سندرم تونل کارپ چیست؟ + راهکارهای پیشگیری از آن

آیا تا به حال خواب رفتگی و بی حسی را در دست و انگشتان خود تجربه کرده اید؟ این ممکن است نشانه اولیه سندرم تونل کارپ باشد ، که حدود میلیونها نفر را مبتلا می کند. اگر نادیده گرفته شود می تواند خسارت طولانی مدت ایجاد کند ، بنابراین اقدامات پیشگیرانه در برابر آن بسیار مهم است.

در این مطلب مؤثرترین راههای درمان بی حسی در دست را جمع آوری کرده ایم. به محض اینکه علائم اولیه سندرم تونل کارپ را تجربه کردید ، آنها امتحان کنید.

سندرم تونل کارپ چیست؟

سندرم تونل کارپال به عنوان یک فشرده سازی عصب متوسط ​​نیز شناخته می شود. اولین علائمی که بروز می کند بی حسی و سوزن سوزن شدن در دست و مچ در شب است. با پیشرفت شرایط ، علائم ممکن است در طول روز بدتر شود. سندرم تونل کارپ در زنان بیش از مردان شایع است و بیشتر در افراد میانسال دیده می شود. برای جلوگیری از پیشرفت CTS ، اقدامات احتیاطی خاصی لازم است.

عوامل بوجود آورنده سندروم تونل کارپال چیست؟

سندرم تونل کارپال در اثر فشرده شدن عصب مدین در مچ بوجود می آید که این ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد. برای نمونه، این فشره شدن ممکن است در اثر ضربه باشد مثلا در اثر شکستگی انتهای ساعد و یا در اثر خم و راست کردن تکراری و طولانی مدت مچ دست و انگشتان این اتفاق بیافتد!

برخی از عوامل شایع مرتبط با سندروم تونل کارپال عبارتند از:

• دیابت
• بدعملکردی تیروئید
• تجمع آب در بدن از دوران بارداری یا یائسگی
• فشار خون بالا
• بیماری های خود ایمنی مثل روماتیسم مفصلی (یا آرتریت روماتوئید)
• شکستگی یا ضربه به مچ دست

سندروم تونل کارپال می تواند در اثر کشیدگی مکرر تشدید و بدتر بشود. حرکت بیش از حد مچ دست می تواند باعث فشردگی یا التهاب عصب مدین دست بشود. این علائم می تواند در نتیجه ی موارد زیر ایجاد شود:

• موقعیت مچ دست شما زمانی که از موس یا کیبورد استفاده می کنید.
• قرار گرفتن در معرض وسایلی که لرزش زیادی دارند به مدت طولانی
• هر حرکت تکراری که در آن مچ دست بیش از حد در حالت کشیده قرار دارد مثل تایپ کردن

عوامل مستعد کننده سندروم تونل کارپال

دیالیز، بارداری و استفاده از قرص های جلوگیری ممکن است فرد را مستعد این سندرم کند. با این حال CTS (یا همان سندروم تونل کارپال) به دنبال بارداری، موقتی است و خود به خود خوب می شود و جراحی نیاز ندارد.

دیابت، کم کاری تیروئید و مصرف الکل بطور کلی اعصاب محیطی را آسیب می زنند. و در نتیجه اگر به این دلایل آسیب ایجاد شده باشد، فقط عصب مدین را تحریک نمی کند و اختلال در اعصاب دیگر هم وجود دارد.

1. استراحت های مکرر انجام دهید:

مشاغلی که به حرکت مکرر در دست و مچ دست نیاز دارند می توانند بر علائم تونل کارپ تأثیر منفی بگذارند. دستان شما بین جلسات کاری به استراحت منظم نیاز دارند. هر 2-3 ساعت یک یادآوری تنظیم کنید و کمی ورزش کنید. 

2- مچ دست را در حین کار مستقیم نگه دارید:

مطالعات تأیید می کنند که بین وضعیت مچ دست و سندرم تونل کارپ رابطه مثبت وجود دارد. صندلی خود را طوری تنظیم کنید که ساعد خود را با صفحه کلید خود تراز کنید. سعی کنید مچ دست خود را در حالت صاف نگه دارید ، بدون خم شدن آنها.

3. از مچ بند استفاده کنید:

استفاده از مچ بند به شما کمک می کند مچ دست خود را در وضعیت صاف نگه دارید. در صورت تایپ کردن زیاد یا هنگام خوابیدن شب ،استفاده از مچ بند بسیار مهم است. کنترل مچ دست در هنگام خواب بسیار دشوار است و یک مچ بند می تواند تفاوت چشمگیری ایجاد کند.

4- تمرین مچ دست انجام دهید:

تمریناتی برای کشش ماهیچه های اطراف مچ کمک می کند تا تاندون هایی که از داخل تونل کارپال عبور می کنند، در وضعیت مطلوبی قرار بگیرند. سعی کنید هنگام انجام تمرینات حرکات کششی ، خم کردن و پیچ دادن مچ خود را درگیر کنید.

5- از وضعیت صحیح استفاده کنید:

استفاده از وضعیت صحیح در حین کار ضروری است. اگر به طور مرتب در معرض حالت ضعیف قرار بگیرید ، اعصاب شانه شما فشرده می شود که در نهایت روی مچ و دست شما تأثیر می گذارد. پشت خود را صاف نگه دارید و پاها را صاف بر روی زمین قرار دهید.

6. برای تسکین درد مچ دست از یخ استفاده کنید:

یخ برای تسکین درد در مچ و دست شما شناخته شده است. از کمپرس یخ روی مچ دست خود استفاده کنید یا آن را به مدت 5-10 دقیقه در طرف یخ خیس کنید. این روش از سندروم تونل کارپ جلوگیری نمی کند بلکه دردی را که ایجاد می کند کاهش می دهد.

منبع: بیتوته ، توان درمان