خبرنگار و آینده ساختار رسانه

هر سال در روز ۱۷ مرداد ماه تحت عنوان روز خبرنگار پیام هایی برای صنف مطبوعات و رسانه رد و بدل می شود . شاید در این بین هدایایی هم داده شود اما هر سال نسبت به سال پیش از آن شرایط این قشر و یا صنف در حال دگرگونی ساختاری است.

واقعیت این است که امروزه کار خبرنگاری به تنهایی حرفه ای پر هزینه است زیرا تهیه یک خبر و یا گزارش فارغ از تبعات حقوقی آن عملا گران در می آید.از هماهنگی سخت با مرجع خبر و گفتگو یا تهیه گزارش ،جابجایی و حمل و نقل و همچنین اسکان و در نهایت تنظیم بر اساس مستندات کافی که جای پاسخگوئی داشته باشد،نکاتی نیستند که بدون توجه از آنها، بتوان گذشت.بویژه در حوزه مطبوعات که هزینه کاغذ و زینگ و چاپ روز بروز افزایش می یابد و مثل بسیاری از اقلام مشمول تورم افسارگسیخته شده است. از این جهت به نظر می رسد آینده یک رسانه به سمت شیوه های مجازی خواهد بود و کار کاغذی مثل حوزه کتاب بیشتر ایجاد مستندات را رقم خواهد زد زیرا برخلاف فضای مجازی که هر لحظه می توان به جابجایی محتوای روی سایت اقدام نمود در مورد نشریات کاغذی این روش امکان ناپذیر است و هنوز هم مطبوعات سند غیر قابل خدشه هستند.

در چنین فرایندی فعالان عرصه رسانه می بایستی برآوردی از آینده خود را در نظر گرفته و بیش از تکیه بر خبر باید به سمت و سوی گزارش و گفتگو و تحلیل محتوا گام بگذارند تا منحصر به فرد بشوند وگرنه حوزه خبر تقریبا وادی فراگیری شده که کنترل آن از دست خبرنگار به معنای صنفی خارج شده است.در این مسیر بایستی شرط ماندگاری را «آموزش» قلمداد نمود .باید توجه کرد که بدون استواری بر روی ادبیات بویژه داستانی که غنای مطلوبی به نحوه نگارش می بخشد کار خبرنگاری به نتیجه ای نخواهد رسید.