نقش روابط عمومی در فرهنگ سازمانی

به گزارش شمانیوز:پرفسور دنیل دنیسون محقق برجسته معتقد است فرهنگ سازمانی نیروی قدرتمندی است که می داند نحوه عمل کردن و چگونگی عملیات را تعیین کند. ویژگی فرهنگ سازمانی درگیرشدن بالای کارکنان در کار است و به طور قوی درگیری و مشارکت کارکنان را در فعالیت های مختلف سازمان مورد تشویق قرار      می دهد و حس مالکیت و مسئولیت را در آنها به وجود می آورد و موجب ایجاد تعهد بیشتر به سازمان   می شود . فرهنگ سازمانی زنجیره مستحکمی است که موجبات پایداری سازمان را فراهم می کند. سازمانهای ما برای پیشرفت و توسعه فعالیتهای خود در هر بخشی از تولید ،مصرف ، خدمات گرفته نیاز به توجه ویژه به فرهنگ سازمانی خود دارند و بی شک سرمایه انسانی مهمترین عامل ثبات ، پایداری و افزایش راندمان آن سازمان خواهد بود. یکی از عمده فعالیتهای یک روابط عمومی موفق شناخت ارزش ها و باور ها ، مفروضات  و فرهنگ سازمانی است که با ارتقاء آن ، موجب ایجاد همدلی افکار عمومی و افزایش رضایت پایدار می شود و مهمترین وظیفه روابط عمومی پیاده کردن راهکارهای رسیدن به آن است و قطعاً در ادامه فعالیت های خود می تواند گامهای بهتری برداشته و موفق حرکت کند . اگر فرهنگ سازمانی یک شرکت ، یک وزارتخانه یا هر ارگانی سست و دچار نقصان باشد تاثیر مستقیم برفعالیتهای روابط عمومی داشته و توفیق ایجاد ارتباط به سختی امکان پذیر است. در این راستا باید نکات مختلفی را هوشمندانه زیر نظر گرفت . برخی اوقات رئیسان سازمان ها ، همکاران و زیر دستان خود را خیلی کوچک فرض می کنند و این موضوع موجب می شود همواره بستری از بدگمانی و بی اعتمادی در سازمان حاکم باشد و روابط عمومی نمیتواند به وظایف خود به خوبی عمل کرده و این جو متزلزل را تغییر دهد . از این رو روابط عمومی باید به صورت بسیار ظریف رئیس سازمان را به نوع نگرش و حرکاتی که انجام می دهد آگاه و او را به سمت و سوی باور مندی به فعالیت های همکاران و کارکنان روشن سازد . زمانی که رییس یا مدیری در یک موسسه برای موفقیت خود پیشنهادهای اصولی و تخصصی دیگران را به دلیل ترس از آنکه موقعیتش در خطر باشد پشت گوش انداخته و شانه خالی کند آینده آن موسسه را به خطر می اندازد . این تفکرنشانه های فرهنگی نا امن است که کار را برای ایجاد ارتباط روابط عمومی در هر سازمانی دچار بحران می کند . در فرهنگ ضعیف و ناامن اطلاعات برای ارتقاء و محافظت از یک فرد یا یک گروه کوچک را از سایرین پنهان می کند و روابط عمومی نمی تواند با شفاف سازی راه را برای توسعه سازمان هموار کند . مشکلات پنهان می ماند و روز به روز مسائل بغرنج تر و پیچیده تر می شود و همه کارکنان احساس امنیت نکرده و از یکدیگر می ترسند ، نقطه نظرات خود را برای بهبود سازمان پنهان و در نتیجه روز به روز فعالیتها ضعیف تر شده و نتیجه آن شکست در یک سازمان است ، همین چند سال پیش بود زمانیکه به رییس سازمان خود گفتم که برای ارتباط بهتر با ذینفعان لازم است از همکاری و پیشنهاد و ارتباط درون سازمانی بهتر استفاده کنیم و به نقطه نظرات آنها بها دهیم آن رییس مربوطه به سادگی عنوان کرد « ارتباطات درون سازمانی را نیازی نیست روابط عمومی پوشش دهد » این موضوع نهایت اشتباه در رهبری یک سازمان است  و این نگرش موجب می شود دایره کسانی که به آنها اطمینان دارید کوچکتر شده امکان ارزیابی از بین    می رود و راهکار های روابط عمومی که برگرفته از نگاه جمعی کارکنان است برای تعامل بهتر بی اثر شود . فرهنگ سازمانی با نحوه رهبری و اعتماد به همکاران روح گرفته و ادامه فعالیتها را آسانتر می کند. روابط عمومی در یک سازمان قبل از هر