چند درصد پسران آرایش می کنند؟

شبکه مردمی اطلاع رسانی(شما نیوز):«دوره زمانه عوض شده است» اين جمله تمام توجيه برخي پسران جواني است که هر روز قبل از خروج از منزل با موچين زير ابرو برمي دارند و ساعتي پاي آينه سرخاب و سفيداب مي کنند. اگر در گذشته پسر بچه ها در بازي هاي کودکانه خود قطعه زغالي را برمي داشتند و براي اين که بيشتر شبيه پدرشان شوند يا مردبودن خودشان را نشان دهند براي خود سبيل مي کشيدند، امروزه برخي از پسران جوان و نوجوان همچون بسياري از زنان مشتري پروپاقرص فروشگاه هاي لوازم آرايش هستند. حتي در برخي از آرايشگاه هاي مردانه با وجود سخت گيري هاي اتحاديه مربوطه شاهد اين هستيم که علاوه بر پيرايش مو، آرايش صورت از قبيل برداشتن ابرو، مش و رنگ مو و ... نيز انجام مي شود. در اين گزارش به برخي از آرايشگاه هاي مردانه و فروشگاه هاي لوازم آرايشي رفتيم تا با پسراني که نقابي زنانه بر چهره مردانه خود کشيده اند گفت وگو کنيم.

پدرم مرا به خانه راه نداد

تبليغات مندرج بر در و ديوار آرايشگاه و حتي بروشورهاي روي ميز لحظه اي شما را نگران مي کند که شايد به يک آرايشگاه زنانه آمده ايد. اصلاح صورت و ابرو، انواع مش و رنگ مو ، نقاشي روي دست و ... از جمله اين تبليغات است که در کنار پوسترهاي بزرگ رنگي از خوانندگان غربي و هنرپيشگان هاليوود نصب شده است.

از زمان ورودم به اين آرايشگاه حدود ۳۰دقيقه مي گذرد، در اين مدت آرايشگر با اسپري مشغول حالت دادن به موهاي يک پسر جوان حدود ۲۲ساله است.

مي گويم: به سلامتي شب داماديتان است؟!

پسر و دو جوان ديگري که به اتفاق او به آرايشگاه آمده اند با شنيدن اين سوال بلندبلند مي خندند و يکي شان مي گويد: نه آقا دامادي کيلويي چند است؟

و دوباره غرق خنده مي شوند جمله آرايشگر که مي گويد: «عزيزم سر تو تکون دادي موهات خراب شد» خنده آن ها را بند مي آورد. از لابه لاي صحبت هاي اين جوان متوجه مي شوم که او در هفته حداقل ۲بار براي درست کردن مدل موهايش به اين آرايشگاه مراجعه و هر بار ۱۰ تا ۱۵هزار تومان بسته به نوع مدل نيز هزينه مي کند.

آرايشگر سپس بدون اين که از مشتري سوالي بپرسد با تيغي که در دست دارد به جان ابروهاي او مي افتد. در انتهاي کار هم به پيشنهاد يکي از دوستانش بخشي از ابروي سمت چپ او را با تيغ خالي مي کند! بعد دو سه نفري چهره پسر را از آينه نگاه مي کنند و مي گويند: واي چقدر شيک شدي پسر!

نوبت به نفر بعدي مي رسد و حالا مي توانم چند دقيقه اي با اين جوان صحبت کنم، مي گويم: ابروي سمت چپت مثل آن هايي شد که ابرويشان شکسته و بخيه خورده است. او در پاسخ، با اشاره به اين که مدل ابرويش را از يک شبکه ماهواره اي تقليد کرده است مي گويد: آرايش صورت و استفاده از لوازم آرايش به من اعتماد به نفس مي دهد و بهتر مي توانم در جمع هم سالانم حضور و فعاليت داشته باشم. او خودش را نويد معرفي مي کند و ادامه مي دهد: ۲سال پيش وقتي براي اولين بار ابروهايم را برداشتم پدرم مرا به خانه راه نداد ولي حالا ديگر کاري به کارم ندارد.

الگوهاي رنگارنگ

در مقابل برخي از مردان که حاضر نيستند تحت هيچ شرايطي از لوازم آرايشي و بهداشتي استفاده کنند و حتي استفاده از کرم هاي ضد آفتاب بدون رنگ را هم ناپسند مي دانند برخي از پسران هم هستند که تمايل زيادي به استفاده از انواع لوازم آرايش دارند پسري حدود ۱۹ساله که براي خريد لوازم آرايش به يکي از فروشگاه هاي لوازم آرايشي مراجعه کرده است درباره علت استفاده اش از لوازم آرايش توضيحي ارائه نمي دهد و تنها مي گويد: به نظرم تميز و زيبا بودن هيچ اشکالي ندارد! فروشنده اين فروشگاه لوازم آرايشي نيز با بيان اين که در روز ۲ يا ۳ مشتري مرد دارد مي گويد: وقتي جوان و نوجوان در تلويزيون مي بيند که مثلا بازيگر يا ورزشکار مورد علاقه اش که محبوب هم هست از لوازم آرايش استفاده مي کند، کاملا طبيعي است که او هم اين کار را مي کند.

