حضور کمرنگ آسیایی‌ها در جدول کشورهای کارآفرین

به گزارش شمانیوز: بر اساس اعلام مجمع جهانی اقتصاد، 90 درصد مشاغل جدید در دنیا با شکست با مواجه می شود. اما برخی از کشورها از نظر کارآفرینی در جایگاه خوبی قرار گرفته اند و بسیار موفق بوده اند. در واقع کشورهایی که از کارآفرینان خود حمایت می کنند با الویتهای مشتریان جهانی خود هماهنگ هستند و زیرساختهای موثری برای ایجاد و حمایت از کارآفرینی دارند. همچنین در این کشورها نهادهای حقوقی متناسب با کارآفرینی فناورانه طوری شکل داده شده که هزینه مبادله و معامله پایین آمده درنتیجه ریسک پذیری افراد برای ورود به فضای کسب وکار بیشتر خواهد بود. ایران در مقایسه با کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته جهان درزمینهٔ کارآفرینی فناورانه جایگاه چندان مناسبی ندارد. از سوی دیگر زیرساخت های لازم برای نهادینه کردن شکل جدید کارآفرینی در کشور ما فراهم نیست. در جدیدترین شاخصی که از سوی دانشگاه وارتون و شرکت تحقیقات بازار Y&R تهیه شده است، به بررسی 20 هزار نفر از مردم ۸۰ کشور پرداخته که در ۹۵ درصد تولید ناخالص داخلی جهانی سهیم هستند. در این رتبه بندی،شاخص های کلی مانند جمعیت تحصیل کرده،میزان کیفیت زندگی، فرهنگ مردمان بومی و دسترسی آسان به سرمایه در کنار شاخص های ریزتر مانند سطح دانش، نیروی کار ماهر ، شفافیت قوانین و زیرساخت های تجاری مورد بررسی قرار گرفته است. همانطور که مشاهده می کنید در صدر این فهرست کشور آلمان قرار دارد که از نظر بهره وری و دقت در جهان شناخته شده است. در این کشور اروپایی به دلیل وجود استعدادهای درخشان، بازار سرمایه برای کارآفرینان و همچنین زیرساختهای پیشرفته، راه اندازی استارت آپ‌ها بسیار موفق بوده است. پس از این کشور، ژاپن،آمریکا،انگلیس و سوئیس جزو پنج کشور برتر کارآفرینی در این فهرست هستند که منابع فراوانی برای حمایت از تلاشهای مالی و قانونی دارند،ژاپن از نظر فناوری،آمریکا و انگلیس از نظر فعالیت کارآفرینی و سوئیس به دلیل نیروی کار فوق‌العاده ماهر بسیار غنی هستند. بر اساس این گزارش،بیشتر کشورهای این فهرست اروپایی هستند و ژاپن و سنگاپور تنها کشور آسیایی هستند که دو جایگاه این فهرست را به خود اختصاص داده اند. نگاهی به تجربه کارآفرینی در چهار کشور برتر اولین کشورهایی که در زمینه کارآفرینی فعالیت کردند سه کشور آلمان، انگلیس و آمریکا بودند. در آلمان در سال‌های ۱۹۳۳ تا ۱۹۳۵ مطالعه و شناسایی بر روی افراد با انگیزه و نوآور که دارای محدودیت‌های مالی بودند، آغاز شد. اولین سیاست‌ها، سیاست‌های حمایتی ازاین افراد بود. به دنبال آن دانشکده هایی برای تربیت این افراد دراین کشور ایجاد شد. بعد از مدتی انگلیس و آمریکا نیز چنین دانشکده‌هایی را دایر کردند. در این دانشکده‌ها آموزش‌ها عمدتا به صورت کلاسیک نبود، بلکه حالت آموزش و سمینارگونه داشت. افراد دراین آموزشکده‌ها مسایل خودشان را می‌گفتند و از تعدادی روانشناس، رفتارشناس و جامعه‌شناس و استاد مدیریت استفاده می‌کردند. ژاپن نیز در سال ۱۹۵۸ طرحی به نام «سربازان فداکار اقتصادی» در وزارت آموزش و پرورش اجرا کرد. بر اساس این طرح افراد از سطح دبیرستان با مسئله کارافرینی آشنا شده و آموزش می‌دیدند که چگونه با کسب سود کشورشان را از وابستگی نجات دهند. از طرفی آموزش کارافرینی را به صورت کلاسیک در دو سطح دبیرستان و دانشگاه قرار داد. این طرح‌ها باعث شد که بین سا‌ل‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۲ بیش از ۹۶ درصد نوآوری صنعتی که توانست موقعیت ژاپن را در اقتصاد جهانی به یک موقعیت برجسته و ممتاز تبدیل کند، توسط کارآفرینان صورت گرفت.