مقایسه منصوریان با زمان حضورش در استقلال

به گزارش خبرنگار شمانیوز به نقل از نود : چهار روز بعد از عقد قرارداد علیرضا منصوریان با ذوب‌آهن در یادداشت فنی با تیتر «منصوریان در دو راهی بزرگ؛ وسوسه استقلال یا فوتبال عاقلانه؟» مسیر‌های پیش‌روش منصوریان را آنالیز کردیم. در آن یادداشت گفته شد اگر منصوریان می‌خواهد به مسیر موفقیتِ پیش از حضورش در استقلال برگردد، باید وسوسه فوتبال مالکانه را از خودش دور کند. منصوریان در نفت تهران نشان داده بود که در اجرای فوتبال واکنش‌گرا تبحر بالایی دارد. فوتبالی که در تیمی مانند استقلال پیاده‌سازی‌اش بخاطر حضور سکوهای پر از تماشاگر، دشوار است. به همین خاطر منصوریان اگر همچنان رویای بازگشت به استقلال را در سر دارد، باید فوتبال مالکانه‌ای را تمرین کند که تا به حال در آن نتیجه نگرفته است. منصوریان بعد از یک سال دوری از لیگ برتر هم نتوانست وسوسه فوتبال مالکانه را از خودش دور کند و با مالکیت 63درصدی توپ مقابل پارس‌جم به لیگ برگشت. هر چه گذشت به تملک توپ ذوب‌آهن هم افزوده شد و ‌هم‌زمان روند نتیجه‌گیری این تیم شیبی رو به سقوط داشت. ذوب‌آهن در بازی مقابل پرسپولیسی که در چند فصل اخیر بین تیم‌های لیگ برتری همواره صدرنشین مالکیت توپ بوده هم توپ را به شاگردان برانکو نداد و با 56 درصد مالکیت توپ، بازی را به پرسپولیس باخت. این تیم در تقابل با دو تیم تازه لیگ برتری شده نساجی و نفت مسجدسلیمان هم آمار فوق‌العاده 68 درصد مالکیت توپ را ثبت کرد. دو مسابقه‌ای که با این آمار کم‌نظیر از مالکیت، مطابق انتظار نتوانست گلی بزند و 180 دقیقه بدون برنامه مشخصی، فقط توپ را در زمین می‌چرخاندند.

طبق آمار متریکا، ذوب‌آهن از زمان حضور منصوریان، فقط در چهار مسابقه مالکیت توپش کمتر از حریف بود که در سه تا از آن چهار بازی برنده شد. جالب نیست اگر بگوییم که این سه برد، تنها سه برد منصوریان در ذوب‌آهن بود و در سایر مسابقات این تیم رنگ برد را ندید؟ منصوریان که با نتایج نه‌چندان مناسبش در ذوب‌آهن در لبه تیغ قرار گرفت، اجبار شیرینی مقابل راهش قرار گرفت و مجبور شد به سبکی از فوتبال برگردد که در آن تواناست.

بعد از نتایج ناامیدکننده، در یک ماه اخیر منصوریان به راه موفقیت برگشت و توپ را به حریف داد. اتفاقی که باعث شد بعد از هفت مسابقه، برای اولین بار در این فصل تیم منصوریان رنگ پیروزی در لیگ برتر را ببیند. اولین برد منصوریان در این فصل از لیگ برتر با کمترین مالکیت فصلش (35درصد) به دست آمد. فرمولی که منصوریان در آسیا هم آن را تمرین کرده بود و سربلند بیرون آمد. تیمی که با مالکیت 69درصدی نتوانسته بود به الزورا حتی گل بزند، با مالکیت 35 درصدی النصر را شکست داد و با تملک 35 درصدی الغرافه را حذف کرد. حال به تیتر یادداشت قبلی برمی‌گردیم؛ منصوریان باید با وسوسه بازگشت به استقلال زندگی کند یا راه پیشرفت و نتیجه‌گیری را در پیش بگیرد؟