فقط گناهکاران این مطلب را بخوانند!

رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم می فرمایند: خوشا به حال آن کس که روز قیامت در نامه عملش زیر هر گناهی یک «استغفرالله» بیاید (یعنی پس از هر گناه، توبه کرده باشد).

چنان نیست که اگر کسی بیراهه رفت، راه بازگشت وجود نداشته باشد، و چنان نیست که اگر کسی معصیت کرد، برای او «نامه سیاه» باشد و بد عاقبت. «توبه» گشودن راهی در انتهای بن بستهاست.

کسی که بفهمد بد کرده است و زشتی کار خود را متوجّه شود و از کرده خود پشیمان باشد و با گفتنِ صادقانه «استغفرالله»، از خدا پوزش و آمرزش بطلبد و تصمیم جدّی داشته باشد که دیگر سراغ گناه نرود، خدا را رحمان و توّاب خواهد یافت.

توبه شکستی بیا، هر آنچه هستی بیا که دوست دارم کند توبه، گنهکار ما بعضی عمری در بیراهه می روند و اصلا نمی فهمند که در اشتباهند.

بعضی متوجّه خطای خود می شوند ولی پشیمان نمی شوند. برخی از گناه نادم می شوند ولی فرصت استغفار و توبه و اصلاح و جبران نمی یابند.

خوشا آن که در پی هر خطا یک استغفار آگاهانه و جدّی داشته باشد. خدایی که وعده مغفرت داده است، خُلف وعده نمی کند و روی از بنده اش بر نمی گرداند، اما به شرط آن که توبه اش جدّی باشد.

منبع: حکمتهای نبوی، ص ۷۳