این بیماران 6 سال پیرتر به نظر می رسند
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): افسردگی عارضه‌ای است که بیشتر از سایر آسیب‌ها مانند دیابت نوع 2، زوال عقل یا سرطان‌ها پیشرفت می‌کند.
محققان پیش از این می‌دانستند افسردگی عارضه‌ای است که بیشتر از سایر آسیب‌ها مانند دیابت نوع 2، زوال عقل یا سرطان‌ها پیشرفت می‌کند. رعایت نکردن اصول بهداشتی در زندگی (کمبود فعالیت‌های جسمی، تغذیه نامناسب، مصرف الکل و استعمال دخانیات) تا حدی به عنوان اصلی‌ترین متهم این پدیده شناخته می‌شود؛ اما چنین عواملی را نمی‌توان برای توجیه این موضوع کافی دانست. بنابراین محققان به یک سازوکار زیستی مستقل که با افسردگی ارتباط مستقیم دارد، بدبین هستند. نتایج پژوهش‌های گروه هلندی، ادعای محققان را تائید می‌کند. هلندی‌ها در مطالعه خود به وضوح نشانه‌های پیری سلولی را در اندازه «تلومرها» مشاهده کردند و دریافتند که افسردگی روند کوچک‌شدن و از بین رفتن تلومرها را سرعت می‌بخشد. تلومرها بخش‌هایی ژنتیکی هستند که در دو طرف کروموزم‌ها قرار می‌گیرند و از DNA محافظت به عمل می‌آورند. با هر بار تقسیم شدن سلولی و با مرور زمان، اندازه تلومرها کاهش می‌یابد؛ بنابراین کوچک‌شدن آنها به معنای افزایش سن سلول‌هاست.
به طور متوسط شش سال بیشتر از سن واقعی!
محققان برای رسیدن به این نتایج بیش از 2400 نفر را بررسی کردند که یک‌سوم از آنها در شش ماه اخیر به افسردگی شدید مبتلا شده بودند. یک‌سوم دیگر نیز در گذشته افسردگی داشته‌اند. گروه آخر نیز هرگز در طول زندگی‌شان این عارضه را تجربه نکرده بودند. متاسفانه نتایج تحقیقات بیانگر مطالب چندان خوشایندی نبودند. بنابر مشاهدات، تلومر افراد افسرده یا آنهایی که در گذشته افسردگی داشته‌اند، کوچک‌تر از تلومر دیگران بوده است؛ بدون توجه به شیوه و سبک زندگی، سن این افراد چهار تا شش سال بیشتر به نظر می‌رسد. در صورتی که افسردگی بسیار شدید باشد یا علائم آن بیش از یک ماه طول بکشد، حداقل هفت تا ده سال از سن طبیعی فرد کم خواهد شد. در پژوهش گروه هلندی، سازوکار این پدیده به وضوح تشریح نشده است؛ اما به اعتقاد ژورم دژاردن، محقق موسسه ژنتیک انسانی در مون پلیه فرانسه، نتایج این تحقیق تعجب‌آور و دور از انتظار نبوده است. وی در این باره می‌گوید: «افسردگی مانند سایر بیماری‌ها باعث بروز بی‌نظمی و ناهنجاری‌هایی در بدن و دستگاه ایمنی می‌شود؛ خصوصا اگر افسردگی همراه با استرس باشد، به میزان قابل‌توجهی کوتاه‌شدن تلومرها را تسریع می‌کند. با این حال، محققان تنها اندازه تلومرهای سلول‌های خونی را تجزیه و تحلیل کرده‌اند و نتیجه به دست آمده ممکن است برای تمام بدن صحت نداشته باشد.»
دکتر ونسان ژلی، معاون مدیر مرکز پژوهش‌های سرطان‌شناسی مارسی، درباره این پژوهش و چالش‌های آن می‌گوید: «دشوار بتوان گفت آیا تمام بافت‌ها و اعضای بدن بر اثر افسردگی دچار پیری زودرس می‌شوند یا خیر؟ اما یک نکته را با اطمینان خاطر می‌توان بیان کرد: وقتی تلومرها بیش از اندازه کوتاه شوند، سلول‌ها از پتانسیل‌های خود برای بازسازی آن استفاده می‌کنند و دیگر نمی‌توانند بافت‌ها و اعضای بدن را تجدید کنند. به همین دلیل است که با افزایش سن شاهد بروز چین و چروک‌ها، سفیدشدن موها و مواردی از این دست و البته بیماری‌ها هستیم. برای مثال، می‌توان به ارتباط میان کوچک‌بودن اندازه تلومرها و تصلب شریان یا حتی بیماری‌های بازسازی عصبی اشاره کرد.»
درمانی برای جوانی
