داوران برنامه استیج؛ تا همین دیروز ایران بودید که!

هفته نامه تماشاگران امروز - بهمن بابازاده: برنامه «استیج» این روزها باز هم روی آنتن رفته و مخالفان و موافقان زیادی را در نقدهای منتشر شده به خود می بیند. به هر حال یک برنامه موسیقی محور، آن هم با اجرای قطعات پرطرفدار و کیفیتی که بارها و بارها توانسته عطش مخاطب موسیقی داخلی را برطرف کند و کلی سروصدا به پا کند، جذابیت هایی دارد که اگر رسانه ها محدودیت نداشتند، بحث و نقد بیش از این را می طلبد. نگاه این گزارش اما قرار نیست رصد و نقد اتفاقات و اخبار این برنامه باشد بلکه قرار است از رزومه داوران این برنامه پرده برداری کند؛ داورانی که عمدتا فعالیت موسیقی خود را از ایران آغاز کرده اند و حالا در قلب لندن، مشغول جهت دهی به ذائقه مخاطب موسیقی داخلی هستند. اگر شما هم مثل ما از سیم ماهواره همسایه تان استفاده می کنید و برنامه «استیج» را می بینید، بعد از خواندن این گزارش، شناخت بهتر و دقیق تری از داوران حاضر در این برنامه خواهید داشت. رضا روحانی شاید کمتر کسی فکر می کرد فرزند «انوشیروان روحانی» قید فعالیت در ایران را بزند و همچون دیگر اعضای این خانواده موفق، در خارج از کشور فعالیت هایش را پی بگیرد. رضا روحانی پیش از این آلبوم هایی در ایران منتشر کرده است که یکی از کارهای او آلبومی به نام «بذر ماه» است که در آلمان ضبط شده بود و پس از آن آلبومی به نام «کولی ها» منتشر کرد که در تهران هم آن را روی صحنه برده است. او برادرزاده شهداد روحانی از دیگر آهنگسازان بزرگ ایرانی است. بزرگ شده آلمان است و از مدرسه موسیقی در هانوفر فارغ التحصیل شده. «هیاهوی سکوت» نام آلبوم دیگری از اوست. جستجویی در اینترنت اما ما را به انبوهی از همکاری هایش با سارا نائینی می رساند. رضا روحانی، خرداد ماه سال گذشته در تالار سوره حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، میزبان علاقه مندان موسیقی بی کلام بود. آخرین گفتگوی رضا روحانی در ایران با خبرگزاری مهر بود که در این مصاحبه گفته: «من وقتی صفحات آخر روزنامه همشهری را مطالعه می کنم خوشحال می شوم که می بینم خیل زیادی از دوستداران موسیقی پاپ از کنسرت های متعدد خوانندگان پاپ حمایت کرده و برای خرید بلیت این کنسرت ها استقبال زیادی می کنند. ضمن اینکه بر این عقیده ام که هر نوع موسیقی، مخاطب خاص خود را دارد که به طور طبیعی موسیقی بی کلام نیز در این حوزه جای خود را دارد. موسیقی به معنا و مفهوم واقعی کلمه پیشرفت داشته است و نسلی روی کار آمده که در واقع راهی را که ما رفته ایم ادامه داده اند و تبدیل به موزیسین های خوبی شده اند و کار را به جایی رسانده اند که من در بسیاری از موارد با شنیدن آثارشان شگفت زده شده ام و این برای من واقعا جالب توجه بود که تعداد نوازندگان و آهنگسازان این حوزه نسبت به اوایل انقلاب بیش از چهار برابر شده است.» شهرام آذر شهرام آذر از آبادانی های قدیمی است که از همان ابتدا مثل ابراهیم تهامی و سایر همشهری هایش، خواندن در خونش بوده. او در سال های قبل از انقلاب در ایران با هنرمندان زیادی همکاری کرده و در سال های جنگ ایران و عراق در اندیمشک اقامت داشته. آذر در سال 1984 میلادی به آلمان مهاجرت کرد. او در آنجا کار موسیقی خود را ادامه داد و گروهش را در سال 1987 راه اندازی و چند سال بعد به آمریکا مهاجرت