بافق، بهشت معادن استان یزد

شهرستان بافق که قدمت آن به دوران اسلامی بازمی‎‎گردد، به‌ واسطه کشف‌ و استخراج‌ معادن متعدد، بهشت معادن استان یزد محسوب می‎‎شود ولی با این حال جاذبه‎‎های زیبا و منحصر بفرد طبیعی و تاریخی را نیز در خود جای داده است.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه یزد، شهرستان بافق در فاصله‌ی 120 کیلومتری جنوب شرقی یزد قرار دارد، مساحت شهرستان هشت هزار و ۴۴۶ کیلومترمربع و بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۰ جمعیتی بالغ بر ۴۲ هزار نفر دارد.

شهرستان بافق از بخش «مرکزی» و دهستان‌های سبزدشت، کوشک و مبارکه تشکیل شده و وجود درختان خرما و معادن غنی در این شهرستان حائز اهمیت است. محصولات کشاورزی این منطقه شامل خرما، پسته، روناس، گندم، انار و صنایع دستی آن شامل قالی، پادری، حصیر، بادبزن است.

حداکثر ارتفاع در این شهرستان مربوط به کوه «بن لخت» با ارتفاع 3002 متر از سطح دریا و حداقل ارتفاع کویر در انجیر با ارتفاع 905 متر از سطح دریاست.

بعضی بافق را از بناهای دوره اسلامی می‎‎دانند، کلمه بافق به حروف ابجد 183 است و به همین دلیل تاریخ تأسیس این شهر را با سال 183 هجری قمری ذکر می‎‎کنند. بعضی از مورخین نیز بافق را یکی از شهرهای قبل از اسلام می‌دانند که در روزگار ساسانیان آباد شده و از جایگاه ویژه‎‎ای برخوردار شده است.

در نیمه دوم‌ سده شش ه.ق‌ در دوره حکومت‌ ملک‌ ارسلان‌ سلجوقی‌ بر کرمان‌، ولایت‌ بافق‌ به‌ همراه‌ بهاباد به‌ اتابک‌ یزد سپرده‌ شد. این‌ شهر در دوره تیموری‌ محل‌ زد و خورد برخی‌ از امرا و شاهزادگان‌ بوده‌ و در دوره صفوی‌ از مهارت‌ و شجاعت‌ تفنگچیان‌ بافق‌ و بهاباد یاد شده‌ است‌.

بافق‌ در این‌ دوره‌ قصبه‌ای‌ بیش‌ نبوده و مستوفی‌ بافقی‌ مورخ‌ سده 11 ه.ق‌ از آن‌ با عنوان قصبه طیبه‌ و دارالشجاعه یاد کرده‌‎‎اند‌.

بافق‌ در گذشته‌ از توابع‌ کرمان‌ به‌ شمار می‌رفت‌ ولی در تقسیمات‌ کشوری‌ 1332 ه.ش‌ یکی‌ از بخش‌های‌ شهرستان‌ یزد در استان‌ اصفهان‌ شده اما پس‌ از تشکیل‌ استان‌ یزد و اهمیت‌ یافتن‌ منطقه‌ به‌ واسطه کشف‌ و استخراج‌ معادن‌، به‌ صورت‌ شهرستان‌ درآمد.

میدان خان بافق

این بنای زیبا و دیدنی متعلّق به دوره‎‎ی زندیّه - قاجاریّه بوده و در مسیر آستانه‌ی متبرکه‌ی امامزاده عبدالله (ع) و مسجد جامع در وسط شهر بافق واقع شده است. این مکان در بافت قدیم شهر قرار دارد و در گذشته از نظر اقتصادی و اجتماعی دارای اهمیّت زیادی بوده است. این بنا از مصالح خشت و گل و با نمای آجری ساخته شده و دکان‌های کوچک و بزرگ، با رواق‌های متعدد دور تا دور این مکان را فرا گرفته است.