مي خواهم جذاب باشم

در يکي ديگر از آرايشگاه هاي مردانه با جواني برخورد مي کنم که به تعبير خودش براي جذاب تر شدن از لنزهاي رنگي چشم استفاده مي کند. صرف نظر از اين که خريد لنز رنگي از آرايشگاه چه قدر با اصول بهداشتي مطابقت دارد و آيا تهديدي براي سلامت مصرف کننده به شمار مي آيد يا خير از اين جوان علت استفاده از لنز را مي پرسم که پاسخ مي دهد: پوست صورت من کمي سبزه و رنگ چشم هايم تيره است وقتي از سفيد کننده استفاده مي کنم ديگر چشم هايم زيبا نيست و به نظرم بايد از لنز آبي يا سبز استفاده کنم! مي پرسم وقتي دوستان يا همکارانت مي دانند که چشم هاي تو رنگي نيست، احساس نمي کني استفاده از لنز براي آن ها کمي تعجب آور باشد، پاسخ مي دهد: اتفاقا من پيش از اين اصلا تمايلي به استفاده از لوازم آرايش نداشتم ولي از وقتي در اين محله زندگي مي کنيم براي هم رنگ شدن اين کار را مي کنم.

چند درصد پسران آرايش مي کنند؟

شمار پسران و مرداني که با بحران هويت مواجه هستند در ساليان اخير فزوني يافته است آن گونه که دکتر مجيد ابهري؛ آسيب شناس و پژوهشگر اجتماعي، مي گويد: ۷ درصد مصرف کنندگان لوازم آرايشي مردان هستند و اين در حالي است که حتي بعضي از لوازم آرايشي مانند کرم، ژل مو و اسپري هاي خوش بو کننده جزو لوازم آرايشي به حساب نمي آيند و منظور ريمل، کرم پودر و... است.

مهدي آقاپور؛ پژوهشگر فرهنگي و عضو هيئت علمي دانشگاه تهران نيز ضمن تأکيد بر ناهنجار بودن پديده استفاده از لوازم آرايشي در بين پسران و مردان و استفاده از اين لوازم در خانواده هايي که پيوند اجتماعي ضعيف تري دارند، اظهار مي کند: استفاده از لوازم آرايشي بين پسران جوان و نوجوان در بين سنين ۱۵ تا ۲۵ سال بيشتر است؛ يعني هنگامي که فرد کم کم از دوره نوجواني فاصله مي گيرد وارد مرحله اول جواني مي شود.

اما فلور رضايي کارگر؛ روان شناس، مشاور و استاد دانشگاه با اشاره به اين که نوجواني اول از حدود ۱۱ سالگي شروع و تا ۱۶-۱۵ سالگي ادامه مي يابد و نوجواني دوم نيز از ۱۶ سالگي شروع مي شود و تا ۱۸ سالگي ادامه مي يابد، معتقد است: بروز اين پديده در نوجواني دوم بيشتر است.

فرد در نوجواني اول در پي کسب هويت فردي است و به تدريج با وارد شدن به نوجواني دوم هويت اجتماعي اش شکل مي گيرد. مهم ترين موضوع در استفاده از لوازم آرايش بين پسران و مردان، علت استفاده از اين لوازم و همچنين افزايش روز افزون آن است و همچنين تهديدي که فضاي هنجار و ارزش هاي جامعه را هدف قرار داده است.

فلور رضايي پديده استفاده از لوازم آرايشي در بين پسران و مردان را از جنبه هاي مختلف رواني بررسي مي کند و مي گويد: اگر در اين سنين الگوهاي نامناسب و يا رفتارهاي مغاير با سن به فرد داده شود جنسيت او به همان گونه شکل مي گيرد و هويت جنسي اش دچار اختلال مي شود مثلا دختراني که لباس هاي پسرانه مي پوشند و يا دختراني که ظاهري پسرانه براي خود مي سازند. رضايي نيز يکي از علت هاي اصلي پيدايش اين پديده را تغيير معيارهاي زيبايي مي داند و اذعان مي کند: معيارهايي که يک زماني براي جنس زن زيبايي محسوب مي شد امروزه پسران آن معيارهاي زيبايي را براي خودشان انتخاب مي کنند که علت اين اتفاق هم اشتباه در يادگيري از روي مدها و الگوهاي نامناسبي است که به افراد داده مي شود و همين امر سبب شده شاهد از بين رفتن تفکيک ارزش ها و ادغام معيارهاي زيبايي باشيم. ماهواره، رسانه ها، فضاي مجازي و حتي گوشي تلفن همراه از عوامل اصلي الگو دادن به افراد و انتقال سبک جديد زندگي در جامعه است. آقاپور نيز برخورد قهري و تنبيهي با اين افراد و اين پديده را نادرست ارزيابي مي کند و مي افزايد: ما در درجه اول بايد الگوهاي مناسب بدهيم، الگوهايي که از نظر فرهنگ ارزش جامعه خود مناسب هستند.