با ساختار نظارت بیمه ای کانادا آشنا شویم / جزئیاتی از صادرات بیمه ایرانی به کانادا / چگونه بیمه عمر زمانی در کانادا سودآور شد؟

به گزارش شمانیوز به نقل از روابط عمومی بیمه اسیا : از آنجا که یکی از راهبردهای رسانه ریسک نیوز تولید محتوای مطلوب برای صنعت بیمه است و با توجه به اینکه طی سالهای اخیر و با اعمال  تحریم ها ، انتقال دانش به صنعت بیمه ایران با خدشه روبرو گردید در این راستا ریسک نیوز تلاش کرده تا با ارتباط با ایرانیان موفق در کشورهای توسعه یافته ، این خلل را تا حدودی جبران کند.

زین پس مجموعه مقالاتی از کامبیز کیامهر یکی از بیمه گران موفق ایرانی در کانادا منتشر می گردد ، در این مقالات سلسله وار تلاش می گردد تا ضمن تصویرسازی فضای واقعی صنعت بیمه کانادا ، تجارب موفق بیمه گران این کشور منتقل گردد .
بدون شک این مقالات علاوه بر مدیران ،بخصوص برای شبکه فروش صنعت بیمه ایران می تواند اثرگذار باشد ، امید که تجارب موفق بیمه گران بین المللی در قالب انتقال دانش برای صنعت بیمه ایران مفید واقع گردد

درقسمت اولاین مقالات تلاش شد تا نمایی کلی از صنعت بیمه کانادا به تصویر کشیده شود، درقسمت دوماین سریال آموزشی کامبیز کیامهر برای تصویر سازی واقعی تر از صنعت بیمه کانادا به سراغ نوید ایزدی از نمایندگان موفق بیمه های عمر در استان بریتیش کلمبیا رفت و مطالب مفید و جالبی مالیات ونقش آن در رشد بیمه های عمر کانادا و همچنین وضعیت نماینده های دو شغله در کانادا عنوان شد.
درقسمت سوماین سریال مکتوب اموزشی نوید برای ما از چگونگی اخذ نمایندگی بیمه عمر در کانادا و درآمد نمایندگان گفت، درقسمت چهارمنیز به تفاوتهای بازار یابی و فروش بیمه های عمر در ایران و کانادا پرداخته شده است .
درقسمت پنجمکامبیز کیامهر که 12 سال تجربه در صنعت بیمه ایران و کانادا را در کارنامه کاری خود ثبت کرده تجارب بیمه گری در کانادا را به ایران پیوند زده است وی در این قسمت ضمن ارایه راهکار ، به برخی پیشنهادات اشاره می کند.
در قسمت ششم این سریال مکتوب با ساختار نهاد نظارتی و رگولاتور بیمه ای در کانادا آشنا می شویم بدون شک این بخش می تواند برای مجموعه نهاد ناظر در ایران جالب توجه باشد ضمن اینکه این پرونده ما را با زوایای جالب فروش بیمه های عمر زمانی در کانادا آشنا می کند.
با هم این گزارش جالب را می خوانیم:

شاید بهتر باشد قبل از اینکه بحث درباره انواع بیمه های عمر را ادامه دهیم ، کمی بیشتر با ساختار و سازمان های نظارتی بر عملکرد شرکت های بیمه در کانادا آشنا شویم.

همانطور که قبلا درباره آن صحبت کردیم، نقش بیمه های عمر و سرمایه گذاری و اشخاص برای مردم کانادا و تضمین رفاه و امنیت اقتصادی و روانی جامعه کاملا جدی و حیاتی است و اگر خللی در آن ایجاد شود ، بحران های ملی به همراه خواهد داشت. به همین منظور سازمان های متعدد دولتی و غیر دولتی به صورت موازی و متوالی از بالاترین سطوح در دولت فدرال و همچنین دولت های استانی بر این موضوع نظارت دقیق و سخت گیرانه دارند. قوانین اصلی بیمه و بیمه گری در دولت فدرال به تصویب می رسد اما به دلیل ساختار سیاسی و اختیارات گسترده ای که دولت های استانی دارند ، جزییات اجرایی در هر استان تابع قوانین مصوب محلی است. ‌مثلا همانطور که در قسمت های قبلی به آن اشاره شد، در استان بریتیش کلمبیا یکی از مراجع اصلی ناظر بر عملیات بیمه گری و صدور پروانه نمایندگی ،
 Insurance Council of BC است.

