در فضای باز اینجوری عکس بگیر | این ژست ها حتما به کارت میاد
بهترین لوکیشن برای عکاسی طبیعت است.
هیچ وقت برای پرتره تمام نقاط فوکوس را انتخاب نکنید؛ فقط یکی را انتخاب کنید
وقتی شما گزینه فوکوس خودکار را انتخاب می کنید که به دوربین اجازه می دهد تا نقاط فوکوس را انتخاب کند، دارید صدمه وحشتناکی به پرتره های خود می زنید.
این ویژگی دوربین معمولا برای انتخاب هر چیزی که به لنز نزدیکتر است و فوکوس بر روی آن طراحی شده است. در برخی موارد، مانند دوربین ۱DS Mark III، دوربین یک دسته از نقاط فوکوس را انتخاب کرده و بر اساس میانگین گیری از فاصله بین تمام نقاط انتخاب شده «بهترین حدس» را می زند. استفاده از یک نقطه فوکوس به شما یعنی عکاس، بیشترین کنترل را می دهد.
همیشه بر روی چشم ها فوکوس کنید
چشم ها پنجره های روح هستند و باید نقطه کانونی هر پرتره خوب باشند. چشم ها نه تنها مهم ترین بخش یک پرتره خوب هستند، بلکه شارپ ترین المان در صورت هستند و باید به همان شکل رها شوند.
هنگامی که شما با یک دیافراگم باز عکس می گیرید و بر روی چشم ها فوکوس می کنید، بوکه لنز به نرم کردن پوست نیز کمک خواهد کرد.
برای به دست آوردن عمق میدان کم، با دیافراگم کاملا باز عکس بگیرید
جند دلیل برای سرمایه گذاری بر روی یک لنز سریع که قادر به استفاده از مقادیر دیافراگم باز باشد وجود دارد؛ عمده ترین دلیل آن عمق میدان کم است.
اگر شما بتوانید در f/2.8 یا f/4 عکس بگیرید، باید از آن استفاده کنید. خارق العاده ترین پرتره های نور طبیعی با مقادیر دیافراگم باز گرفته می شوند، و علت آن ماتی پس زمینه نرم و شگفت انگیزی است که به آن «بوکه» می گوییم.
هیچ وقت، هیچ وقت یک پرتره را با فاصله کانونی کمتر از ۵۰mm نگیرید؛ سعی کنید از فاصله کانونی۷۰mm یا بالاتر استفاده کنید
آخرین چیزی که می خواهید از یک مشتری بشنوید این است که «چرا سر من ورم کرده به نظر می رسد؟»
هر فاصله کانونی زیر ۷۰mm می تواند سوژه شما را دچار اعوجاج کند. با این حال، تا وقتی که زیر ۵۰mm نروید خیلی قابل توجه نمی شود. جلوه فشرده یک لنز تله، ماتی بوکه را نیز افزایش خواهد داد. اکثر پرتره های من بین ۱۲۰mm و ۲۰۰mm گرفته می شوند.
همیشه با فرمت Raw عکس بگیرید
این کلمات هزاران بار از دهان من بیرون آمده اند، و مطمئنا میلیون ها بار دیگر هم بیرون خواهند آمد. فرمت Raw مجموعه اصلاح نشده ای از داده های سنسور شما در طول زمان نوردهی است. این نگاتیو دیجیتال شماست. هنگامی که شما با فرمت JPEG عکس می گیرید، همه چیز به جز آنچه که پردازشگر تصویر برای ایجاد یک پوسته از تصویری که قصد داشتید ثبت کنید نیاز دارد، از بین می رود. در هر ویرایشی که بر روی یک فایل JPEG انجام می دهید، داده های بیشتری را از دست می دهید. در فرمت Raw، می توانید طیف گسترده ای از ویرایش ها را قبل از ایجاد فایل JPEG انجام دهید.
این مسئله چطور پرتره های شما را بهتر می کند؟ به آخرین باری فکر کنید که تراز سفیدی شما به طور نادرست تنظیم شده بود و شما ساعت ها تلاش کردید تا سایه رنگ را حذف کنید، فقط برای این که با هر تلاشی تصویر را نابود کنید. فرمت Raw با ایجاد امکان اصلاح رنگ قبل از باز کردن تصویر برای روتوش، شما را از این مشکل نجات می دهد.
