رمزگشایی از گلایههای بی پایان غدیر مهدوی؛ از ریاست امین تا همتی و سلیمانی
انتقادات رئیس پیشین پژوهشکده بیمه در بزنگاههای خاص بررسی شد.
به گزارش شمانیوز به نقل از ریسک نیوز، غدیر مهدوی، رییس پیشین پژوهشکده بیمه این روزها در رسانهها بیش از پیش فعال شده و شاهد این مدعا دو گفتگوی وی با فاصله اندک در دو رسانه مختلف است، گفتگوهایی با محتوای مشابه که انتقاد از بیمه مرکزی در آن خودنمایی میکند انتقاداتی کلی و تکراری که عمدتا بدون ارایه راهکار صورت گرفته است. اما مرور تاریخی نشان میدهد، غدیر مهدوی پس از جدایی از پژوهشکده بیمه در دوران ریاست محمد ابراهیم امین، در برخی بزنگاهها به ناگاه به یاد صنعت بیمه افتاده چرا که این انتقادات در دوره ریاست امین و بخصوص در پایان دوره عبدالناصر همتی هم دیده شده تا جایی که غدیر مهدوی در کانال تلگرامی اش دوران ریاست همتی را مورد انتقادات شدید قرار داد، این انتقادات که بیشتر به شکل گلایه خودنمایی میکرد با پایان ریاست همتی بر بیمه مرکزی و مهاجرتش به بانک مرکزی مصادف بود. اخیرا نیز این رییس اسبق پژوهشکده بیمه که حالا در کسوت عضو شورای شهر کرج روزگار میگذراند در گفتگویی با عصر اقتصاد فقدان اشراف نهاد ناظر (بیمه مرکزی) بر بازار بیمه را مشکل اصلی صنعت دانسته و تاکید کرده فقدان تخصص بیمهای مسئولان ریشه مشکلات است و
بدین دلیل طی سالهای متوالی بازار بیمه به خوبی مدیریت نشده است. غدیر مهدوی اذعان داشته طی سالهای گذشته در ایران افرادی که به سمت ریاست بیمه مرکزی منصوب شده اند از تخصصهای بیمهای برخودار نبوده اند و در این صورت تا بخواهند تخصص بیمهای کسب کنند دوره مدیریت آنها تمام خواهد شد. این اظهارات غدیر مهدوی در روزنامه عصر اقتصاد پنج روز پس از انتقادات وی در سایتی با نام چابک آنلاین صورت گرفته است، وی در این سایت نیز طی گفتگوئی مدیریت و اشراف روسای بیمه مرکزی را زیر سوال برده و عنوان داشته، بیمه مرکزی و نهادهای مرتبط توسط افراد غیر متخصص اداره میشودو صنعت بیمه رها شده است. غدیر مهدوی کلیشمی که اواسط ریاست محمد ابراهیم امین از پژوهشکده بیمه برکنار شد و در این مدت هدف گذاری برای فتح کرسی شورای شهر کرج را در دستور کار قرار داد، طی این سالها به جای انتقادات رودررو، گلایههای رسانهای را انتخاب کرده است و شاهد این مدعا آن است که وی در ۲۸ آذرماه سال جاری با غلامرضا سلیمانی، رئیس کل بیمه مرکزی بر سر یک میز در دانشکده اکو نشست؛ اما نکته قابل تامل این است که از هیچ کدام از گلایهها و انتقادات وی خبری نبود این در حالی
است که این نشست فرصت مناسبی بود تا انتقادات خود را به نظارت رگولاتور بیمهای وارد کند و راهکار بهینه ارایه دهد. تنها انتقادی که از سوی وی وارد شد این بود که در زمانی که در پژوهشکده بیمه بوده تدوین جدول عمر در صنعت بیمه ایران با توجه به جداول بروز جهانی انجام و محاسبه شد، اما متاسفانه هنوز شورای عالی بیمه آن را تصویب نکرده است. جالب است که غدیر مهدوی در این نشست دو ساعته با رئیس کل بیمه مرکزی نه تنها انتقادی به شیوههای نظارتی بیمه مرکزی وارد نیاورد که حتی از حضور سلیمانی به عنوان یک فرد دانشگاهی اظهار خشنودی کرد. سوال اینجاست که آیا این شیوه انتقادی غدیر مهدوی را باید به پای تعارفات ایرانیها گذاشت که ترجیح میدهند پشت سر گلایهها را بازگو کنند یا اینکه ریشه انتقادات پررنگ غدیر مهدوی در رسانهها جای دیگری است؟ نا گفته نماند که غدیر مهدوی کلیشمی حدود پنج سال است که از صنعت بیمه جدا شده و هم زمانی انتقادات وی با بزنگاههای خاص در صنعت بیمه قابل تامل به نظر میرسد، بزنگاههایی که امید بازگشت مجدد به صنعت بیمه را زنده میکند؛ همزمانی این اظهار نظرها با تغییر و تحولات اخیر مدیریتی در پژوهشکده بیمه نیز این امر