به دلیل تنوع و مسئولیت های تخصصی این سازمان ها ، اینکه درباره تمام آن ها در این گزارش صحبت کنیم امکان پذیر نیست اما در زیر چند سازمان اصلی ناظر بر بیمه و بیمه گری در کانادا معرفی می شود:

• Canadian Institute of Actuaries: علم اکچواری در کانادا تاریخی نسبتا طولانی دارد و به سال ۱۸۴۷ که Canada Life Insurance Company در استان انتاریو شروع به کار کرد باز می گردد. با توسعه صنعت بیمه،  این انستیتو در سال  ۱۹۶۵ شکل گرفت و در حال حاضر ۳۹۰۰ عضو دارد.

شعار آن ها ، We care about the future است.

• Superintendent of Financial Institutions: این دفتر ، یک آژانس مستقل دولتی است که در سال ۱۹۸۷ تاسیس شده و وظیفه نظارت بر عملکرد بانک ها، بیمه ها و موسسات مالی و سرمایه گذاری را در کانادا بر عهده دارد.
•  Canadian Council of Insurance Regulators (CCIR): وظیفه این سازمان که در سال ۱۹۱۴ میلادی شکل گرفته است ، تسهیل و ترویج یک سیستم نظارتی کارآمد و موثر بر عملکرد بیمه گران در کانادا برای خدمت به منافع عمومی است.
• : Canadian Insurance Services Regulatory Organizations (CISRO) سازمان تنظیم مقررات خدمات بیمه کانادا که در نیمه دهه ۹۰ میلادی شکل گرفته است، خود را به عنوان یک گروه بین قضایی از مقامات تنظیم کننده قوانین و مقررات تعریف می کند که برای تبیین استانداردها و مدارک و شرایط برای شرکت های بیمه در بیمه درمانی افراد و اموال معرفی می کند.
• OmbudService for Life and Health Insurance (OLHI): این سازمان، مرجع رسیدگی به شکایت های بیمه گذاران بیمه های عمر و درمان در کانادا است.
• Canadian Council of Insurance Regulators (CCIR): سازمانی بین مراجع قانونی مختلف برای تسهیل و ترویج یک ساختار نظارتی کارآمد و موثر بر بیمه گری برای خدمت به منافع عمومی است.
• Office of the Privacy Commissioner of Canada: دفتر کمیسیون مراقبت از حریم خصوصی کانادا به افراد برای محافظت از اطلاعات شخصی خود مشاوره و آموزش می دهد. همچنین این دفتر بر اجرای دو قانون فدرال که بر مبنای آن سازمان های دولتی و شرکت های خصوصی موظف به حفظ حریم خصوصی و اطلاعات شخصی مردم هستند نظارت می کند.
• Financial Transactions and Reports Analysis Centre of Canada (FINTRAC): وظیفه این سازمان نظارت بر تراکنش های مالی برای جلوگیری از پولشویی و تخلفات مالی مرتبط با تامین مالی تروریسم در کانادا است.
• Assuris: این سازمان، یک نهاد غیر انتفاعی است که در صورت بروز مشکل مالی برای شرکت های بیمه ، از سرمایه بیمه نامه های عمر بیمه گذاران محافظت می کند. هر شرکت بیمه عمر که مجاز به فروش در کانادا است، ملزم به عضویت در Assuris است. اعضا نمیتوانند عضویت خود را تا زمانی که در کانادا مشغول به کار هستند یا بیمه نامه فعال دارند، متوقف کنند. تعهدات این سازمان برای حفاظت از بیمه نامه های عمر به شرح زیر است :

 در ادامه ، بحث قبلی درباره بیمه های عمر در کانادا را با نوید ادامه می دهم:

