أَمَرَهُمْ بِهِ.
وَ صَرَفْتَ عَنْهُمْ کَیْدَ الْجَبَّارِینَ، وَ تَوَلَّیْتَهُمْ، أَنْ تُخَلِّصَنا وَ تَجْعَلَنا مِنَ الدُّعاةِ إِلی طاعَتِکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ جِرْجِیسُ فَرَفَعْتَ عَنْهُ أَلَمَ الْعَذابِ، أَنْ تَرْفَعَ عَنّا أَلَمَ الْعَذابِ فِی الدُّنْیا وَ الاخِرَةِ، وَ أَنْ لا تَبْتَلِیَنا، وَ إِنِ ابْتَلَیْتَنا فَصَبِّرْنَا وَ الْعافِیَةُ أَحَبُّ إِلَیْنا.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ الْخِضْرُ حَتّی أَبْقَیْتَهُ، أَنْ تُفَرِّجَ عَنَّا، وَ تَنْصُرَنا عَلی مَنْ ظَلَمَنا، وَ تَرُدَّنا إِلی مَأْمَنِکَ.
وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی دَعاکَ بِهِ حَبِیبُکَ مُحَمَّدٌ صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَجَعَلْتَهُ سَیِّدَ الْمُرْسَلِینَ، وَ أَیَّدْتَهُ بِعَلِیٍّ سَیِّدِ الْوَصِیِّینَ، أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِما وَ عَلی ذُرِّیَّتِهِما الطّاهِرِینَ.
وَ أَنْ تُقِیلَنِی فِی هَذَا الْیَوْمِ عَثْرَتِی، وَ تَغْفِرْ لِی ما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِی وَ خَطایایَ، وَ لا تَصْرِفَنِی مِنْ مَقامِی هذا إِلّا بِسَعْیٍ مَشْکُورٍ، وَ ذَنْبٍ مَغْفُورٍ، وَ عَمَلٍ مَقْبُولٍ، وَ رَحْمَةٍ وَ مَغْفِرَةٍ.
وَ نَعِیمٍ مَوْصُولٍ بِنَعِیمِ الاخِرَةِ، بِرَحْمَتِکَ یا حَنّانُ، یا ذَا الْجَلالِ وَ الإِکْرامِ إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْ ءٍ قَدِیرٌ، وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ
[خدایا تو زنده‌ای هستی که هرگز نمیری] و این دعای مبسوطی است، چون سندش را منتهی به معصوم ندیدم، مراعات اختصار را مهم‌تر دیدم، هرکه خواهان است، به «زاد العماد» مراجعه کند.
زیارت نامه ائمه بقیع و ترجمه
اگر بخواهید امام حسن مجتبی (ع) و امام زین العابدین (ع) و امام محمّد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) را زیارت کنید، باید آداب زیارت را بجا آورید؛ یعنی غسل، طهارت، پوشیدن جامه‌های پاک و پاکیزه، استعمال بوی خوش، اذن دخول و مانند اینها و نیز چنین بگویید:
یَا مَوالِیَّ یَا أَبْناءَ رَسُولِ اللّٰهِ عَبْدُکُمْ وَابْنُ أَمَتِکُمْ، الذَّلِیلُ بَیْنَ أَیْدِیکُمْ، وَالْمُضْعَِفُ فِی عُلُوِّ قَدْرِکُمْ،
وَالْمُعْتَرِفُ بِحَقِّکُمْ، جاءَکُمْ مُسْتَجِیراً بِکُمْ قاصِداً إِلَیٰ حَرَمِکُمْ، مُتَقَرِّباً إِلیٰ مَقامِکُمْ، مُتَوَسِّلاً إِلَی اللّٰهِ تَعالیٰ بِکُمْ،
أَأَدْخُلُ یَا مَوَالِیَّ؟ أَأَدْخُلُ یَا أَوْلِیاءَ اللّٰهِ؟ أَأَدْخُلُ یَا مَلائِکَةَ اللّٰهِ الْمُحْدِقِینَ بِهٰذَا الْحَرَمِ الْمُقِیمِینَ بِهَذَا الْمَشْهَدِ؟
