چرا احسان علیخانی اینقدر در عصر جدید حرف می زند

استعدادیابی و دیده شدن افرادی که فرصت نمایش استعدادشان را ندارند در پرطرفدارترین شبکه تلویزیونی قطعا سیاستی مطلوب است؛ برای برنامه‌ای که مصمم است آیینه‌ای از تمام مردم یک کشور باشد و در حقیقت مکان و موقعیتی باشد برای استعدادهای هنری، ورزشی، علمی و... که در سالیان سال در کشور ما بارها تباه شدند و به دلیل عدم فرصت لازم برای دیده شدن و شناخته شدن نادیده گرفته شده و کنار رفتند.

تعداد قسمت‌های برنامه «عصر جدید» که در این مدت روی آنتن رفته فرصتی بوده که استعدادهایی عجیب و غریب شناخته شود و پی به این مسئله ببریم که این برنامه چه در حوزه سرگرمی سازی و چه در حوزه آموزشی انگیزشی و ... موفق عمل کرده است.

اما نکته‌ای که متاسفانه گریبان خیلی از برنامه‌های تلویزیون ما را گرفته به این مسئله برمی‌گردد که گاهی ماموریت یک برنامه تلویزیونی تحت‌الشعاع حواشی بی‌ربط و باربطی قرار می‌گیرد که گاهی حتی ماموریت اصلی برنامه گم می‌شود و حتی تحت‌الشعاع حواشی محور قرار گرفته و موضوع اصلی برنامه دچار افت می‌شود.

فراموش نکنیم برنامه مخاطب خودش را دارد و مخاطب براساس قول و قراری که با او گذاشته اند پای رسانه می نشیند و توقع دارد همان چیزی را ببیند که قولش را گرفته است. چرا باید یک برنامه تلویزیونی تنها با این فرضیه که مخاطب خودش را دارد به هر کویی سرک بکشد؟ شاید بیان برخی از مسائل مهم و حتی حیاتی جامعه در دل این برنامه جایی نداشته باشد این تصمیم که در ساختار این چنینی مطالب محتویات و موضوعاتی خارج از چارچوب را مدام مطرح بکنیم به نظر خارج از عرف برنامه سازی استاندارد است.

 نه برنامه نیازمند زیاده گویی است و نه مجری نیاز دارد خودش را لانسه کند. اینجا «عصر جدید» است نه «ماه عسل» است و نه هیچ برنامه دیگر... ساختارش مشخص است، مخاطبش معلوم است، توقع مخاطب از برنامه مشخص‌تر و ماموریت برنامه بر همگان معین، چرا باید برنامه ای را که با خود بُرد به همراه داشته به سمت و سویی ببریم که دارایی ها و داشته هایش تحت تاثیر قرار بگیرد؟!