شمانیوز گزارش میدهد:
چالش های پیش روی روحانی در انتخابات 96
چند ماه باقی مانده به انتخابات ریاست جمهوری و در حالی که حامیان دیروز رئیس‌جمهور به منتقدان امروز بدل شده اندو معتقدند که به نتیجه نرسیدن برجام هم می‌تواند تا عملکرد اقتصادی وی را زیر سؤال برند.
به گزارش خبرنگار شمانیوز: چند ماه باقی مانده به انتخابات ریاست جمهوری و در حالی که حامیان دیروز رئیس‌جمهور به منتقدان امروز بدل شده اند و بعضی ها که برجام را به عنوان مهم‌ترین دستاورد دولت یازدهم میشناختند نوشتند: اجرایی کردن توافق هسته‌ای با مشکلات فراوانی همراه بود، به نتیجه نرسیدن برجام هم می‌تواند به منتقدان دولت روحانی این فرصت را بدهد تا عملکرد اقتصادی وی را زیر سؤال برند.
از طرفی دیگر بعضی ها معتقد هستند که برگ برنده روحانی می‌تواند بهای نفت باشد زیرا پیش‌بینی می‌شود بهای نفت در بلندمدت رشد یابد. بودجه سال 2016-2017 ایران برپایه نفت 40 دلاری بسته شده است و به این ترتیب احتمالا روحانی می‌تواند درآمد اضافی را صرف برنامه‌هایی کند که سطح رفاه اقتصادی را برای قشر متوسط جامعه افزایش میدهد. اما برای این کار نیز او به فضای بیشتری برای مانور نیاز دارد. در این میان برخی معتقدند که محبوبیت روحانی همچنان باقی مانده است و شواهدی وجود ندارد که که نشان دهد کسر قابل توجهی از 19 میلیون نفری که در سال 92 به ایشان رای دادند ناراضی هستند و اگر آقای روحانی در دور دوم نامزد شود به وی رای ندهند. نارضایتی مردم از عملکرد روحانی: بررسی‌های میدانیِ علمی نشان میدهد؛ بیش از 60% مردم از عملکرد روحانی برای حل مشکلات معیشتی، کاملا ناراضی هستند. در این بررسی، تنها 10% از عملکرد ایشان اظهار رضایتمندی نموده‌اند و حدود 29% نیز تا حدودی اظهار رضایت داشته‌اند. در مواجهه با این شرایط، آقای روحانی کارنامه‌ای برای اقناع جامعه ندارد و رویه «گفتار درمانی»، «آمار درمانی » و «کنسرت » را در پیش گرفته است
اصلاح‌طلبان در فکر عبور از روحانی گفتنی است مشکلات اقتصادی باقی‌مانده زمینه‌ساز انتقادات گسترده و فراوانی به دولت روحانی در ماه‌های گذشته نه از سوی اصولگرایان که از طرف حامیان گذشته و به خصوص اصلاح‌طلبان شده است. برخی جریان‌ها و شخصیت‌های اصلاح‌طلب در ماه‌های گذشته از روحانی به دلیل مشکلات اقتصادی که قرار بود صد روزه حل شوند و نیز نتایج ناملموس برجام به شدت انتقاد و گوشزد کرده‌اند که تا دیر نشده فکری به حال وزرای فشل و ناکارآمد بکند. به عنوان نمونه صادق زیباکلام چندی پیش از روحانی خواست محترمانه کنار بکشد و گفت: [اصولگرایان] شايد بتوانند برنده شوند و آقاي روحاني را در دور دوم شكست دهند، مخصوصا اگر روحاني نتواند گام‌هاي مثبت در عرصه اقتصاد بردارد به اين معنا كه اگر همچنان هشت ميليون بيكار باقي بماند و ركود كاهش نيابد و مفاسد اقتصادي باقي بماند، آن‌گاه شانس اصولگرايان بيشتر خواهد بود. او چند چالش پیش رو دارد: 1 - روحانی، برنامه های دولتش را بر اساس یک اولویت بندی منطقی پیش می برد. او و تیمش می دانند که گره عمده اقتصاد کشور در شرایط حاضر، تحریم هایی هستند که به دلیل برنامه هسته ای ایران، به طور ظالمانه وضع
شده اند. بنابراین، او بلافاصله بعد از به دست گرفتن قدرت، بدون فوت وقت، مذاکرات هسته ای را دنبال کرد و با برجام، به فرجام رساند تا ایران، اولین کشوری در جهان باشد که بدون آن که مصوبات شورای امنیت را اجرا کرده باشد، صرفاً با مذاکره، آنها را باطل کرده است. البته نظام، به دولت اجازه داده بود صرفاً در چارچوب برنامه هسته ای مذاکره کند و لذا تحریم هایی که از سال های اول انقلاب علیه ایران وضع شده بود، همچنان باقی است چرا که دولت اجازه نداشت درباره آنها که ناظر به مباحث حقوق بشر و برنامه های تسلیحاتی ایران است، گفت و گویی انجام دهد. اینک، روند لغو تحریم های هسته ای آغاز شده است و قاعدتاً تکمیل این پروسه و عادی شدن وضعیت، بسیار زمان‌بر است(از زمان سقوط صدام تا لغو تحریم های سازمان ملل 10 سال طول کشید).