• نوید جان قبلا درباره بیمه های عمر در کانادا که شامل دو گروه بیمه ای عمر زمانی و بیمه های عمر دائمی هستند صحبت کردیم. به عنوان مشاور به چه صورت این بیمه نامه ها را به متقاضی پیشنهاد می کنی؟
  • همانطور که قبلا صحبت کردیم، هدف اصلی ما به عنوان مشاور بیمه عمر ارزیابی نیاز واقعی متقاضی است تا در کیفیت زندگی او در بازه های زمانی مختلف حفظ شود. یکی از ساده ترین روش ها برای این کار، روش DIME است که قبلا درباره آن صحبت کردیم. همه ما برنامه ریزی های مالی در زندگی داریم که برای داشتن خیالی راحت،  به پوشش بیمه عمر برای آن ها نیاز داریم. بیمه های زمانی ، بیمه های دائمی و یا در بسیاری از موارد ترکیبی از هر دو می توانند از امنیت اقتصادی ما و عزیزانمان در برابر ناملایمات زندگی محافظت کند. در صورت فوت یا از کارافتادگی ، مواردی مثل بازپرداخت وام مسکن یا وام خودرو ، هزینه تحصیل و سفر فرزندان ، پشتیبانی مالی از همسر تا رسیدن به سن بازنشستگی  از نیازهای بیمه ای  با زمان مشخص هستند که معمولا با بیمه نامه های زمانی پوشش داده می شوند ولی مثلا پرداخت مالیات بر ارث و باقی گذاشتن اندوخته مالی برای خانواده و یا کمک به خیریه ها بعد از فوت ، از نیازهایی هستند که تا آخر عمر که نمی دانیم چقدر است ، همراه مان خواهند بود. یکی از انعطاف پذیری های جالب در بحث بیمه های عمر اینستکه متقاضی می تواند بیمه نامه تمام عمر داشته باشد و بیمه نامه های زمانی با طول دوره مناسب به صورت پوشش های جانبی (Rider) به آن اضافه شود.
• یکی دیگر از موارد جالبی که اینجا دیده ام این است که مردم در برآورد نیازهای خود به بیمه عمر و محاسبه سرمایه فوت به دور از تعارف هزینه های مراسم ختم ، کفن و دفن ( Final Expenses) را در نظر می گیرند و می خواهند که پس از فوت بار مالی اضافی بر دوش بازماندگان نداشته باشند و شرکت های بیمه هم در این خصوص پیشنهادات جالبی دارند. اگر اشتباه نکنم شرکت بیمه ای که در ایران نماینده آن هستم ، در زمان های دور بیمه ای تحت عنوان چتر سفید ارائه می کرد که تداوم نیافت و فکر نمی کنم سایر شرکت های بیمه  هم به صورت جدی محصول مشابهی داشته باشند.اگر ممکنه در این باره بیشتر برای خوانندگان توضیح بده:
  • به موضوع جالبی اشاره کردی که ما هم به عنوان نمایندگان بیمه عمر ، همیشه در برآورد سرمایه فوت به آن توجه می کنیم. بدون تعارف ، دیر یا زود همه ما از این دنیا می رویم و علاوه بر تالمات روحی ، معمولا در چند روز اول هزینه های زیادی بر دوش بازماندگان می گذاریم تا مراسمی آبرومندانه برای مشایعت ما به دیار باقی برگزار کنند. این هزینه در کانادا برای یک خانواه متوسط می تواند ۱۰ تا ۲۰ هزار دلار باشد و به دلیل محدودیت نقدینگی مردم ، شاید فشارمالی مضاعفی به خانواده وارد آورد و ناچار شوند از حساب های سرمایه گذاری یا بازنشستگی خود پولی بردارند که جریمه و پیامدهای مالیاتی خواهد داشت. اینجا هم مثل هر جای دنیا کسی دوست ندارد درباره مرگ و میر صحبت کند اما وظیفه ما است که این موضوع را در جلسات مشاوره مطرح کنیم و در برنامه ریزی مالی و بر آورد سرمایه فوت ، مبلغی بابت تامین این هزینه ها در نظر بگیریم

