چرا از توانایی ستاره استقلالی در تیم ملی استفاده نشد؟
آزادی عمل محدود بازیکنان تازه وارد به تیم ملی در بازی برابر هنگ کنگ خیلی به چشم آمد.
به گزارش شمانیوز؛ تیم ملی وارد پروسه پوست اندازی شده و اساساً کادرفنی ایرانی با شعار جوان گرایی مصدر کار شد. در جام جهانی قبلی میانگین سنی تیم ایران از همه بالاتر بود و این با این اجبار طبیعت نمی‌توان جنگید.
آریا یوسفی این فصل بیشتر زیر سایه رامین رضاییان بود اما ابوالفضل جلالی با ساختن ۱۰ گل برای استقلال دومین گلساز برتر فصل و ستاره بی جانشین آبی‌ها لقب گرفت. ابوالفضل جلالی چه در جریان بازی و چه روی ارسال‌ها از ضربات ایستگاهی توانایی و تبحر خود در گلسازی را این فصل بارها اثبات کرد. بخصوص او استاد کرنرزدن بود و بارها روی کرنزهای او استقلال به گل رسید. اما ببینید که در بازی مقابل هنگ کنگ جلالی حتی یک بار هم اجازه استفاده از توانمندی‌هایش را پیدا نکرد! حتی در شرایطی که به نفع تیم ملی کرنر اعلام شد و جلالی پشت توپ رفت، او به شکل کوتاه توپ را به سامان قدوس واگذار کرد تا او ارسال کند.
البته که انتخاب تاکتیک و وظایف بازیکنان در درون زمین با کادر فنی تیم ملی است اما مگر نه اینکه مربیان باید از توانایی فردی بازیکنان به بهترین شکل در قالب تیمی استفاده کنند؟ چطور می‌شود پذیرفت بازیکنی که به شکل ویژه روی ارسال ضربات کاشته توانایی دارد، از زدن کرنر به صورت مستقیم خودداری کند؟
این از آن سوال‌هاست که باید حتماً منتظر پاسخش از سوی کادر فنی تیم ملی باشیم. اگر ابوالفضل جلالی خیلی در حملات شرکت نداشت می‌تواند مربوط به تاکتیک تیم ملی باشد اما اینکه چرا او در حضور بزرگترهای تیم ملی اجازه ارسال پیدا نمی‌کرد، آن هم با وجودی که در منطقه حاضر بود، سوالیست که پس از تماشای بازی تیم ملی ایجاد شد. از آن سوالات که اگر بی‌جواب بماند زمینه بروز شایعات و حواشی بسیار خواهد بود. اینکه انحصار ضربات ایستگاهی در تیم ملی بازیکنان جوان‌تر اجازه خودنمایی و ظهور و بروز نمی‌دهد و اینکه اساساً اگر بازیکنان اجازه استفاده از توانایی‌های خود را نداشته باشند، کی و کجا قرار است برای تیم ملی محک بخورند؟
