دنیا به خاطر مرغ ما را مسخره می‌کند+دانلود فیلم
شاید شما بگویید این مسئولان بی کفایت هستند که باید خجالت بکشند؛ اما آیا رفتار اجتماعی ما هم در برابر مسائلی از این دست، درخور و شایسته شأن انسانی ماست؟ اکنون دیگران برای اشتیاق مردم ما به مرغ فیلم تمسخر آمیز درست می کنند!
آیا شأن انسانی ما هم اقتضا می کند که موضوعی مانند «مرغ» به مسأله و اولویت نخست ما تبدیل شود؟
بی گمان، نویسنده نمی خواهد خود را تافته جدا بافته ای بداند که درکی از فضای اقتصادی این روزهای کشور ندارد و از سر شکم سیری برای شما نسخه می پیچد. این روز ها همگان از بهای مرغ آگاهیم و گذشتن قیمت آن از مرز هفت هزار تومان، معادلات سبد غذایی همه ما را به هم ریخته است. پای مسئولان هم به عنوان متهمان ردیف اول ماجرا، همیشه به میان بوده و تا آنجا که می شده، به آنان و سیاست هایشان انتقاد کرده ایم؛ اما چه سود؟
کسی حتی عذرخواهی هم نکرده که بازار از کنترلش خارج است. آنها تا توانسته اند وعده داده اند و کمتر عمل کرده اند؛ چنان که ناتوانی شان در کنترل قیمت بازار را می بینیم؛ اما از تکرار این مکررات چه چیز به دستمان می آید؟ مرغ ارزان نشد و وعده های چندین و چند باره مسئولان هم محقق نشده است!
این بار اما سخن از رویدادهایی است که در این روزها رخ داده و بازتاب های جهانی پیدا کرده و به نوعی، موجب تمسخر ما در رسانه ها و فرهنگ های دیگر می شود. هر روزه در فضای مجازی، تصاویر و ویدئو هایی از صف های طولانی مردم برای دریافت مرغ در ایران منتشر می شود که کشورمان را کشوری قحطی زده نمایش می دهد و به دنبال آن، واکنش رسانه های غربی را به دنبال دارد.
در این باره به تازگی فرید زکریا نیز در بخش خبری خود در تلویزیون «سی .ان .ان» در گزارشی به این موضوع پرداخته و با نمایش بخش هایی از انیمیشن فرار مرغی، به نوعی روزهای مرغی ایران را به سخره گرفته است.
شاید شما بگویید این آن عده از مسئولان بی کفایت هستند که باید خجالت بکشند؛ اما آیا رفتار اجتماعی ما هم در قبال مسائلی از این دست، درخور و شایسته شأن انسانی ما است؟ مرغ که سهل است؛ کمبود کالایی حیاتی تر از آن هم آیا باید ما را به چنین رفتاری وادار کند که کرامت انسانی خود را زیر پا بگذاریم؟
گیریم دولت یا هر نهاد و ارگان دیگری که توانایی کنترل بازار را ندارد و با تشکیل صف های طولانی، به عزت انسانی شهروندانش توهین می کند، به این مشکل بزرگ توجه ندارد؛ خود ما چه؟ آیا خود ما هم نباید برای خودمان احترام قائل باشیم؟
آیا خرید یک هفته، یک ماه و چند ماهه مرغ، می تواند ما را از آنچه می ترسیم، نجات دهد؟ واقعیت این است که این رویدادها در سال های سخت تر جنگ نیز برای ما رخ نداد؛ بنابراین، فارغ از هر بی تدبیری که می خواهیم در این لحظه رفتار خود را نتیجه آن بدانیم، بهتر است کمی هم به رفتار خود بیندیشیم. این فیلم تلنگری هم زمان به مسئولان و مردم است . دولت مسئول این وضعیت است ؛ اما ما مردم به کجا می رویم؟!