• سوالی که برای من پیش آمده این است که شاید مدتی طول بکشد تا مبلغ سرمایه فوت توسط شرکت بیمه به خانواده متوفی پرداخت شود ولی این خانواده برای هزینه های کفن و دفن در همان یکی دو روز اول به پول فوری احتیاج داشته باشند. آیا شما راهی برای کمک به خانواده بیمه شده در نظر گرفته اید؟
  • حرف تو کاملا درست است و همانطور که از اول به آن تاکید کردیم، هدف اصلی ما حفظ کیفیت زندگی و امنیت اقتصادی مردم است. برای همین به عنوان مثال شرکت بیمهIVARIکه ما نماینده فروش محصولات بیمه عمر آن هستیم ، برای بیمه گذاران خود که حداقل ۱۰۰ هزار دلار بیمه  Universal Life Insurance (UL) داشته باشند قراردادی با شرکت کفن و دفن معروف در آمریکای شمالی به نام Everest Funeral Concierge دارد که ظرف مدت ۲۴ ساعت از فوت بیمه شده ، تا مبلغ ۲۰ هزار دلار کانادا برای هزینه های مراسم به بازماندگان پرداحت می کند. اگر یک شخص مثلا ۴۰ ساله خودش بخواهد از امکانات اورست استفاده کند، شاید وقتی زنده است ماهانه لازم باشد حدود ۳۰ دلار پرداخت کند ولی وقتی که بیمه نامه UL شرکت IVARI را داشته باشد دیگر لازم نیست حق بیمه اضافی بپردازد. Everest امکانات جالب دیگری هم در اختیار بیمه شده قرار می دهد. مثلا می تواند وصیتنامه قانونی خود را در زمان حیات تنظیم کند و بگوید که دوست دارد چه نوع مراسم مذهبی و یا فرهنگی و با چه هزینه ای برای او پس از فوت برگزار شود. این وصیتنامه که با پسورد محافظت می شود در سرور های HP باقی می ماند و پس از فوت ، یک کارشناس با خانواده و وکیل متوفی تماس می گیرد و با هم وصیتنامه را باز می کنند و می خوانند و تمام اقدامات لازم را بدون اینکه خانواده درگیر تامین هزینه و یا تدارک مراسم باشند، انجام می دهد. یکی از خاطرات تلخی که شاید خیلی از ما آن را تجربه کرده باشیم این است که وقتی عزیزی را از دست می دهیم ، به دلیل ناراحتی و نداشتن تمرکز ، هزینه های اضافی از سوی گل فروشی ، رستوران، .... به ما تحمیل می شود و خوبی کار شرکتی مثل Everest این است که هر کسی می تواند در زمان حیات بگوید برای مراسمش دقیقا چه می خواهد و هزینه ها کاملا شفاف و مشخص شده است و دردسری برای بازماندگانش ندارد. یکی دیگر از تسهیلات جالب Everest برای بیمه شدگان این است که می توانند به صورت نامحدود از فضای ابری سرور های HP در زمان حیات هم برای نگهداری عکس ها ، اسناد و مدارک خود استفاده کنند و دیگر نیازی به پرداخت هزینه های اضافی مثلا برای استفاده از Microsoft OneDrive ، Amazon Drive، Dropbox و سایر  شرکت ها  ندارند.  
• خیلی جالبه که شرکت های بیمه حتی به فکر تامین هزینه ها و آرامش روحی بازماندگان در اولین روزهای فوت بیمه شده هستند. به هر حال توسعه ضریب نفوذ بیمه در جامعه بدون ایجاد جذابیت برای مردم به وجود نمی آید. در باره بیمه های زمانی که بیمه شده را برای مدت زمان مشخص شده تحت پوشش قرار می دهند صحبت می کردیم. نوید ممکنه اطلاعات بیشتری در اختیار ما قرار بدی؟
  • شرایط شرکت های بیمه مختلف متفاوت است ولی معمولا این بیمه نامه ها در بازه های زمانی ۱۰ ، ۲۰ و یا ۳۰ سال عرضه می شود که بازه های زمانی مناسبی برای اطمینان از بازپرداخت وام مسکن و یا هزینه تحصیلات فرزندان است. البته بیمه دیگری با مدت زمان ۱۰۰ سال (Term-100)  داشتیم که عملا بیمه نامه ای تمام عمر بود که به دلیل افزایش امید به زندگی و طول عمر مردم ، این بیمه نامه دیگر توجیح اقتصادی برای شرکت های بیمه ندارد و معمولا ارائه نمی شود. البته بیمه های زمانی بسته به ضوابط بیمه گر تا ۷۵ یا ۸۰ سالگی بیشتر مردم را تحت پوشش قرار نمی دهند.
• استقبال هم وطنان ایرانی در کانادا از این بیمه نامه چطور است؟
