سکاندار کشتی اصلاحات چه کسی است؟

به گزارش خبرنگار شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز)، از جمله می توان به طراحی "توسعه سیاسی غربی" و به تناسب آن توسعه فرهنگی کشور در زمان دولت هاشمی رفسنجانی، به چالش کشیدن نظارت استصوابی شورای نگهبان، زیر سوال بردن مشروعیت نظام و تز کاهش اختیارات ولی فقیه در فتنه 88، محدود كردن رهبري به قانون اساسی و امروز نیز در چارچوب انديشه بازنگري در قانون اساسي و خارج كردن قواي سه گانه از حيطه اختيارات رهبري اشاره کرد و این جمله که «آمریکا، دشمن نظام نیست»، همه گویای اهداف و افکار و مشی سیاسی او است. خوئینی ها همان روحانی ای است که در سال های قبل از انقلاب در یکی از مساجد تهران، جلسات تفسیر قرآن و نهج البلاغه برگزار می کرد اما تفسیرش، تفسیر به رأی بود و بوی مادی گرایان را می داد، تا جایی که این جلسات دامنه دار مورد اعتراض شهید مطهری و مقام معظم رهبری قرار می گیرد و آنها را خلاف اصول اسلامی و همگون با اهداف و نظرات گروهک مجاهدین خلق می دانند. از جمله مستمعین این جلسات، عباس عبدی است. اما بعد از پیروزی انقلاب، روی دیگر سکه خوئینی ها ظاهر شد و بر خلاف میل قلبی، عَلَم مخالفت با مجاهدین خلق را نزد امام خمینی(ره) برپاکرد. با ابراز وفاداری به حضرت امام، نظر موافقان و مسئولین انقلاب را به خود جلب کرد و جایگاه برجسته ای در کشور بدست آورد. وی پس از انقلاب اسلامی پست های مهمی همچون نایب رئیسی دوره اول مجلس، عضویت در شورای سرپرستی صدا و سیما (۱۳۵۹)، دادستانی کل کشور، ریاست سازمان حج ایران، نمایندگی دوره اول مجلس خبرگان رهبری، نمایندگی مجلس خبرگان قانون اساسی وعضویت درشورای بازنگری قانون اساسی را برعهده داشت. از عمده کارهای موثر او که هیچ گاه از افکار و اذهان دور نخواهد شد ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا به رهبری خوئینی ها است به همراه 5 نفر از همان دانشجویانی که روزی دور حلقه تفسیری اش جمع می شدند. این تسخیر از نظر تاریخ انقلاب ایران اگرچه فی نفسه مطلوب و برجسته است اما نکته مهم و قابل توجه که در رسانه ها کمتر به آن پرداخته شده خودسر عمل کردن خوئینی ها در این ماجرای حساس و پرخطر است. او بدون اطلاع به رهبر مملکت، اقدام به این کار کرد در حالیکه حق رهبری از وجود چنین تصمیمی و امر و نهی ایشان قبل از وقوع حادثه می باشد. گرچه در همان حادثه، برخی اسناد مفقود شد و بررسی های انجام شده حاکی از دست داشتن موسوی در انتقال اسناد است و تا به امروز هم، در هاله ای از ابهام باقی مانده است. شاید خوئینی ها در پیشبرد اهدافش از امام می ترسید چرا که بلافاصله بعد از رحلت امام خمینی(ره) تمامی مبناهای فکری ایشان را زیر سوال برد و بعدها از طریق روزنامه خود، "سلام"، به مخالفت با این مبانی برخواست و از طریق همین روزنامه با انتقاد شدید از سیاست های دولت هاشمی، زمینه را برای پیروزی سید محمدخاتمی در انتخابات سال ۱۳۷۶ آماده کرد. خوئینی ها، ظاهراً کارش را خوب بلد است و هر جا لازم باشد نقابی جدید می زند. روزی بر خلاف ولی فقیه، روزی دیگر با ولی فقیه همراه است. گاهی تندور و گاهی گوشه نشین، در واقع هر جا به نفعش باشد همان جا چترش را پهن می کند و تنها هدف نهایی اش برایش مهم است آنجا که در تحلیل این هدف، سردار عزیز جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران طی سخنانی می گوید؛ «موسوی خوئینی ها در بهمن ۸۷ گفته است که ما باید بیاییم و توان خود را بگذاریم و به هر قیمتی رهبری را از تخت پایین بکشیم، او باید بفهمد این مملکت اینطورنیست که ایشان هرطورکه خواستند این نظام را به هر سمتی بکشند، خاتمی و یارانش هم بالاخره کلی تجربه دارند.» تشکیل مجمع روحانیون مبارز نیز از دستاوردهای موسوی است که با هدف ورود روحانیون جوان به بدنه اجرایی کشور راه اندازی شد که این ها عمدتاً مجتهد نبودند و دیدگاهی مخالف با امام و نظام داشتند. موسوی خوئینی ها در سال ۱۳۸۴ و پس از استعفای مهدی کروبی از دبیرکلی مجمع روحانیون مبارز، به عنوان دبیر مجمع برگزیده شد. مجمع روحانیون تشکلی است که در ایام انتخابات ریاست جمهوری دوره دهم رسماً از میر حسین موسوی حمایت کرد و موسوی مسبب اصلی اغتشاشات فتنه88 شناخته شد. از جمله اینکه سناریوی قتل مشکوک ندا آقاسلطان درست در روزی اتفاق می افتد که دعوت به تجمع از سوی مجمع روحانیون تحت مدیریت خاتمی و خوئینی ها صورت گرفته بود. اتفاقات مهم و محوری در پیشبرد اهداف موسوی خوئینی ها را می توان در شش عنوان بیان کرد که هر کدام، پرونده ای را می طلبد؛ • نقش خوئینی ها در تسخیر سفارت آمریکا به عنوان رهبر معنوی دانشجویان مسلمان پیرو خط امام در سال 58. • نقش وی در مسکوت ماندن پرونده ی انفجار دفتر نخست وزیری شهید رجایی و باهنر در سال 60. • بازگشایی روزنامه سلام از 70 تا78. • تشکیل مجمع روحانیون مبارز در سال 66. • ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری در سال های 69 تا 72. • نقش کلیدی اما غیر مستقیم در فتنه های 78 و 88.