فریمهای ماندگار از بازی ایران و اسپانیا؛ غرور و تعصب
با گذشت دو روز از بازی ایران و اسپانیا همچنان هیجان و حسرتهای این بازی تمام نشده و تنها چیزی که طرفداران تیم ملی را امیدوار میکند، امید باقیمانده مقابل پرتغال است. این که ایران برخلاف چند تیم هنوز حذف نشده نیست و جا برای جنگیدن و آفریدن خاطرات خوب بیشتر باقی مانده است. از آن دست جنگندگیها و خاطراتی که ستارههای تیم ملی در بازی با اسپانیا کم نساختند.
کاپیتان از روی نیمکت. بازیکنی که در هر جا و هر پستی همیشه تمام تلاشش را کرد تا وظیفهاش را انجام دهد. شاید رمز رکورد سومین جامجهانی او در همین نهفته باشد.
این عکس بازتاب خیلی زیادی در صفحات مجازی و مجامع بینالمللی فوتبالی داشت. با این حال چیزی که کمتر به آن توجه شد چهره رامین رضاییان بود. ضربهای که به او زده شد و دردی که در این صحنه کشید. بی شک این یکی از بهیادماندنیترین فریمهای شکارشده از رامین رضاییان است.
بازیکنی که حتی با قاطعیت نمیشد از سفرش به روسیه صحبت کرد فیکس شدنش در بازی اول با اتفاق رقم خورد. محرومیت عزتاللهی و بعد از آن مصدومیت علی کریمی و حضور روزبه چشمی در دفاع، ابراهیمی را از گزینه چندم به بازیکن فیکس تبدیل کرد. برخلاف بازی دوم که حضورش نه بخاطر اتفاق که بخاطر اثبات کیفیت و تواناییاش بود. او نه در دویدن کم آورد و نه در پریدن تا دفاع جانانهای از تیم ملی و همچنین بازیکنان لیگ برتر انجام دهد.
یکی از بدترین صحنههای ایران مقابل اسپانیا جایی بود که آچار فرانسه ایرانی اینطور روی زمین خوابید. البته او بعد از این گرفتگی و درد باز هم به بازی برگشت اما نتوانست تا پایان بازی دوام بیاورد و در نهایت تعویض شد. بازیکنی که با وجود تعویض در تیم منتخب روز قرار گرفت و مثل همیشه درخشید.
۹۰ دقیقه بازی پر است از فریمهای اینچنینی از سردار. فریمهایی که میپرد، توپ میگیرد و دفاع میکند و تکل میزند و خطا میکند و هر کار دیگری که یک بازیکن باید انجام دهد. در افت او شکی نیست. افتی که مختص این جام نیست و به بازه زمانی طولانیتری برمیگردد. در مورد افت او شاید بشود صحبت کرد اما در مورد کم گذاشتن و کم بودنش هرگز.