ای سرپرستان من، ای فرزندان رسول خدا، بنده شما و فرزند کنیز شمایم که خوار در برابرتان هستم و فزاینده در والایی قدرتان و اعتراف کننده به حق شما،
آمده به پیشگاهتان، درحالی که پناهنده به شما و قصد کننده حرم شما و متقرّب به سوی شماست،
متوسّل به خدا است به وسیله شما، آیا وارد شوم ای سرپرستانم؟ آیا وارد شوم ای اولیای خدا؟ آیا وارد شوم ای ملائکه خدا که در برگیرنده این حرم و مقیم در این زیارتگاهید؟
و پس از خشوع و خضوع و رقّت وارد شو و پای راست را در ورودت مقدّم بدار و چنین بگو:
اللّٰهُ أَکْبَرُ کَبِیراً، وَالْحَمدُ لِلّٰهِ کَثِیراً، وَسُبْحانَ اللّٰهِ بُکْرَةً وَأَصِیلاً، وَالْحَمدُ لِلّٰهِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الْماجِدِ الْأَحَدِ الْمُتَفَضِّلِ الْمَنّانِ الْمُتَطَوِّلِ الْحَنّانِ
الَّذِی مَنَّ بِطَوْ لِهِ، وَسَهَّلَ زِیارَةَ سَادَاتِی بِإِحْسانِهِ، وَلَمْ یَجْعَلْنِی عَنْ زِیارَتِهِمْ مَمْنُوعاً، بَلْ تَطَوَّلَ وَمَنَحَ.
خدا بزرگ‌تر است، بزرگ‌تر، خدا را سپاس بسیار، در بامداد و شامگاه و سپاس خدای را خدای فرد و بی نیاز و بزرگوار و یکتا تفضّل کننده و نعمت دهنده،
عطابخش و مهرورز، خدایی که به کرمش منّت نهاد و به احسانش زیارت سرورانم را آسان نمود و از زیارتشان محرومم نکرد، بلکه تفضّل و بخشش بی پایان بی دریغ نمود.
پس نزدیک قبور مقدّسه ایشان رفته و پشت به قبله و رو به قبر ایشان بگویید:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّةَ الْهُدیٰ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ التَّقْویٰ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْحُجَجُ عَلیٰ أَهْلِ الدُّنْیا،
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَیُّهَا الْقُوَّامُ فِی الْبَرِیَّةِ بِالْقِسْطِ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ الصَّفْوَةِ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ آلَ رَسُولِ اللّٰهِ،
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَهْلَ النَّجْویٰ، أَشْهَدُ أَنَّکُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ وَنَصَحْتُمْ وَصَبَرْتُمْ فِی ذاتِ اللّٰهِ وَکُذِّبْتُمْ وَأُسِیءَ إِلَیْکُمْ فَغَفَرْتُمْ،
وَأَشْهَدُ أَنَّکُمُ الْأَئِمَّةُ الرَّاشِدُونَ الْمُهْتَدُونَ، وَأَنَّ طاعَتَکُمْ مَفْرُوضَةٌ، وَأَنَّ قَوْلَکُمُ الصِّدْقُ،
وَأَنَّکُمْ دَعَوْتُمْ فَلَمْ تُجَابُوا، وَأَمَرْتُمْ فَلَمْ تُطَاعُوا، وَأَنَّکُمْ دَعَائِمُ الدِّینِ وَأَرْکَانُ الْأَرْضِ؛
سلام بر شما ای پیشوایان هدایت، سلام بر شما ای اهل پرهیزکاری، سلام بر شما ای حجّت ها بر اهل دنیا،
