برانکو جایگزین کی‌روش می شود؟ +جزئیات

به گزارش خبرنگارشمانیوز وبه نقل از خبر ورزشی: اصرار برانکو به انکار مذاکره‌اش با فدراسیون فوتبال ایران هم نمی‌تواند ذهن فوتبالدوستان را از اسم او منحرف کند. ایوانکوویچ سابقه این قبیل تکذیب‌ها را زیاد دارد. او ۱۸ سال پیش زمانی که دستیار میروسلاو بلاژویچ در تیم ملی ایران بود و بعد از ناکامی بلاژ در راه رساندن ایران به جام جهانی، گزینه هدایت تیم ملی شد، ابتدا هرگونه توافق و حتی مذاکره با فدراسیون را تکذیب کرد، اما دو هفته بعد خبر سرمربیگری‌اش منتشر شد. زمان ریاست دکتر دادکان هم مشابه همین اتفاق به شکل دیگری تکرار شد

. بعد از قهرمانی در بوسان، دادکان در واکنش به اعتراض برانکو به همکاری با همایون شاهرخی، او را از هدایت تیم ملی کنار گذاشت و بعد از نتیجه‌گیری ضعیف شاهرخی، دوباره با برانکو وارد مذاکره شد، ولی باز هم این برانکو بود که مذاکره و توافق با فدراسیون فوتبال را تکذیب کرد و صدالبته به یک هفته نکشید که او را دوباره روی نیمکت تیم ملی دیدیم.

 

 

این داستان تکذیب در دوره همکاری پروفسور و پرسپولیس هم تکرار شد و مردی که مذاکره با تراکتور و الاهلی را تکذیب می‌کرد، با الاهلی قرارداد بست و گفت: «بله، با زنوزی مذاکره کرده بودم!»
با این سابقه روشن! نمی‌توان تکذیب برانکو را ملاک قرار داد. شاگردان ایوانکوویچ می‌گویند از زبان او و نزدیکانش شنیده‌اند کارش با تیم ملی تمام شده و از راهرو‌های فدراسیون فوتبال هم این خبر به گوش می‌رسد که مدیران ارشد فدراسیون روی همکاری با برانکو به جمع‌بندی نهایی رسیده‌اند، اما انتظار می‌کشند ابتدا ماجرای ویلموتس به خوبی و خوشی و بدون غرامت تمام شود و بعد همکاری با برانکو را علنی کنند.
از نگاه فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش، برانکو یک گزینه ایده‌آل برای تیم ملی است. او قبلاً سرمربی تیم ملی بوده، فوتبال ایران را می‌شناسد، رکورد سه قهرمانی متوالی در لیگ برتر را با پرسپولیس به ثبت رسانده، با همین تیم نایب‌قهرمان آسیا شده، میان فوتبالدوستان محبوب و مقبول است و در قیاس با مربیان درجه اول اروپایی، دستمزد زیادی برای همکاری نمی‌خواهد. همین ویژگی‌ها باعث شده برانکو اولین گزینه برای عبور از ویلموتس باشد، اما این وسط دو نکته مهم را نباید نادیده گرفت. از یک‌طرف برخی ملی‌پوشان که با کی‌روش ارتباط حسی و عاطفی داشتند، نسبت به برانکو زاویه دارند و هیچ بعید نیست بین آن‌ها و پروفسور تنش ایجاد شود و از طرف دیگر با توجه به نتایج نه چندان خوب کالدرون با پرسپولیس، اغلب هواداران این تیم خواهان بازگشت برانکو هستند و آن‌ها معتقدند برانکو اگر واقعاً قرار است به ایران برگردد، باید دوباره سرمربی پرسپولیس شود و وزارت ورزش حق ندارد او را به تیم ملی وصل کند.
شاید تحت تأثیر همین توقع طرفداران پرسپولیس، وزارت ورزش پای خود را از مسئله انتخاب برانکو کنار کشیده و گفته همه چیز در اختیار فدراسیون است. به این ماجرا، کی‌روش و حساسیت‌هایش را هم اضافه کنید. مرد پرتغالی روزی که از ایران می‌رفت، اصلاً دوست نداشت میراثش به دست برانکو بیفتد. او خیلی راغب بود سرمربی بعدی تیم ملی، یکی مثل دایی باشد که هم با او رابطه خوبی داشت و هم نزد شاگردانش محبوب بود، ولی حالا هیچ بعید نیست میراث او به برانکو برسد، برانکویی که در روز‌های دعوا با کی‌روش، همان روز‌ها که کارلوس می‌گفت وزیر جانشین من را تعیین کرده، گفته بود: «همان‌طور که کی‌روش با مشتریان خود مذاکره می‌کند، چه اشکالی دارد فدراسیون هم با من یا هر مربی دیگری مذاکره کند؟» با این همه، در شرایط فعلی که با ویلموتس، موقعیت‌مان در آسیا به خطر افتاده، برانکو گزینه مناسبی برای هدایت تیم ملی است. او گزینه ایده‌آل ایران نیست، ولی در شرایط فعلی انتخاب خوبی است.