کرد. شهرام آذر ازدواج کرده و سه فرزند دارد. پسرش خشایار یکی از اعضای گروه هفت نفره او است. از دیگر اعضای گروه او می توان از باباخانی، بهزاد پیشرو، سام سهرابی، اولیور واروژیان و راس رایت نام برد. سبک موسیقی گروه، تلفیقی از سبک رپ در زمینه شعر، ترانه و تکنو و بندری در آهنگ ها است. گروه شهرام آذر یکی از اولین گروه هایی بود که مسائل و مشکلات اجتماعی جوانان ایران (مانند ازدواج، اعتیاد و مهاجرت به خارج) را موضوع بسیاری از آهنگ های خود قرار داد. آذر تاکنون بیش از پنج آلبوم و تعداد زیادی تک آهنگ به بازار عرضه کرده است که آخرین آلبوم این گروه «سبک سنگین» نام دارد. او حالا از داوران استیج است که البته هوای همشهری های خودش را هم دارد و نمی تواند تعصبش به جنوبی جماعت را در این مسابقه مخفی نگه دارد. گفته می شود یکی از دلایلی که هومن خلعتبری حاضر نشده در سری جدید این برنامه حاضر شود، حضور شهرام آذر بوده. ظاهرا خلعتبری به شدت نسبت به این حضور معترض بوده و همین باعث شده قید برنامه را بزند. حامد نیک پی شاید باور کردنش سخت باشد. خواننده آلبوم «رومی 1» بعد از آن استقبال کم نظیر از این اثر و پدرام درخشانی، از کشور خارج شود و تنها به آموزش آواز بپردازد. او در سال های ملتهب بعد از انتخابات 88 قطعه «مالک این خاک منم» را در انتقاد از سیاست های احمدی نژاد منتشر کرد و مدتی بعد از انتشار این اثر از ایران خارج شد. نیک پی کنسرت های زیادی را در آمریکا و اروپا روی صحنه برده است و پس از معرفی او به عنوان داور سری جدید این برنامه، حرف و حدیث های فراوانی در فضای مجازی به وجود آمد. او در حال حاضر درگیر تور کنسرت هایش است و در یکی از آخرین گفتگوهای خود با یکی از رسانه های ایرانی خارج از کشور درباره دغدغه های این روزهایش گفته: «بعضی وقت ها در آهنگ هایی که به صورت تصنیف نوشته می شود، تکنیک هایی بوده که فی البداهه اتفاق افتاده. من بعدا روی آنها فکر کرده ام و سروسامانی به آنها داده ام. سعی کرده ام منسجم تر در آن آهنگ استفاده کنم. یک بار با شعر زنده یاد مشیری، یک بار با صدای پای آب سهراب سپهری... بوده که مثلا با دو تحریر مختلف اجرا کرده ام.» بابک سعیدی برادر کوچکترش جدیدا رهبر ارکستر بنیامین بهادری شده است. بزرگ شده تهران است و در دوره های قبلی این برنامه حضور داشته است. مدت ها بوده در شبکه ای که این برنامه را پخش می کند، فعالیتی نداشت و نسبت به بعضی تصمیمات مسئولان این شبکه معترض بود. خدا می داند که چطور قبول کرده دوباره پشت میز داوری این برنامه بنشیند. سعیدی، هم با خواننده های داخلی (به صورت چراغ خاموش) همکاری دارد و هم با خواننده های خارج نشین. باتجربه تر شده است. پارسا دمیرچی و وحید حاجی تبار از جمله خواننده هایی بوده اند که در سال های گذشته با این موزیسین همکاری کرده اند. در گروه «ناصریا» مدت ها همراه با ناصر عبداللهی فعال بود. تحصیلکرده رشته موسیقی در بریتانیا است و با ایرج جنتی عطایی همکاری داشت. تنظیم و خلق چند ترانه را برای بیژن مرتضوی و «د. الف.» انجام داده است. جای تاسف است که می بینیم هنرمندان ایرانی، در موسیقی هم مثل سینما آرام آرام راهی آن سوی آب ها می شوند و برنامه هایی را روی آنتن می فرستند که می توان با رعایت کردن قواعد و به شکلی بهداشتی تر در ایران تولید کرد و مانع از چرخیدن سرها به سوی ماهواره ها شد.