اندازه جیب شما چقدر است؟
شبکه مردمی اطلاع رسانی(شما نیوز):گویا به تدریج اوضاع اقتصادی و نابسامانی ارز و ناکارآمدی مسئولان می رود تا به فضایی عادی تبدیل شود. نوعی از تسلیم در برابر بی مسئولیتی برخی مدیران کشور دیده می شود و به رغم وعده هایی که هر روز داده می شود، نه تولید کننده، نه وارد کننده و نه مصرف کننده هیچ یک نشانی از بهبود نمی بینند. اینها به کنار. راستی شنیده ایم مسئولی گفته، هر کس به اندازه جیبش خرج کند؛ اندازه جیب شما چقدر است؟بدر این فضای اقتصادی ، آنچه به فراموشی رفته، قدرت خرید افراد و به ویژه قشر متوسطی است که هر روز با مشکل بیشتری مواجه می شوند تا سرانجام از آنها چیزی نمانده و طبقات اجتماعی منحصر به فقیر و غنی شود!
نادیده گرفتن این امر یک معضل است؛ اما معضل بزرگتر آنجایی است که مسئولی در پاسخ به این که دلیل گرانی ها چیست، می خواهد صورت مسأله را پاک کند و می گوید: هر کس به اندازه جیبش خرج کند! بنا بر این گزارش، حمید صافدل، رئیس سازمان توسعه و تجارت و معاون وزیر صنعت و معدن و تجارت در مصاحبه ای در خصوص چرایی گرانی لوازم خانگی و قرار داشتن این گروه در اولویت های ۹ و ۱۰، گفته است که اگر شما به هایپرمارکت می روید، دوست دارید همه اجناس را بخرید؛ اما هر کسی باید به اندازه جیبش خرید کند . راستی اندازه جیب شما چقدر است؟ توفان تورم در اقتصاد کشور از هنگامی آ غاز شد که نوسانات نرخ ارز افسار گسیخته رقم خورد و هنوز هم ادامه دارد. بیش از چندین سال تلاش برای ثابت نگه داشتن نرخ ارز در راستای کمک به واردات، سرانجام منجر به آن شد که سیل تورم انباشته ای که باید در نرخ ارز محاسبه می شد، آنقدر بزرگ شد که سد سیاست دولت را شکست و اکنون این سیل همه اقتصاد کشور را در بر گرفته است. اما مسئولان دستپاچه و درمانده از توان تشخیص چرایی این امر، به روش هایی روی آورده اند که نه برای حل مسأله، بلکه برای تسکین درد است و اولویت بندی کالا ها برای واردات را در دستور کار خود گذاردند که عملاً نظام سه نرخی را پدید آورد که در نبود نظارت دقیق خود فساد بیشتری را رقم می زند. این گزارش در ادامه آورده است، تورم در کالاهای اساسی و مصرفی که اگر نرخ ارز به شکل شناور درآمده بود، با این هجمه و یکباره به دامان جامعه نمی افتاد، اکنون با نوسان یکباره نرخ ارز، قدرت خرید افراد را هر روز بیشتر کاهش می دهد. در جایی که تورم اعلامی از سوی دولت و بانک مرکزی ۲۴ درصد است (اگر آن را بپذیریم) آنچه فراموش می شود، تورمی است که در سطح جامعه لمس و هر روز بیشتر از روز قبل می شود. همچنین درآمد افراد و قشر متوسط در جامعه برای تأمین زندگی حداقلی هر روز ناتوان تر می شود و افراد مجبور به کاهش مصرف و اولویت بندی نیازهای خود هستند. در این شرایط سخن گفتن از اینکه افراد به اندازه جیبشان خرج کنند، نیاز به کمی محاسبه دارد که گویا حمید صافدل آن را انجام نداده است! گویا ایشان فراموش کرده اند فضایی که اکنون در جامعه پدید آمده، جیب افراد را برای تأمین کمترین نیاز هایشان هم به دردسر انداخته است. بنابراین، پرسش اینجاست: آیا ذکر این نکته که به اندازه جیبتان خرج کنید، پاک کردن صورت مسأله نیست؟ آیا این جمله فراری برای پاسخگو نبودن به ناکارآمدی نیست؟ آیا این سخن نمی تواند به این معنا باشد که افراد در جامعه باید برای جبران بی مسئولیتی و بی برنامگی و ندانم کاری برخی مدیران، جیب خود را سرزنش کنند؟ آیا مسئولان فکری به حال تأمین جیب افراد کرده اند تا آن گاه سخن از اندازه جیب کنند؟ راستی نگفتید، اندازه جیب شما چقدر است؟