این وضعیت کاملاً هم طبیعی است زیرا "از بین بردن"، به لحظه ای است و "ساختن"، به "سالیان": چه انهدام و بازسازی یک خانه و چه تخریب اقتصاد یک کشور و سپس بازسازی آن. مشکل روحانی این است که نمی توان در اقتصاد "معجزه" کرد و تمام آثار مخرب تحریم ها و سوء مدیریت های گذشته را در کوتاه مدت رفع و رجوع نمود. بنابراین، رسیدن آثار
لغو تدریجی تحریم ها به سفره مردم، زمان‌بر است. اقشار آگاه جامعه، این نکته را می دانند ولی بسیاری از مردم به ویژه در طبقات کم درآمد، واقف بر این ظرائف نیستند و تصور می کنند که معنای لغو تحریم ها، ارزانی و فراوانی فوری است(!) کما این که بعد از توافق هسته ای، برخی در جشن خیابانی، در یک دست اسکناس یک دلاری و در دست دیگر، اسکناس هزار تومانی داشتند، بدین معنا که با این توافق هر دلار، هزار تومان خواهد شد! 2 - جریان مخالف روحانی نشان داده است که استاد عملیات پوپولیستی است. لذا در برابر روحانی که از عملکرد اقتصادی اش به استناد اقدامات زیربنایی و ماندگاری مانند لغو تحریم ها، افزایش سهم ایران در میدان های مشترک نفتی و گازی، گشایش مجدد سوئیفت، آغاز حرکت سرمایه گذاران
ب ه ایران و ...دفاع خواهد کرد، پوپولیست ها می توانند با شعارهای هیجانی و وعده هایی مانند افزایش مبلغ یارانه ها و نظایر این، طبقات محروم و نیز ناآشنایان به مباحث جدی اقتصادی را جذب خود کنند. خوب یادمان هست که احمدی نژاد وقتی آغاز اجرای طرح یارانه نقدی را اعلام می کرد، چگونه برای مردم در تلویزیون عددسازی کرد و گفت که اگر 20 هزار تومان از مبلغ یارانه کودکان تان را پس انداز کنید،بعد از 15 سال، 50 الی 100 میلیون تومان، پول خواهید داشت و بسیاری حتی یک محاسبه هم نکردند که ببینند چه دروغ بزرگی به آنها گفته می شود. تقابل روحانی و پوپولیست ها در انتخابات سال آینده، تکرار ماجرای معروف "نقش مار و نوشته مار" خواهد بود. نقاش مار، امیدوار به جهالت مردم خواهد بود و نویسنده مار، دلبسته سوادشان. 3 - مخالفان افراط گرای دولت روحانی - و نه رقبای کلاسیک که اصولگرایان اصیل و سنتی هستند - در "دروغ‌بافی و عملیات روانی منطبق بر آن"، استاد تمام عیارند. آنها نه "یک کلاغ چهل کلاغ" نمی کنند،که "صفرکلاغ چهل کلاغ" می کنند و بر اساس دروغ های خود ساخته، تحلیل و تفسیر و مصاحبه و گزارش می سازند و به مدد رسانه های گسترده ای که در اختیار
دارند، سعی می کنند، افکار عمومی را تحت تأثیر خود قرار دهند. تقابل با حجم عظیم عملیات روانی که احتمالاً با بزرگترین نوع آن در ماه های منتهی به انتخابات آتی مواجه خواهیم شد، کار را بر روحانی و تیمش سخت خواهد کرد به ویژه آن که طرف مقابل، پایبند اخلاقیات هم نیست. 4 - چالش جدی دیگر روحانی، افزایش کارشکنی ها در سال آخر ریاست جمهوری اوست تا چهره ای ناکارآمد از دولت او نزد افکار عمومی ترسیم کنند و آرایش را بشکنند. این وضعیت وقتی جدی تر جلوه می کند که بدانیم بسیاری از نهادهای قدرت، از ریاست جمهوری روحانی رضایت ندارند و آرزومند آنند که فردی مانند سعید جلیلی، عنوان ریاست جمهوری اسلامی ایران را داشته باشد. یک ایران تحت تحریم با ریاست جمهوری جلیلی، برای آنها بسیار خوشایندتر از یک ایران رو به رشد با ریاست جمهوری روحانی است نتیجه: بررسی‌های میدانیِ علمی مؤيد شکل‌گیری مطالبه تغییر وضع موجود در جامعه است. این مهم احتمال پیروزی روحانی، به عنوان نماد وضع موجود، را در انتخابات ریاست جمهوری آینده بسیار پایین می‌آورد. عدم احتمال پیروزی در انتخابات، یکی از تردیدهای جدی آقای روحانی است.