در گذشته صدای چکش مسگران و آهنگران، جلوه‎‎ی خاصی به این مکان می‎‎بخشیده و کرباس‌بافی، گیوه‎‎دوزی و پنبه‎زنی نیز به رونق این بازار افزوده است.

در وسط این بنا حوض آبی با درختانی از خرما قرار دارد که زیبایی آن را دو چندان کرده است. در مجاورت میدان خان، بناهای با ارزشی به چشم می‎‎خورد که نشان از اهمیّت و ارزش این مکان تاریخی دارد. از آن جمله می‎‎توان به وجود کاروان‎سرا، آب‎‎انبار و مسجد جامع اشاره کرد.

این بنای تاریخی خانه‎‎ای منسوب به وحشی بافقی شاعر نامی قرن دهم ه.ق است که در جنب مسجد جامع کبیر بافق قرار دارد. خانه‎ای است محقّر با مساحت 120 متر مربع که از مصالح خشت و گل بنا شده است.

این خانه، شش اتاق کوچک دارد که به صورت چهار فصل بنا شده‎‎اند و ایوان بزرگ آن جلوه‎ی خاصّی به خانه بخشیده است. خانه‎ی وحشی بافقی دارای یک زیرزمین نیز هست که در گذشته به عنوان خنک‎‎جا به کار می‎‎رفته و نیز دسترسی به آب روانی را که در آن جاری بوده میسّر می‎‎ساخته است. در حال حاضر، نمایندگی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان بافق در این بنا فعالیت اداری دارد.

نخلستان‎‎های باقرآباد

نخلستان‌های باقرآباد از جاذبه‎های زیبا و دیدنی این شهرستان است که مناطق زیادی را در بر گرفته است. شهرستان بافق یکی از مناطق خرماخیز کشور محسوب می‎‎شود و اغلب درختان خرما به صورت توده‎‎ای و خودرو رشد کرده‌اند.

رمل‌های صادق آباد

تل ماسه‎‎ها و تپه‌های ریگی منحصر بفرد روستای صادق آباد بافق با وسعت بیش از 1500 هکتار و ارتفاع بیش از 50 متر در فاصله 17 کیلومتری بافق از جمله پدیده‎های منحصر بفرد طبیعی استان یزد و مناسب کویر نوردی است.

امامزاده عبدالله(ع)

امامزاده عبدالله(ع) از نوادگان امام هفتم(ع) و نسب شریف وی با چهار واسطه به امام موسی کاظم(ع) می‎‎رسد. وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار بوده است. آستان باشکوه امامزاده عبدالله(ع) در مرکز شهر بافق واقع شده و دارای بنایی است که ازحیث سبک و گنبد و کاشی‎‎کاری و تزئینات داخلی، اثری ارزشمند محسوب می‌شود و در بدنهٔ اتاق، مرقد با کاشی‌های لاجوردی و با حاشیهٔ سیاه و سفید از آثار قرن ۸ و ۹ هجری پوشیده شده است.

باغ تیتو

این باغ با مساحت 6000 مترمربع با پوشش درختان نخل و انار است و قدمت آن به دوران صفویه باز می‌گردد و به شماره 3750 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این باغ با سبک معماری بسیار زیبا و از مصالح خشت و گل بنا شده و نمای ساختمان باغ با آجرهای زیبا تزیین شده و ایوان آن دارای ستون‌های استوانه‎‎‌ای شکل است که زیبایی آن را دو چندان کرده است.

از خصوصیات این بنا می‌توان به وجود بادگیر اتاق‌های گچ کاری شده ایوان و حوض آب زیبایی که در جلوی نمای ورودی باغ است، اشاره کرد. این باغ دارای مساحتی در حدود 6000 متر مربع است که پوشش درختان نخل و انار، زیبایی خاصی به آن بخشیده است. در اندرونی باغ نیز حوض آب نسبتاً بزرگی قرار دارد که درختان انگور سایه‌ای دل انگیز بر سطح آب آن گسترانیده‌اند.

انتهای پیام