نقش خواص در بسترسازی برای فتنه ۲۴ خرداد
سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی باید بیش از هر زمان دیگر بسترسازان فتنه را زیر نظر داشته باشند چرا که طراحان فتنه همواره این افراد را سواره نظامان موثری می دانند که در بزنگاهها کشور خود را با قیمتی نا چیز می فروشند.
در فضای سیاسی عموما حوادث و اتفاقات توسط یک گروه رخ نمی دهد و همواره چند دسته از افراد هستند که در جایگاههای مختلف یک حادثه را رقم می زنند و از ماهها و یا سالها پیش برای آن برنامه ریزی کرده و بودجه ای هم برای آن کنار گذاشته اند.
حوادث پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری هم که به فتنه ۸۸ معروف شد نیز از این قضیه مستثنا نبود، کارشناسانی که پیرامون فتنه کار کرده اند معتقدند که اغتشاشات و حوادث پس از انتخابات ریاست جهموری دهم از سوی سه گروه اصلی طرح ریزی شده و با حمایت منسجم تا ۸ ماه کشور را صحنه درگیری و آشوب کردند.
به گفته تحلیلگران و ناظران سیاسی فتنه ۸۸ از سوی یه دسته طرح ریزی و هدایت شد؛ گروه اول فتنه‌گران و فتنه‌انگیزان گروه دوم آلت دستها و ابزار فتنه و گروه سوم کسانی که برای فتنه بستر سازی کردند.
به گفته کارشناسان این سه دسته را باید جداگانه و در جایگاه خودشان بررسی کرد؛ دسته اول همان جریان‌های خارجی و استکباری بودند که از روز اول با قدرت زور به سراغ انقلاب اسلامی آمدند؛ در جایی که زورشان هم نرسید به قدرت تزویر متوسل شدند که تزویر همان فتنه‌ای بود که انتخاب کردند تا به اهداف خود در سرکوبی انقلاب و نظام برسند.
این جریان‌های استکباری و خارجی همواره در تمام موقعیت‌ها، نظام جمهوری اسلامی و کشور ما را رصد می‌کنند تا هر موقعیتی که به دست آوردند وارد شده و مزدورانه فتنه خود را اجرا کنند.
دسته دوم در فتنه ابزار و اسباب فتنه بودند؛ ابزار فتنه در واقع همان جریان‌های ضدانقلاب در خارج از کشور و عناصر وابسته به آنها در داخل کشور بودند که ابزار اجرایی و عملیاتی فتنه قرار گرفتند و طرح‌ها را اجرا می‌کردند.
دسته سوم هم کسانی بودند که بستری برای فتنه شده و راه را برای عوامل اصلی باز کردند. جریان‌های سیاسی داخلی متاسفانه در عرصه انتخابات در حوزه رقابت کاندیدا بستر اجرایی برای فتنه شدند و راه را برای عوامل خارجی، جریان‌های ضد انقلاب و عناصر وابسته در داخل باز کردند.
در این میان می توان دسته اول و دسته دوم را شناسایی کرد چرا که آنها ضدیت و دشمنی خود با انقلاب اسلامی را به روشنی و علنی نمایش می دهند اما گروه سوم گروهی هستند که دانسته یا ندانسته در ظاهر بستر ساز فتنه ظاهر شده در برخی موارد متوجه اشتباه خود می شوند و اعلام براعت می کنند در برخی موارد به کاسب فتنه تبدیل شده و از فضای گل آلود ماهی می گیرند.
در این میان سازمانهای اطلاعاتی و امنیتی باید بیش از هر زمان دیگر این افراد را زیر نظر داشته باشند و تا حد ممکن فعالیت آنها را محدود کنند چرا که طراحان فتنه همواره این افراد را سواره نظامان موثری می دانند که در بزنگاهها کشور خود را با قیمتی نا چیز می فروشند.
این افراد از کرسی ریاست جمهوری تا نمایندگی مجلس را می توانند تصاحب کنند، یکی از افرای که بستر ساز فتنه شده و سکوت وی افراد بسیاری را روانه خیابانها کرد خاتمی بود.
سکوت خاتمی در سال ۸۸ خیانت علنی بود چرا که مقام معظم رهبری در مذمت سکوت خواص در ایام فتنه بسیار هشدار دادند اما این هشدار ها باعث نشد که خاتمی نصایح و پیامهای رهبری را جدی گرفته و افراد بی اطلاع را از واقعیت حوادث مطلع کند.
هر چند که در جمع های خصوصی، تقلب را رد کرده بود، اما حاضر به اظهارنظر علنی در این خصوص نبود و این مساله در بین برخی دیگر از اهالی فتنه نیز مشترک بود چنانکه مشورت های غلط و مشاوران منحرف باعث پافشاری برخی سران فتنه روی موضعشان شد.
خاتمی در حالی که خود دو دوره انتخابات ریاست جمهوری را برگزار کرده بود و در سال ۸۴ از سوی هاشمی رفسنجانی و کروبی نسبت به احتمال وقوع تقلب در انتخابات مورد تهمت قرار گرفته بود، در همان ایام این موضوع را رد کرده و معتقد بود که بهترین و سالم ترین انتخابات در سال ۸۴ اتفاق افتاده است. در سال ۸۸ با همان کسانی که در سال ۸۴ به وی تهمت تقلب در انتخابات را زدند، همدست شده و در مسیر آنها قرار گرفت.
اینجاست که تاکید می شود نیروهای امنیتی باید این افراد را بیش از زمانهای دیگر تحت نظر داشته باشند چرا که این افراد منافع شخصی و حزبی را به راحتی فدای منافع ملی می کنند.
