ایرانیان بیشتر به چه بیماری مبتلا میشوند | سرطان | افسردگی | قلب و عروق
شایعترین بیماریها در ایران | چگونه از این بیماریها در امان بمانیم ؟
بر اساس منطقه جغرافیایی، شرایط کشور و وضعیت آب و هوایی شیوع برخی بیماریها در برخی کشورها بیشتر است. در کشور ما نیز 8 دسته از بیماریها بیش از همه ایرانیان را درگیر کرده است.
شایع ترین بیماریها در ایران ممکن است تابع عوامل مختلفی باشند، از جمله شرایط بهداشتی، عوامل زیستی، سبک زندگی و عوامل جمعیتی. در ایران، برخی از شایعترین بیماریها عبارتند از:
- بیماریهای قلبی-عروقی:
این بیماریها شامل بیماریهای قلبی عروقی مانند ایسکمی قلبی (عروق کرونری قلب)، سکته مغزی و بیماریهای مرتبط با عروق پایینی میشوند.
- بیماریهای مربوط به دستگاه تنفسی:
شامل بیماریهایی مانند آسم، بیماریهای مزمن انسدادی ریه (COPD)، عفونتهای تنفسی و سرطان ریه است.
- بیماریهای مربوط به دستگاه گوارش:
شامل بیماریهای معده و روده مانند زخم معده، بیماریهای التهابی روده (مانند کولیت التهابی و بیماری کرون) و سرطان گوارش است.
- دیابت:
بیماری دیابت نوع 2 و 1، که با افزایش قند خون و اختلال در تولید و استفاده از انسولین همراه است، در ایران بسیار شایع است.
بیماریهای عفونی:
- شامل عفونتهای تنفسی، سیستم ادراری، عفونتهای پوستی و عفونتهای جنسی مانند سل، آنفلوانزا، آبله، هپاتیت و عفونتهای بخش تناسلی است.
- سرطان:
سرطانهای مختلف از جمله سرطان پستان، سرطان پروستات، سرطان پوست، سرطان ریه و سرطان معده در ایران شایع هستند.
- بیماریهای عصبی و روانی:
شامل اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات عصبی مانند صرع و پارکینسون است.
- بیماریهای عمومی:
شامل بیماریهای مزمن مانند فشار خون بالا، چاقی، چربی خون بالا و بیماریهای اسکلتی-عضلانی مانند آرتروز و اماس (اتومیوزیت مولتیپلکس).
این فهرست تنها برخی از شایعترین بیماریها در ایران است و بیماریهای دیگر نیز ممکن است در جامعه شایع باشند.
راه جلوگیری از ابتلا به این بیماریها
هرچند در بروز بیماریها ژنتیک میتواند تاثیر به سزایی داشته باشد اما در بسیاری از موارد سبک زندگی نیز نقش موثری دارد.
ورزش کردن و مدیتیشن
استفاده روزانه از میوهها و سبزیجات
مجصرف غذاهای کم کالری
پرهیز از چاقی
پرهیز از مصرف دخانیات (سیگار- قلیان و انواع مواد مخدر)
پرهیز از مصرف الکل
چکابهای سالیانه و حتی 6 ماه یکبار
همه این موارد میتوان مانع از بروز بیماری یا دست کم پیشرفت بیماریهای خطرناک باشند.