  • به تجربه جواب من مثبت است خصوصا از سوی کسانی که تازه مهاجرت کرده اند و یا دانشجویان این بیمه نامه معمولا بیشتر استقبال می شود چون با حق بیمه کمی می توانند خود و خانواده را تحت پوشش بیمه قرار دهند و وقتی که شرایط مالی بهتری پیدا کردند آن را به بیمه تمام عمر تبدیل کنند. ضمنا وقتی که می خواهند خانه ای بخرند هم می توانند از این بیمه نامه برای تضمین بازپرداخت آن استفاده کنند. اما سوالی که من از تو که در هر دو کشور در صنعت بیمه فعالی دارم این است که چرا شرایطی فراهم نمی کنید تا هم وطنان دور از ایران بتوانند به راحتی نیازهای بیمه ای خود و عزیزانشان در ایران را تحت پوشش قرار دهند؟ خیلی ها به ما مراجعه می کنند ولی نمی توانیم کمکی بکنیم.
• نوید به نکته خوبی اشاره کردی. تعداد زیادی از هم وطنان خارج از ایران زندگی می کنند که آمار دقیقی وجود ندارد ولی بعضی منابع این تعداد را ۵ تا ۸ میلیون نفر برآورد می کنند که خودش از جمعیت خیلی از کشورها بیشتر است و به دلیل متوسط درآمد سالانه بالاتر و باور به اهمیت بیمه در زندگی، می تواند به عنوان پتانسیل بالایی برای توسعه صنعت بیمه در نظر گرفته شود. این هم وطنان هر چند که در ایران نیستند ولی ریشه های قوی در کشور مادری دارند و از راه دور به بیمه ایرانی برای استفاده خود و عزیزانشان در ایران نیاز دارند. راستش من و همکارانم با رویکرد کارآفرینی از مدتها پیش به این بازار فکر کردیم و با مطالعاتی که طی مدت ۲ سال انجام داده ایم ، به این نتیجه رسیدیم که این بازار بزرگ و بکر،قابلیت تولید بیش از ده ها میلیون دلار حق بیمه قابل تمدید در سال دارد و تا به حال از چشم به دور مانده و می تواند پشتوانه ارزی خوبی برای شرکت های بیمه ایرانی باشد. برای همین با ایده ای نوآورانه ، زیرساختی با تکنولوژی روز دنیا برای بازاریابی و فروش ارزی به صورت آنلاین و فیزیکی به همراه مرکز تماس و پشتیبانی از بخش ایرانی نشین ونکوور ایجاد کردیم و در فاز پایلوت محصولات بیمه ای شرکتی که نماینده آن هستم را به شکل جذاب و جدیدی مطابق با نیاز هم وطنان برای فروش بین المللی آماده و علاوه بر برند سازی برای شرکت بیمه، با موفقیت محصول بیمه ایرانی را به هم وطنانی از نیوزلند تا همین جا در کانادا فروختیم و عملا با افتخار بیمه ایرانی را صادر کردیم و از این کار لذت بردیم.
  • کامبیز فکر می کنم داستان شما برای فروش بین المللی بیمه برای همکاران ایرانی و کانادایی باید هیجان انگیز، جالب و شنیدنی باشد. برنامه های بعدی شما بعد از پایلوت برای توسعه این کار چیست؟
  •  
• ما با یک شرکت بیمه شروع کردیم ولی بنا به دلایلی که شاید بعدا درباره آن صحبت کنیم، در حال حاضر ترجیح می دهیم از کمک و پشتیبانی سایر شرکت های بیمه علاقمند هم استفاده کنیم . البته امیدواریم که بیمه مرکزی هم مثل همیشه از این ایده نوآورانه حمایت کند تا بتوانیم سهم کوچکی در توسعه بین المللی صنعت بیمه کشور داشته باشیم.
  • کاری که شما کردید می تواند پلی بین بیمه در ایران و آمریکای شمالی هم برای مردم بسازد و به عنوان یک ایرانی فعال در صنعت بیمه امیدوارم این پروژه جالب مورد حمایت جدی قرار بگیرد.
  •  
• ممنونم. سوال دیگر من باز هم در مورد بیمه نامه های عمر زمانی است. این بیمه نامه برای بیمه شده اندوخته ایجاد نمی کند و فقط سرمایه فوت دارد و به همین دلیل و همچنین ریسک پایین تر به دلیل افرایش میانگین سن مردم ، حق بیمه های بیمه نامه های عمر زمانی از بیمه نامه های دائمی به مراتب کم تر است و گفتی خیلی از مردم که نیاز به بیمه نامه برای مدت زمان مشخص دارند و یا فعلا توان پرداخت حق بیمه دائمی را ندارند ولیکن می خواهند از خود و خانواده خود محافظت کنند این بیمه نامه را تهیه و در زمان سررسید ، آن را تمدید و یا تبدیل به بیمه دائمی می کنند. لطفا برای ما از شرایط Convertible & Renewable این بیمه نامه ها بیشتر بگو.