چیز باید تکلیف خودش را با مدیر یا رییس برای ارتباط با همکاران و زیر دستان روشن کند . اگر در رأس یک سازمان باور داشته باشند که همه چیز همیشه یکسان نیست و هر سازمانی دارای نشیب و فراز ، پیروزی و شکست است و باید انتظارات جامعه هدف را به خوبی شناسایی و از آن استفاده کنند با این دیدگاه قطعاً یک روابط عمومی توانمند به عنوان اصلی ترین بازوهای رهبری  نقش مؤثری برای ارائه راهکارها خواهد داشت و با نگاهی هوشمندانه به فعالیتها ، انتظارات ، رضایتمندی کارکنان و مخاطبان ، منظره ای روشن و شفاف را به وجود می آورد . مشتریان ، ذینفعان و مخاطبین یک سازمان ، مصرف کنندگان یک محصول ، یک نو آوری زمانی به آن محصول یا خدمت باور دارند که ثبات و توانمندی را در طرف مقابل احساس کنند و اعتماد کنند . شاید در مثال ساده ای این فرهنگ بهتر تعریف شود . اگر روابط عمومی  شرکت آبفا بصورت مستمر به مردم بگوید در مصرف آب صرفه جویی کنید و مردم مشاهده کنند که کارگر این شرکت بدون توجه به هدر روی آب ، خونسرد و بی توجه به جلوگیری از فرار آب در سطح خیابان و معبر اقدام نکند  و به نوعی نارضایتی خود را از سازمانی که در آن مشغول است نشان دهد مردم تمام شعارهای این شرکت را نوعی تبلیغ دروغ پنداشته و به آن اعتماد نمی کنند و یا اگر به یک شعبه بانک مراجعه می کنید و هیچ نوع واکنش مثبتی از سوی کارمندان آن شعبه ندیده و با نوعی بی توجهی و سهل انگاری آنها روبرو شوید و خونسردی و بی احساسی را به شما منتقل و با بی خیالی  درخواست شما را به کندی پاسخگو باشد تمام تبلیغات به سادگی از بین می رود و نارضایتی در بین کارمندان و عدم توجه به فرهنگ سازمانی و آگاهی از میزان رضایت همکاران هر آنچه رشته کرده ایم به پنبه تبدیل خواهد کرد . قبل از اینکه روابط عمومی به نمای بیرونی نگاه کند باید با نگاهی عمیق به درون سازمان خود از میزان علاقمندی همکاران ، میزان نارضایتی ، علل آن آگاهی یافته و آن را به رهبری سازمان خود برای برنامه ریزی منعکس کند به شرط آنکه رییس  یا رهبر مربوطه اعتقاد به فرهنگ سازمانی  و پذیرش انتقاد و پیشنهادها داشته باشد تا بتواند آن را توسعه و برای بهبود شرایط از آن استفاده کند. روابط عمومی سکان دار فرهنگ سازمانی است و باید راهکارهای رضایت همکاران را شناسایی و پیشنهاد دهد و موجب نزدیکی رأس هرم به پایین باشد که این حرکت بدون شک ساده و آسان نیست و نساز به تخصص و تجربه کافی و ایجاد اعتماد بین همه عوامل شود . یکی از مهمترین عوامل اصلی موفقیت فرهنگی است که مردم را به کمک به یکدیگر و اشتراک گذاری تمام چالشها و قوتها و آموخته های آن را ترغیب می کند و باید برای ترویج روحیه همکاری تلاش کرد. اگر مردم و ذینفعان درون حلقه امن به یکدیگر اعتماد کنند و اطلاعات مربوط به موفقیتها وشکست ها و نیز داشته های خود را با یکدیگر در میان بگذارند . در نتیجه چنین روندی منجر به پیدایش نوآوری  و موفقیت خواهد شد . برای استحکام فرهنگ سازمانی نیاز است رهبری  آن سازمان  به روابط عمومی خود متکی و ابزار و امکانات لازم را در اختیار آن قرار دهد و به جای آنکه خود وارد عرصه حوزه روابط عمومی شود از بالا نظارت و مدیریت و آن را هدایت کرده و به آن اعتماد کند . روابط عمومی نقشی بی بدیل برای رسیدن به قله موفقیت دارد به شرط آنکه روابط عمومی خود به نقش فرهنگ سازمانی آگاه و تسلط داشته باشد.

                                                                                                            خسرو رفیعی

                                                                                              رئیس انجمن