سلام بر شما ای قیام کنندگان به عدالت در میان آفریدگان، سلام بر شما ای اهل برگزیدگی، سلام بر شما ای خاندان رسول خدا،
سلام بر شما ای اهل راز، شهادت می‌دهم که دعوت حق را رساندید و خیرخواهی نمودید و در راه حق شکیبایی کردید و تکذیب شدید و نسبت به شما بدرفتاری شد،
ولی شما گذشت کردید و شهادت می‌دهم که شما امامان هدایت و هدایت یافته‌اید و طاعت شما واجب و گفتار شما صدق است،
شما دعوت کردید، ولی اجابت نشدید و دستور دادید، ولی اطاعتتان نکردند، شما ستون‌های دین و پایه‌های زمین هستید؛
لَمْ تَزالُوا بِعَیْنِ اللّٰهِ یَنْسَخُکُمْ مِنْ أَصْلابِ کُلِّ مُطَهَّرٍ، وَیَنْقُلُکُمْ مِنْ أَرْحامِ الْمُطَهَّراتِ، لَمْ تُدَنِّسْکُمُ الْجاهِلِیَّةُ الْجَهْلاءُ، وَلَمْ تَشْرَکْ فِیکُمْ فِتَنُ الْأَهْوَاءِ،
طِبْتُمْ وَطَابَ مَنْبَتُکُمْ، مَنَّ بِکُمْ عَلَیْنا دَیَّانُ الدِّینِ فَجَعَلَکُمْ فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللّٰهُ أَنْ تُرْفَعَ وَیُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ،
وَجَعَلَ صَلاتَنا عَلَیْکُمْ رَحْمَةً لَنا وَکَفَّارَةً لِذُنُوبِنا إِذِ اخْتارَکُمُ اللّٰهُ لَنا وَطَیَّبَ خَلْقَنا بِمَا مَنَّ عَلَیْنا مِنْ وِلایَتِکُمْ وَکُنَّا عِنْدَهُ مُسَمِّینَ بِعِلْمِکُمْ،
مُعْتَرِفِینَ بِتَصْدِیقِنا إِیَّاکُمْ، وَهٰذَا مَقامُ مَنْ أَسْرَفَ وَأَخْطَأَ وَاسْتَکانَ وَأَقَرَّ بِمَا جَنیٰ وَرَجَا بِمَقامِهِ الْخَلاصَ وَأَنْ یَسْتَنْقِذَهُ بِکُمْ مُسْتَنْقِذُ الْهَلْکیٰ مِنَ الرَّدیٰ،
فَکُونُوا لِی شُفَعاءَ فَقَدْ وَفَدْتُ إِلَیْکُمْ إِذْ رَغِبَ عَنْکُمْ أَهْلُ الدُّنْیا وَاتَّخَذُوا آیاتِ اللّٰهِ هُزُواً وَاسْتَکْبَرُوا عَنْها؛
همواره تحت توجّه خدا بودید که شما را از صلب‌های هر انسان پاک بر می‌داشت و به رحم‌های پاکیزه منتقلتان می‌نمود،
جاهلیت سخت و سنگین شما را آلوده نکرد و فتنه‌های هوا در شما شرکت نجست، پاک بودید و جای روئیدن شما پاک بود،
جزادهنده روز جزا به وجود شما بر ما منّت نهاد، پس قرارتان داد در خانه‌هایی که خدا اجازه داد رفعت یابد و نامش در آن خانه‌ها ذکر گردد و درودمان را بر شما رحمت برای ما و کفاره گناهانمان قرار داد،
زیرا خدا شما را برای ما انتخاب کرد و آفرینش ما را به آنچه از ولایت شما بر ما منّت نهاد پاکیزه ساخت و ما در پیشگاه خدا از نامبردگان به دانش شما و اقرارکنندگان به تصدیقمان نسبت به شما بودیم،
این است جایگاه کسی که زیاده روی کرد و دچار خطا شد و درمانده گشت و به آنچه جنایت کرد اقرار نمود و به این جایگاهش نجات خود را امید دارد و اینکه به وسیله شما از ورطه هلاکت برهاندش رهاننده هلاک شدگان، شما شفیعان من باشید.