•  
  • همانطور که اشاره کردی به دلیل نداشتن اندوخته و محدودیت زمانی پوشش بیمه عمر در این بیمه نامه ها ، حق بیمه به مراتب پایین تر از بیمه نامه های دائمی است و گزینه خیلی مطلوبی برای بخش زیادی از جامعه است که خود و عزیزانشان را در برابر مشکلات ناشی از فوت نان آور خانواده بیمه کنند. فرض کن یک نفر در سن ۴۰ سالگی خودش را به مدت ۱۰ سال بیمه کند. در حال حاضر بر اساس آمار، میانگین سنی برای مردان در کانادا حدود ۸۲ و برای زنان حدود ۸۶ سال است. پس این شخصی تا ۵۰ سالگی ریسک زیادی برای شرکت بیمه نخواهد داشت. اما نکته مهم که باید به آن توجه شود، تمدیدپذیری (Renewable)  و تبدیل پذیری
  • 
     (Convertible)  بیمه نامه زمانی است که ما به تمام متقاضیان پیشنهاد می کنیم حتما بیمه نامه ای که می خرند این شرایط را داشته باشد. یعنی در سررسید بتوانند آن را برای دوره  بعدی مثلا ۱۰ یا ۲۰ سال دیگر تمدید و یا در صورت تمایل آن را به یکی از انواع بیمه نامه دائمی (Whole life ,Universal Life) تبدیل کنند بدون اینکه شرط سلامتی و معاینات و آزمایشات پزشکی توسط بیمه گر برای آنها در نظر گرفته شود. فقط حق بیمه بر مبنای سن بیمه شده در زمان تمدید و یا تبدیل محاسبه شده و برای دوره بعدی در نظر گرفته می شود.
• این موضوع بسیار جالب است و می تواند نقش مهمی در توسعه بیمه های عمر داشته باشد. چون هم شخص برای مدت مشخصی با حداقل حق بیمه پوشش بیمه ای دارد و خیالش راحت است و هم می تواند در سررسید بدون اینکه نگران تایید وضعیت سلامتی اش توسط بیمه گر باشد، بیمه نامه را برای دوره بعدی تمدید کند و یا آن را به بیمه نامه تمام عمر تبدیل کند و عملا با این شرایط ، بیمه شدن خود را بیمه کرده است.
•  
  • عملا شرکت بیمه موظف خواهد بود که در پایان دوره که می تواند ۱۰ ، ۲۰ یا ۳۰ سال دیگه باشد، بیمه نامه شخص را بدون در نظر گرفتن وضعیت سلامتی او بیمه کند. مثلا اگر بیمه شده که بیمه نامه ای ۱۰ ساله دارد در پایان دوره متوجه شود که به بیماری بدون علاجی مبتلا شده، در صورت تمایل می تواند با همان سرمایه ای که تا حالا بیمه بوده ، از شرکت بیمه بخواهد بیمه نامه را برای دوره بعدی تمدید کند و یا تا پایان عمر پوشش داشته باشد و بیمه گر موظف است که این کار را انجام دهد. البته شرکت های بیمه تا ۷۵ یا ۸۰ سالگی بیمه نامه زمانی انجام می دهند و بیمه شده اگر به این سن نزدیک می شود، باید بیمه نامه را دائمی کند. ضمنا اگر بیمه شده بخواهد سرمایه فوت را اضافه کند، برای مبلغ اضافی نیاز به تایید سلامتی است که شاید بیمه گر افزایش سرمایه را قبول نکند. در چند سفر که به ایران داشتم ، ندیدم که شرکت های بیمه ، بیمه نامه های عمر زمانی را به مردم پیشنهاد کنند و بیشتر تبلیغات و اطلاع رسانی ها برای انواع بیمه نامه های UL بود در صورتیکه به نظر من این بیمه نامه های زمانی، می توانند نقش مهمی در توسعه بیمه های عمر و رفاه مردم داشته باشند خصوصا در مقاطعی که به دلیل مشکلات مالی پرداخت حق بیمه برای مردم دائم سخت می شود و یا تورم ، جذابیت های اندوخته سازی را کم می کند این بیمه نامه های جذاب تر می شوند.
  •  
• من هم با تو کاملا موافقم و تا جاییکه من اطلاع دارم بیمه های عمر زمانی آنطور که باید و شاید مورد توجه قرار نگرفته اند در صورتیکه اگر برای دوره های زمانی طولانی با حق بیمه ثابت صادر شود، سال ها جریان حق بیمه خوبی برای شرکت های بیمه تولید می کنند که می تواند در توسعه صنعت موثر باشد. خوشبختانه به دلیل افزایش متوسط عمر در ایران ، ریسک این بیمه نامه ها هم به نظر می رسد پایین باشد.