را قوت میبخشد. به هر روی نگاهی به اظهارات رییس پیشین پژوهشکده بیمه نشان میدهد، انتقاد و اظهار نظر کارشناسی در ذات خود مقبول است و ملزوم، بر کاردانان و آگاهان مشرف بر امر بیمه گری نیز ارائه نظر واجب است؛ اما اینکه انتقادات وارده به بازههای زمانی خاص محول شود و اساسا بدون ارائه راهکار مطلوب باشد، مقبولیت و مصدوقیت ان جای سوال دارد! متاسفانه در ایران افراد زمانیکه در پست اجرائی قرار دارند حاضر به انتقاد نیستند و عملا کمتر دیده میشود که این جسارت سازمانی در مدیران وجود داشته باشد، اما با رفتن طرفین از پستهای خود، آماج هجمه و انتقادات آغاز میگردد. کارنامه کاری غدیر مهدوی مدیریت گروه پژوهشی بیمه اموال و مسئولیت پژوهشکده بیمه (۱۳۸۸-۱۳۸۹)، مدیریت گروه پژوهشی بیمه اشخاص پژوهشکده بیمه (۱۳۸۹-۱۳۹۰)، عضو شورای پژوهشی پژوهشکده بیمه از سال ۱۳۸۵، ریاست پژوهشکده بیمه و مدیرعامل شرکت کارگزاری بیمه گران شفیع را نشان میدهد ضمن اینکه وی از سال ۸۵ عضو هیئت امنای پژوهشکده بیمه بوده است. البته باید گفت: حضور غدیر مهدوی در شورای شهر کرج نشان داد که وی بیش از علاقمندی به بیمه گری و تحصص فنی اش به حضور در عرصههای سیاسی
تمایل دارد و هر از گاهی هم نام وی از سوی برخی اطرافیانش به عنوان جایگزین پستهای حساس بیمهای مطرح شده است. گذشته از موارد مطروحه سوال دیگر اینجاست که وی تا چه حد توانسته در زمان حضورش در صنعت بیمه اثر گذار باشد، وی تا چه اندازه سهم خود را برای ارتقاء این بازار مالی بکار بسته؟ برای پاسخ بدین سوال شاید نگاهی دوباره به سخنان محمد ابراهیم امین در زمان معارفه وی برای حضور مجددش در سال ۹۲ در پژوهشکده بیمه خالی از لطف نباشد. رئیس وقت بیمه مرکزی با بیان اینکه ما شعارهای عجیب نمیدهیم؛ صرفا تکالیف و زمان انجام آنها را مشخص میکنیم، به تشریح انتظارات خود از پژوهشکده بیمه پرداخت و تصریح کرد: پژوهشکده بیمه باید ظرف سه ماه شرایط عمومی بیمهنامهها را مطالعه و راهکارهای اجرایی اصلاح این شرایط را به بیمه مرکزی ارائه کند. همچنین باید ظرف شش ماه روشهای محاسبات فنی رشتههای بیمهای را بررسی و راههای اصلاح آنها را به بیمه مرکزی اعلام کند. امین با اشاره به ضرورت مبارزه با دامپینگ نیز خاطرنشان کرد: وظیفه پژوهشکده است که با بررسی دادههای انباشت شده شرکتهای بیمهای طی ۸۰ سال گذشته، این دادههای خام را به اطلاعات و آن
اطلاعات را به دانش فنی لازم و موثر در مسیر بهبود صنعت بیمه کشور تبدیل کند. برنامه زمان بندی امین برای غدیر مهدوی در خصوص موارد مطروحه البته تا جائی پیش رفت که در نهایت رئیس کل وقت بیمه مرکزی متوجه شد که باید در انتخاب خود تجدید نظر کند و در نهایت دکتر امیر صفری را در سال ۹۴ جایگزین وی کرد. نکته قابل تامل دیگر اینجاست که صنعت بیمه سالهاست که از دامپینگ، نرخ شکنی و فقدان طرحهای نوآورانه رنج میبرد سوال اینجاست که وی به عنوان یک محقق پژوهشی تا چه اندازه برای اعمال راهکار در خصوص چالشهای مذکور قدم برداشته و اگر هم تلاش تئوریکی به انجام رسانده چرا عملیاتی نشده است. وی در انتقاداتش با روزنامه عصر اقتصاد و سایتهای دیگر از نرخ شکنیها و فقدان طرحهای نوآورانه انتقاد کرده، اما هیچ پیشنهاد عملیاتی برای گذار از این چالشها معرفی نکرده این در حالی است که در زمان معارفه اش در سال ۹۲ رئیس وقت بیمه مرکزی بر ضرورت ریشه یابی پژوهشکده بر این امر تاکید داشته است. بر کسی پوشیده نیست، اگر پژوهشکدههای پولی، مالی و بیمهای وظایف شان در قالب بررسی دادههای صنعت بیمه و تجزیه و تحلیل دادهها برای انجام کارهای مطالعاتی را به
خوبی انجام دهند خواهند توانست هشدارهای لازم را به مقام ناظر را ارایه دهند. امروزه مراکز تحقیقاتی و پژوهشی در جهان با وسواس تمام به داده کاوی و تولید محتوا برای رگولاتورهای مختلف میپردازند تا مقامات ناظر را از جریانات مالی موجود در شبکههای مالی اگاه سازند، پس میتوان گفت: در خصوص چالشهای موجود صنعت بیمه در ایران هر کسی در اندازه خود سهیم است. پیشنهاد میگردد، مدعیان بیمه گری در ایران تعارفات را کنار بگذارند و هر زمان که با مقامات نظارتی دیدار میکنند انتقادات و پیشنهادات خود را بازگو نمایند به نظر میرسد این راهکار از حواله کردن این گلایهها به رسانهها مفیدتر باشد.