چرا اسراییل به ایران حمله نخواهد کرد؟
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شمانیوز): مشکلات زیرساختی و عمق بسیار کم استراتژیک موجب می‌شود تا رژیم اشغالگر قدس تنها از باب تهدیدی تو خالی به موضوع حمله نظامی به ایران بپردازد.
به گزارش خبرنگار گروه بین الملل خبرگزاری آنا، رژیم صهیونیستی در حالی بارها قلدر مآبانه جمهوری اسلامی ایران را تهدید به حمله نظامی می کند که بیشتر به مسایل پس از وقوع درگیری نظامی و ضعف خود آگاهی دارد.
رژیم اشغالگر قدس با تجمیع مهاجران به جمعیتی در حدود 7 میلیون و 900 هزار نفر رسیده است که این جمعیت با توجه به مساحت فلسطین اشغالی تراکم جمعیتی بالغ بر 371 نفر در هر کیلومتر مربع رسیده است.
با توجه به اینکه نیمی از فلسطین اشغالی را صحرایی با نام نقب در بر گرفته است که بسیاری از تاسیات هسته‌ای رژیم صهیونیستی را در خود گنجانده که به لحاظ تاسیسات اتمی و هم دلایل بدی آب و هوا و مسایل امنیتی جمعیت چندانی در این مناطق حضور ندارند و می‌توان گفت نیمی از فلسطین اشغالی کمتر از 20 درصد صهیونیست‌ها را در خود جای داده است.
بر اساس این گزارش، حد فاصل کرانه باختری تا دریای مدیترانه فاصله‌‌ای کمتر از 20 کیلومتر دارد و این ناحیه نواری باریک با طول کمتر از 50 کیلومتر و عرض 20 کیلومتر را شکل می‌دهد که 2 استان رژیم صهیونیستی در آن قرار دارند.
در ناحیه مذکور بیش از 3 میلیون نفر صهیونیست ساکن هستند و در این محدوده چندین شهر مهم از جمله تل آویو، پایتخت این رژیم و اشدود بزرگترین بندر رژیم صهیونیستی قرار دارند.
مختصات این بخش از سرزمین های اشغالی به گونه ای است که بیش از 40 درصد منابع طبیعی و بزرگترین مراکز تفریحی، صنعتی و تجاری در این محدوده کوچک قرار دارد.
از لحاظ اهمیت اقتصادی این منظقه هزار کیلومتر متر مربعی همین بس که 70 تا 80 درصد تجارت رژیم صهیونیستی تنها در این بخش کوچک صورت می‌پذیرد.
به واقع نیمی از جمعیت، 70 درصد امور تجاری و چندین شهر مهم و بزرگترین مراکز تفریحی و صنعتی رژیم اشغالگر قدس تنها در محدوده‌ای قرار دارد که که مساحت آن از شهر تهران هم کوچکتر است!!
دو شهر مهم دیگر رژیم صهیونیستی یعنی حیفا و اورشلیم غربی نیز تقریبا به این نوار باریک نزدیک هستند و با احتساب این دو منطقه بیش از 5 میلیون نفر صهیونیست در این بخش کوچک اسکان دارند که یکی از متراکم‌ترین نقاط جهان را شکل داده است.
از سوی دیگر صحرای نقب مهمترین منطقه برای فعالیت‌های هسته‌ای رژیم اشغالگر قدس است زیرا از سویی این ناحیه دارای آب و هوای مساعد و قابل سکونت نیست و همچنین برای تخلیه زباله‌های هسته‌ای مناسب است.
حال این سوال پیش می‌اید که این کشور اشغالگر با چنین عمق استراتژیک بسیار محدود چگونه به تهدید کشوری با عمق استراتژیک بسیار زیاد و توان موشکی بالا دست می‌زند؟
گنبد آهنین، موشک‌های "آرو" و "پاتریوت" هر قدر هم با تعدد و شدت گسترده از باتری‌های خود خارج شوند آیا با شلیک انبوه موشک‌های بالستیک و دقیق نقطه زن جمهوری اسلامی بر خواهند آمد؟ آیا برخورد تنها یک موشک به این مناطق برای تحمیل تلفات و خسارات سنگین کافی نیست؟
مشخص است که رژیم صهیونیستی به لحاظ زیرساختی دارای مشکلات عدیده‌ای است که امن نبودن را‌هها، نبود تعداد بنادر و فرودگا‌ههای کافی برای نقل و انتقال افراد و تجهیزات و از طرفی قدیمی بودن نیروگا‌ه‌های هسته‌ای اسراییل در کنار عمق بسیار کم استراتژیک موجب می‌شود تا رژیم اشغالگر قدس تنها از باب تهدیدی تو خالی به موضوع حمله نظامی به ایران بپردازد.
به همین دلیل است که شیمون پرز، رییس رژیم صهیونیستی می‌گوید: "تصور عواقب و جنبه های حمله به ایران نمی گذارد شبها بخوابم و نگرانی ام از وقوع چنین حمله ای غیرقابل توصیف است".!!!
