نشانههای شایع ابتلا به دیابت
نشانههای دیابت نوع ۱ به طور معمول مشابه علایم دیابت نوع ۲ هستند، اما آنها به طور ناگهانیتر پدیدار میشوند. به عنوان مثال، یک کودک ممکن است علایم شبه آنفلوآنزا داشته باشد که تنها طی چند روز والدین وی را مجبور میسازد به اورژانس مراجعه کنند و در آنجا ابتلا به دیابت نوع ۱ تشخیص داده میشود.
در مقابل، نشانههای دیابت نوع ۲ میتوانند پیش از آن که چنان وخیم شوند که توجه بیمار را به خود جلب کنند، چند سال طول بکشند. از جمله میتوان به علایم زیر اشاره کرد:
۱) نشانهای مشابه آنفلوآنزا نشانههای شبیه آنفلوآنزا را تجربه میکنید. خستگی در نتیجه کمبود گلوکز، منبع انرژی شماره یک بدن، رخ میدهد.
۲) دفع زیاد ادرار نیاز به دفع ادرار را بیش از پیش احساس میکنید. این شرایط به دلیل سختتر کار کردن کلیهها برای پردازش قند اضافی در ادرار شکل میگیرد.
۳) تشنگی زیاد بیش از حد معمول احساس تشنگی میکنید. همان گونه که نیاز به دفع ادرار افزایش مییابد، شما هر چه بیشتر احساس کم آبی میکنید و از این رو، نیاز به نوشیدن مایعات بیشتر را احساس میکنید.
۴) عفونت مداوم هر چه بیشتر با عفونتهای دستگاه ادراری، مخمری یا واژنی مواجه میشوید. پزشک گاهی اوقات بر اساس افزایش تکرر این عفونتها به بیماری دیابت مشکوک میشود.تغییرات در سیستم ایمنی بدن افراد مبتلا به دیابت را در معرض خطر بیشتر برای ابتلا به این عفونتها قرار میدهد.
۵) کاهش وزن کاهش وزن ناخواسته را تجربه میکنید. در شرایطی که افراد بسیاری در جهان دوستدار کاهش وزن هستند، اما روند کاهش وزن زمانی که به دیابت کنترل نشده مبتلا هستید، روندی سالم محسوب نمیشود.
۶) تاری دید گاه به گاه تاری دید را تجربه میکنید. دیابت کنترل نشده میتواند به شرایطی به نام رتینوپاتی دیابتی منجر شود که بر بینایی انسان تاثیرگذار است. چشم پزشکها گاهی اوقات به واسطه نشانههای بینایی که بیمار تجربه میکند در تشخیص دیابت نقش ایفا میکنند.