مهناز افشار مهمتر از شهدا است؟

به گزارش گروه فضای مجازی «خبرگزاری دانشجو» جمعه گذشته، آخر شب طبق معمول برنامه «هفت» را می دیدم. مشتاقانه منتظر بودم درباره شهادت دو مستندساز ایرانی یعنی شهیدان «هادی باغبانی» و «اسماعیل حیدری» چیزی ببینم و بشنوم، به ویژه آنکه دو روز قبلش برنامه مفصلی برای شهید باغبانی در تالار سوره نیز برگزار شده و خبرگزاری ها نیز آن را خوب پوشش داده بودند. محور برنامه خانم «مهناز افشار» بود و سؤال برنامه هفت از مردم ایران و مخاطبانش اینکه: «بازی مهناز افشار را در کدام یک از فیلم های زیر می پسندید؟ 1- آتش بس 2- برف روی کاج ها 3- سالاد فصل و...». بعد هم گفت وگوی مفصلی با ایشان و سؤالات بامزه ای نظیر اینکه:«چه کسی اولین بار به شما لقب سوپراستار داد؟» و یا «دغدغه این روزهای شما چیست؟» که ایشان در پاسخ به سؤال اخیر فرمودند؛ دغدغه اولشان انسانیت و بعد رسیدن به رؤیاهایشان است. البته حرف های مهم دیگری هم زدند. مثلاً درباره تعالی در هنر و اینکه آن اوایل شب های اجرا قرص می خوردند! به خدا اما خیلی بی غیرتیم که دق نمی کنیم! ما کجا زندگی می کنیم؟ نکند مسیر این بزرگواران درست است و ما بیهوده خودمان را علاف کرده ایم؟ نکند ما انتظار بیهوده ای از برادر گبرلو داریم که باید لااقل یادی از این شهدا می کرد، باید نمونه هایی از آثارشان را نشان می داد، با بچه هایی که هنگام شهادت همراهش بودند گپی می زد، مثلاً آقای «فاطمی» کارگردان آن گروه را می آورد تا مردم بدانند عده ای فیلمساز جوان برای آنکه جهان و آنها حقیقت را بدانند و برای همان انسانیتی که دغدغه این روزهای خانم مهناز افشار است، هزاران کیلومتر دورتر از خانمانشان دارند خون می دهند، دارند جانشان را فدا می کنند.