آنگاه که وارد بر شما شوم، همان گاه که مردم دنیا از شما روگردانده اند و آیات خدا را به مسخره گرفتند و از قبول آنها تکبّر کردند؛ در اینجا سر بالا کن و بگو:
یَا مَنْ هُوَ قائِمٌ لَایَسْهُو، وَدائِمٌ لَایَلْهُو، وَمُحِیطٌ بِکُلِّ شَیْءٍ، لَکَ الْمَنُّ بِمَا وَفَّقْتَنِی، وَعَرَّفْتَنِی بِما أَقَمْتَنِی عَلَیْهِ إِذْ صَدَّ عَنْهُ عِبادُکَ وَجَهِلُوا مَعْرِفَتَهُ،
وَاسْتَخَفُّوا بِحَقِّهِ، وَمَالُوا إِلیٰ سِواهُ، فَکانَتِ الْمِنَّةُ مِنْکَ عَلَیَّ مَعَ أَقْوامٍ خَصَصْتَهُمْ بِمَا خَصَصْتَنِی بِهِ،
فَلَکَ الْحَمدُ إِذْ کُنْتُ عِنْدَکَ فِی مَقامِی هٰذَا مَذْکُوراً مَکْتُوباً فَلا تَحْرِمْنِی ما رَجَوْتُ، وَلَا تُخَیِّبْنِی فِیما دَعَوْتُ، بِحُرْمَةِ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ الطَّاهِرِینَ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ.
ای که او پابرجاست و غفلت نمی‌کند و پاینده است و سرگرم نمی‌شود و به همه چیز احاطه دارد، تو را منّت است به آنچه مرا موفّق نمودی و شناساندی به من آنچه را بر آنم واداشتی،
آنگاه که بندگانت از او بازداشتند و شناختش را نادان بودند و حقّش را سبک شمردند و به جانب غیر او میل نمودند، پس از جانب تو بر من منّت بود،
با اقوامی که اختصاص دادی آنها را به آنچه مرا به آن اختصاص دادی، پس تو را سپاس، به خاطر اینکه در این جایگاهم نزد تو یاد شده و ثبت شده بودم،
از آنچه امید کردم مرا محروم مکن و در آنچه خواندم ناامیدم مساز، به حرمت محمّد و خاندان پاکش و درود خدا بر محمّد و خاندان محمّد.
پس برای خود به هرچه که خواهی دعا کن.
شیخ طوسی (ره) در کتاب «تهذیب» فرموده است:
پس از آن هشت رکعت نماز زیارت بجای آور، برای هر امامی دو رکعت.
و شیخ طوسی و سید ابن طاووس گفته‌اند:
چون خواستی ایشان را وداع کنی، بگو:
السَّلامُ عَلَیْکُمْ أَئِمَّةَ الْهُدیٰ وَرَحْمَةُ اللّٰهِ وَبَرَکاتُهُ، أَسْتَوْدِعُکُمُ اللّٰهَ، وَأَقْرَأُ عَلَیْکُمُ السَّلامَ، آمَنَّا بِاللّٰهِ وَبِالرَّسُولِ وَبِمَا جِئْتُمْ بِهِ وَدَلَلْتُمْ عَلَیْهِ، اللّٰهُمَّ فَاکْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدِینَ.
سلام و رحمت و برکات خدا بر شما ای پیشوایان هدایت، شما را به خدا می‌سپارم و بر شما سلام می‌فرستم، به خدا و رسول و به آنچه شما آورید و بر آن راهنمایی کردید ایمان آوردیم. خدایا ما را با گواهان بنویس.
سپس بسیار دعا کن و از خداوند بخواه که دیگر بار تو را به زیارت ایشان برگرداند و زیارت آن بزرگواران آخرین زیارت تو نباشد.
