برای عادل فردوسی پور؛ پیاده‌روی روی مرز عدالت!
عادل فردوسی پور بی ایراد نیست، اما باید چارچوب انتظارات ما رابطه متناسبی با اختیارات او داشته باشد.
به گزارش شما نیوز ، در ماه های اخیر انتقادها از برنامه نود و شخص عادل فردوسی پور به اوج رسیده است. در اوایل پاییز بود که برنامه فراموش نشدنی او با مربع افتخاری- منصوریان- رحمتی و البته ملکی از نگاه هواداران آبی، برنامه ریزی تعیین شده، برای زمین زدن استقلال قلمداد شد و حالا پرسپولیسی ها عادل را به طرفداری از کی روش و تلاش برای برهم زدن نظم پرسپولیس و زمین زدن برانکو متهم می کنند.
در شرایط فعلی و در مقطعی که برنامه های رسانه ملی به منفعل ترین شکل تمام دوران رسیده اند، دوشنبه شب ها معدود برنامه صدا و سیما با هدف (تاکید می شود با هدف) در ابتدا پخش و بررسی بازی های لیگ و در کنار آن پاکسازی و مبارزه با فساد حاکم در برخی از بخش های فوتبال روی آنتن می رود.
در برنامه پاییزی نود با محوریت استقلال، این خود بازیگران صحنه بودند که به جنگ یکدیگر رفتند و با گاف های مهم و مبهم، فضای برنامه را به آن سمت کشاندند وگرنه محور تلاش فردوسی پور در ابتدا پرسش و پاسخ با مدیریت استقلال بود که در دنیا امری کاملا عادی به نظر می رسد.
در برنامه دیشب نیز اگرچه طاهری در برخی موارد برای اولین بار به نکات مهمی در مورد فردوسی پور اشاره کرد و تا حدودی هم حق داشت، اما به هر حال در نهایت پاسخ ابهامات در مورد شرایط مالی قراردادهای بسته شده در دوران مدیریت او و مسائلی از این دست را به روشنی نداد و ترجیح داد به ایرادهای برنامه 90 طی 18 سال اخیر بپردازد.
بحران های مالی دو باشگاه بزرگ پایتخت و تهدیدهایی مبنی بر محرومیت و کسر امتیاز از سوی ارگان مرتبط، در سالهای اخیر به بخش تفکیک ناپذیری از اخبار تبدیل شده و حداقل حق هواداران این تیم، ارائه یک صورت شفاف و صحیح از سوی مدیریت این دو باشگاه در مورد اعمال انجام شده در دوران حضورشان بر مسند است.
اما درخواست هر دو طرف مبنی بر مطرح نکردن اتفاقاتی همانند محرومیت طارمی یا نیمکت نشینی رحمتی، مصداق بارز پاک کردن صورت مسئله و نپرداختن به بدیهیات است که در ذات رسانه بی معناست.
عادل فردوسی پور بی ایراد نیست؛ در سالهای اخیر شاید در پاره ای از موارد ناخوداگاه به سمت سرمربی موفق تیم ملی گرایش داشته و در برخی موارد ممکن است عدالت در برنامه او رعایت نشده باشد. اما همانطور که مجری رفسنجانی و 44 ساله برنامه اشاره کرد، او نه قرار است مشکلات داوری را مرتفع کند و نه فساد را از بدنه این فوتبال حذف کند.
شاید عملکرد قابل ستایش فردوسی پور در سالهای اخیر انتظارات را تا این حد افزایش داده و انگار گاهی فراموش می کنیم که برنامه نود از صدا و سیمای همین مملکت و با فیلترهای خاص خودش پخش می شود.
در این 18 سال بارها از قراردادهای میلیاردی، انتقال اشتباه تیم ها به شهرهای دیگر، برگزاری انتخابات ناسالم، قراردادهای یک طرفه با ارگان های مرتبط با ژن خوب، ورود سیاسی ها به فوتبال، اشتباه های مدیریتی و برنامه محور و .... پرده برداشته شده و کارنامه فردوسی پور اگرچه بی ایراد نیست، اما با بررسی باید و نبایدهای موجود در صدا و سیما، بی شک رتبه اول را به خود اختصاص داده است.
فراموش نکنیم که عدالت مرز بسیار باریکی دارد که هر انسانی، حتی عادل فردوسی پور نیز گاهی دچار لغزش از آن می شود؛ اما حذف برنامه نود یا کمرنگ شدن آن عایده ای جز کنار رفتن تنها برنامه چالش برانگیز و مهم ورزشی صدا و سیما در شرایط فعلی نیست، زیرا حداقل در سالهای اخیر بارها ثابت شده که جانشینی برای عادل و برنامه اش وجود ندارد.
آریا فاطمی مقدم
