شباهت نقش ستایش و وارش از نگاه بیننده ها
بازیگر نقش «وارش» گفت: مادر بودن، قدرتمند بودن، عاشق بودن و همه خصوصیات اخلاقی که یک زن را دوست داشتنی می‌کند و من دوستش داشتم در شخصیت وارش بود و این برایم جای کار زیادی داشت که می‌توانستم روی تمام ابعادش کار کنم.
به گزارش خبرنگارشمانیوز و به نقل از فارس : الهام طهوری بازیگر نقش جوانی و میانسالی وارش با اینکه تا به حال در سریال‌های «بی قید و شرط»، «پدر»، «پرستاران»، «نفس گرم» بازی کرده است، اما برای اولین بار نقشی محوری را در این سریال ایفاگر شده است. او که اصالتا اصفهانی است و هنوز مادر هم نشده است، برای ایفای این نقش با چالش‌هایی مواجه بوده است، اما با همه این احوال هنوز نقش وارش را دوست دارد و آرزو دارد تا این سریال ادامه داشته باشد. با طهوری درباره تمام چالش‌هایی که برای ایفای نقش وارش داشته است، گفت‌وگو کردیم.
از ابتدا که قرار بود این سریال پخش شود زمزمه‌هایی بود که شبیه به سریال «پس از باران» ساخته سعید سلطانی است. اما سریال که پخش شد از تصاویر زیبای بصری شمال کشور، پس از باران را برایشان تداعی کرد و در ادامه بخش کوتاه قصه‌ای درباره اختیار کردن همسر دوم کاملا مصداق بارزی برای شبیه بودن این دو سریال به یکدیگر البته در کلیات بود. اما کم کم که قصه جلو رفت حضور رحیم نوروزی در وارش و تکرار نقش «فرخِ» سریال «پس از باران» در این سریال به این ماجرا دامن زد. خودتان چقدر این قیاس را درست می‌دانید؟
- فضا، لوکیشن، لباس‌ها و ... تقریبا شبیه به پس از باران است، فضای ارباب و رعیتی، حضور فردی مظلوم و فردی ظالم همه مشترک‌های بین این دو سریال بود. اما به نظر من تفاوت‌های بسیاری بین این دو سریال وجود دارد و نمی‌توانم بگویم از لحاظ فیلم‌نامه و کاراکترها به هم شباهت دارند چراکه در این دو مورد کاملا با یکدیگر متفاوت هستند، اما خب در یک فضا کار شده بود و هر دو به تاریخ گذشته برمی‌گشت و یک کار تاریخی به شمار می‌آمد.
داستان این دو سریال که با یکدیگر متفاوت بود اما در بخش‌هایی شباهت‌هایی هم وجود داشت.
مسلما هر چقدر هم فیلم‌نامه نویس فیلم‌نامه‌ای را بنویسد در بعضی جاها می‌گویند شبیه به فلان کار شده است. جالب است بدانید خیلی‌ها در این مدت به من می‌گویند اینکه وارش دو بچه را بدون پدر و به تنهایی بزرگ می‌کند، او را شبیه به ستایش کرده است و این به این معنی است که همه داستان‌هایی که نوشته می‌شوند ممکن است در یک جاهایی شبیه به هم شوند. این نقد اصلا منفی نیست و اتفاقی است که شاید در زندگی هر فردی رخ دهد و خیلی عجیب نیست.
در بخش سوم این سریال که به زمان حال مرتبط است، شما دیگر بازی نمی‌کنید و نقش وارش را در سنین پیری خانم نسرین بابایی ایفاگر شده است. نیازی بود که بازی شما با خانم بابایی از نظر حسی هماهنگ شود؟
- خانم بابایی اصالتا شمالی هستند. زمانیکه هنوز بازی من تمام نشده بود و بازی او هم شروع نشده بود تعدادی از سکانس‌های من را دیده بودند و بعد از آن با هم صحبت کردیم و من درباره حس‌هایی که حین بازی در نقش وارش داشتم برایش گفتم و میزان لهجه‌ای که برای این نقش به کار بردم را توضیح دادم و سعی کردم هر آنچه که خودم حس کرده بودم را به وی انتقال دهم. خانم بابایی بازیگر حرفه‌ای شمالی است که کار خود را به خوبی بلد است. بعد از این سریال هم با همدیگر دوست شدیم.
چرا ادامه نقش را تا پایان خودتان بازی نکردید؟
- وقتی که نقش دو پسر من (امیررضا دلاوری و علیرضا جلالی تبار) انتخاب شدند، از لحاظ سنی و فیزیکی از من خیلی بزرگتر بودند و اگر من می‌خواستم مادر آنها باشم خیلی باورپذیر نمی‌شد و به همین خاطر ترجیح دادیم تا بازیگر دیگری را برای نقش وارش در پیری انتخاب کنیم. توسط گریم برای ایفای میانسالی وارش سنم را زیاد کرده بودند و اگر می‌خواستند باز هم پیرترم کنند که نشد. به همراه کل گروه ترجیح دادیم تا با تغییر بازیگر، اتفاق بهتری را رقم بزنیم.
البته شاید هم فکر می‌کردند با استفاده از هنر گریم نمی‌توانند آنچه در نظرشان هست را دربیاورند.
- بله نگرانی هم از این موضوع داشتند که مبادا گریم باورپذیری درنیاید و به کلیت نقش آسیب وارد کند.