البته دسترسی به سابقه پزشکی و عادات و رفتار پر خطر متقاضیان هم نقش مهمی در تعیین ریسک و بیمه پذیری
 (Underwriting) توسط شرکت های بیمه دارد که در کانادا به آن نگاهی جدی وجود دارد و حق بیمه کاملا فنی محاسبه می شود. نوید جان در این خصوص لطفا درباره نقش  Medical InformationBureau(MIB)  در کنترل ریسک های اخلاقی و کاهش هزینه های بیمه گری بیمه های عمر برای ما بیشتر توضیح بده:

• اداره اطلاعات پزشکی یا همان(MIB) Medical Information Bureau یک سازمان غیر انتفاعی  در آمریکا و کانادا است که متعلق به اعضای آن می باشد و در سال ۱۹۰۲ میلادی تاسیس شده است. شرکت های بیمه عضو ، پرونده پزشکی ، تفریحات و عادات خطرناک و سابقه تخلفات رانندگی متقاضیان بیمه عمر را از طریقMIBبا هم به اشتراک می گذارند تا در مرحله ارزیابی ریسک از آن استفاده کنند و از این طریق با کاهش هزینه های عملیاتی و کم کردن ریسک های اخلاقی، عملا قیمت تمام شده بیمه عمر برای شرکت های بیمه و در نهایت برای بیمه گذاران کاهش می یابد. هنگامی که شخصی متقاضی بیمه عمر است فرمی را امضاء می کند و به بیمه گر اجازه می دهد تا از طریق MIB به سوابق او دسترسی داشته باشد. بنابراین اگر این شخص هر جای آمریکا و کانادا قبلا درخواست بیمه نامه  عمر داشته و برای او بیمه نامه صادر شده و یا نشده و حالا به ما مراجعه کرده، اطلاعاتی که توسط شرکت های بیمه قبلی درباره وضعیت سلامتی و عادات زندگی او جمع آوری شده در اختیار بیمه گر جدید هم قرار می گیرد تا بیمه گری با دست بازتر و با شناخت بیشتر از متقاضی، ریسک را ارزیابی و حق بیمه را محاسبه کند.

• البته تا جاییکه من تجربه دارم ، استفاده از اطلاعات MIB فقط یکی از راه های ارزیابی ریسک و تعیین حق بیمه فنی است و به دلیل اهمیت موضوع، در مورد سایر موارد باید بیشتر صحبت کنیم. یکی از این موارد که به نظرم خیلی شنیدنی است، رویکرد جالب بعضی شرکت های بیمه کانادایی در نحوه استعمال دخانیات توسط متقاضی بیمه عمر است.