نود دقیقه هیجان‌انگیز با بادیگارد پله و رفیق برانکو!

به گزارش شما نیوز ، این روزها که در تهران کافه‌ها برای نشان دادن مسابقات فوتبال بلیت‌های گرانقیمتی می‌فروشند و تب تماشای جام جهانی در اماکن عمومی نیز بالا گرفته، در یکی از جنوبی ترین محله های سنت‌پترزبورگ کافه‌ای با نام فوتبال وجود دارد که پولی بابت ورودی دریافت نمی‌کند و علاوه بر ویدئو پرژکتور در چهار تلویزیون ۴۲ اینچی دیگر هم مسابقات جام جهانی را به تصویر می‌کشد. جایی دنج که از مراجعه‌کنندگان فقط هزینه مواد خوراکی و البته استفاده از میز بیلیارد‌ی را می‌گیرد که در سالن پشتی کافه قرار گرفته است.

مغازه‌ای دو نبش در خیابان متریکی سنت‌پترزبورگ که مصداق کاملا خلوت و بدون عبور و مرور بلوار کشاورز خودمان است، با در و پنجره های چوبی‌اش خودنمایی می‌کند.‌ نوری ملایم که وقتی وارد می‌شود قرمزی‌اش کمی باعث آزار چشم هم می‌‌شود. چشم‌نوازترین قسمت اما پرچم‌های لیورپول و آلمان و کرواسی و رئال مادرید و غیره است.

جلوتر که می‌روی یک سالن بزرگ روبه‌رویت قرار می‌گیرد مخصوص پخش فوتبال. ویدئو پرژوکتور و تلویزیون‌هایی که جام جهانی را پخش می‌کنند و طرفداران زیادی را به کافه فوتبال سنت‌پترزبورگ‌می‌کشاند. همزمانی بازی کرواسی و نیجریه با حضور ما در کافه فوتبال اما پدیدآور اتفاقات جالبی بود.

دور یک میز و در گوشه‌ای از سالن اصلی کافه چند مرد و زن با پیراهن‌های کرواسی که طرح های متفاوتی هم دارد، نشسته‌اند. با هر موقعیت بالا و پایین می‌پرند وتیم‌شان که گل می‌زند صدای فریادشان فضا را‌ پر می‌کند. زمان که می‌گذرد اتفاق جالب دیگری توجهت را جلب می‌کند. ایوان پسر خوشتیپ که پیراهن شماره ۱۰ لوکا مودریچ در کرواسی را به تن دارد ، برای سفارش گرفتن جلو می‌آید و بعد متوجه می‌شوی مدیر کافه فوتبال سنت پترزبورگ است. وقتی فهمید ایرانی‌ هستم سریعا گفت: "برانکو ایوانکوویچ". فکر می‌کرد اولین بار ایران با برانکو به‌جام جهانی رفته و البته تصورش این بود که او ۳ جام قهرمانی برای پرسپولیس آورده. می‌گفت برانکو فوتبال ایران را آباد کرده است. توجیهش کردم و به سراغ گروه کروات دیگر رفتم.

یکی شان که هیکل درشتی دارد خودش را بوشاک معرفی می‌کند. سر صحبت را که باز کردیم، از خاطراتش با ایرانی‌ها گفت. به واسطه اندام خاصش مشخص شد شغل امنیتی دارد و بادیگارد بسیاری از بزرگان بوده است. او عکس‌های قدیمی را از داخل گوشی اش نشان می‌ دهد تاباور کنیم دوره‌ای به عنوان بادیگارد پله فعالیت داشته است.‌ او همچنین در سفر بسیاری از مقامات ایرانی به کرواسی در نقش افراد‌امنیتی بارها حاضر شده و اینطور خود را برای ما توصیف کرد.

آنطرف میز کروات دیگری حضور دارد که همه مربیان هموطنش که به ایران آمدند را می‌شناخت. از ایویچ و بگوویچ گرفته تا چیرو و برانکو. می‌گفت روزی که چیرو به تیم ملی ایران رفت،کرواسی غم‌خانه ای بیش نبوده است. از استیماچ هم حرف زد که بدشانسی آورده و از بگوویچ گفت که بیشتر از ایرانی ها فارسی بلد است!

مندی کنار دست این هاست که با برانکو رابطه خوبی دارد و گویا مدتی نیزدر لیگ کرواسی دستیارش بودهاست. او کمی از تواناییهای برانکو گفت و سپس نقاط ضعف تیم‌هایش را برشمرد. مندی البته بابت موفقیت ایوانکوویچ در ایران خوشحال بود.

می‌گویند فوتبال دلها را به هم نزدیک می کند و این پیوند دقیقا میان مردم کرواسی و ایران ایجاد شده است. حضور چند ساله مربیان کروات در ایران باعث شد تا دو ملت بدون اینکه همزبان باشند درک خوبی از یکدیگر داشته باشند و به هم بسیار نزدیک شوند.