سهم بوشهر از منابع نفت و گاز، بی آبی و مهاجرت روستاییان است

با توجه به بحران کم‌آبی در استان بوشهر برخی روستائیان مهاجرت خود را آغاز کرده‌اند به‌گونه‌ای که برخی از روستاهای این استان بیش از ۵۰ روز است از آب شبکه محروم هستند.

روح‌الله طاهریان‌پور مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب روستایی استان بوشهر در گفتگو با تسنیم با بیان اینکه 623 روستا در استان بوشهر تحت پوشش این شرکت است، تصریح کرد: 521 روستا دارای شبکه آب‌رسانی و 102 روستا از شبکه آب‌رسانی بی‌بهره هستند.

وی با بیان اینکه اعتبارات برای اجرای طرح‌های اضطراری آب‌رسانی روستاهای استان بوشهر ابلاغ نشده است، افزود: برای اجرای طرح‌های اضطراری آب‌رسانی 400 میلیارد ریال پیش‌بینی شده که تاکنون هیچ اعتباری تخصیص نیافته است.

مردم بوشهر و روستاهای این استان در حالی در فقر و بی آبی و نبود امکانات به سر می برند که این استان با بیش از ۷۰۰ کیلومتر مرز آبی با خلیج فارس، پایتخت انرژی کشور، دومین میدان گازی بزرگ جهان، شاهراه صادرات بیش از ۹۰% نفت کشور از جزیره خارگ-دُرّ یتیم خلیج فارس- است. مردمان خونگرم و همیشه در صحنه ی این دیار در کارنامه ی تاریخی خود مقاومت در برابر ۲۸۳۴ بار حمله هوائی و موشکی در طول ۲۸۸۸ روز دفاع مقدس را با افتخار ثبت کرده اند.

استان بوشهر یکی از مناطق عمده نفت و گاز خیز کشور است به ‌طوری که بیش از ۹میدان نفتی با حداقل ۱۸ مخزن بزرگ نفتی در محدوده فلات قاره و ۶ میدان با حداقل ۹ مخزن نفتی در محدوده خشکی را داراست. قرارداشتن ۷۰ درصد منابع گازی کشور در استان ، برخورداری از ۱۳ درصد ظرفیت تولید نفت در مناطق خشکی و ۷۰ درصد تولید نفت فلات قاره کشور عمده ترین ظرفیتهای استان در حوزه نفت و گاز می‌باشد.

علارغم وجود منابع عظیم نفت و گاز در محدوده استان بوشهر این استان نه تنها از عواید شرکتهای فعال در این استان برای بهبود شرایط زندگی ساکنان بهره لازم را نمی برد بلکه برنامه ریزی دراز مدت برای جلوگیری از وقوع ریزگردها شامل توافق با کشورهای همسایه برای مقابله با این پدیده از طریق درختکاری و مالچ پاشی در کانون های تولید ریزگرد از جمله مواردی است که همواره به فراموشی سپرده شده است و یا در حد طرح و برنامه متوقف است.

متاسفانه اخباری که هر از گاه از سوی مسئولین منتشر می شود نشان می دهد که آلودگی هوای این استان 7 برابر میزان مجاز و استاندارد است و مردم این مرز و بوم به جز آلودگی هوا و بی آبی و بی کاری عایدی دیگری از شرکتهای عظیم نفتی ایران در این منطقه ندارند.

مشکلات بی آبی و بیکاری و آلودگی هوا در استانهای نفت خیزی مثل بوشهر که در احاطه میادین نفت و گاز غظیم جهان قراردارند و دارای بزرگترین اسکله های صادراتی جهان هستند در حالی است که شرکتهای عظیم نفتی فعال در این منطقه باید بخشی از درآمدهای خود را برای بهبود وضعیت مردم این منطقه هزینه کنند.

البته اینگونه فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی از سوی شرکتهای نفتی جهان که آلوده کنند محیط زیست هستند موضوعی است گه به دقت در کشورهای مختلف جهان که با صنعت نفت سر و کار دارند رعایت شده و هزینه و سرمایه گزاری های بزرگی در این بخش صورت می گیرد اما وزارت نفت ایران گویا به هیچ وجه توجهی به این موضوع ندارد و یا اگر دارد در حد چند طرح نمادین و برای رفع مسئولیت است.

در این بین آتش سوزی های پیاپی در مخازن و لوله های نفتی و پتروشیمی و پالایشگاه های کشور دردی است که در این روزها به دردهای دیگر مناطق نفت خیز مانند بی آبی و محرومیت افزوده شده است و مردم این مناطق که هشت سال جنگ تحمیلی در برابر حملات موشکی و تجاوز ناجوانمردانه رژیم بعثی دوام آورده اند را به مهاجرت از این مناطق واداشته است.

وزارت نفت و شرکتهای عظیم نفتی ایران باید از طریق کانالهای رسمی و به خصوص در صحن علنی مجلس پاسخ دهند که علت این همه بی برنامگی ها و فشارهای اجتماعی و اقتصادی و محیط زیستی و بی آبی به مردم خون گرم جنوب که در دریایی از نفت و گاز با چالشهای بزرگی روبرو هستند چیست و بالاخره کدام وزیر نفت و دولت قرار است تا چاره ای برای مردم این مناطق بیاندیشد.

منبع:نفتون