ایتالیا، اسپانیا و حالا آلمان؛ داستان حذف قهرمانان در مرحله گروهی جام های جهانی

به گزارش شما نیوز ، تیم ملی آلمان عصر چهارشنبه و در حالی که برای صعود به پیروزی مقابل کره جنوبی داشت، در کمال ناباوری با دو گل مغلوب این تیم آسیایی شد تا با قرار گرفتن در جایگاه چهارم گروه F، وداعی تلخ با مسابقات داشته باشد.

حالا بعد از اسپانیای ۲۰۱۴ و ایتالیای ۲۰۱۰، آلمان به سومین تیمی تبدیل می‌شود که بعد از کسب قهرمانی، در دوره بعد در مرحله گروهی از گردونه رقابت ها کنار می‌رود. در ادامه نگاهی دقیق تر خواهیم داشت به حذف زودهنگام مدافعان عنوان قهرمانی:

ایتالیا (۱۹۵۰)

ایتالیا که در جام های جهانی ۱۹۳۴ و ۱۹۳۸ به قهرمانی رسیده بود، در جام جهانی برزیل به عنوان مدافع عنوان قهرمانی حضور می‌یافت. رقابت های جام جهانی به دلیل جنگ جهانی دوم با ۱۲ سال وقفه همراه بود و به همین دلیل ایتالیا با ترکیبی جدید راهی مسابقات می‌شد. لاجوردی ها در گروه سوم با سوئد، پاراگوئه و هند هم گروه بودند که البته هند از رقابت ها حذف شد. در آن دوره تیم های اول هر گروه به مرحله نهایی صعود می‌کردند و ایتالیا بعد از شکست ۳-۲ مقابل سوئد و برد ۲-۰ مقابل پاراگوئه با قرار گرفتن در جایگاه دوم از دور مسابقات حذف شد.

برزیل (۱۹۶۶)

قهرمان سال های ۱۹۵۸ و ۱۹۶۲ در سال ۶۶ با بلغارستان، مجارستان و پرتغال هم گروه بود. پیروزی ۲-۰ مقابل بلغارستان با گل های پله و گارینشا شروع خوبی در انگلستان داشت اما دو شکست مشابه ۳-۱ مقابل مجارستان و پرتغال حکم به امضای سلسائو در همان مرحله گروهی داد. پله که در دو بازی آخر هدف تکل های بی رحمانه بازیکنان حریف قرار گرفته بود، بعد از حذف گفت دیگر در جام جهانی بازی نخواهد کرد اما مشخص بود این صحبت های پله صرفا از روی احساسات بوده است. او به جام جهانی بازگشت و به تیمش در قهرمانی ۱۹۷۰ کمک کرد.

فرانسه (۲۰۰۲)

قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ و یورو ۲۰۰۰ در شرایطی پای به جام جهانی ۲۰۰۲ کره-ژاپن می‌گذاشت که تیری آنری، جبرئیل سیسه و داوید ترزگه، آقای گل های لیگ برتر، لوشامپیونه و سری آ را در ترکیب خود داشت. هم گروهی با سنگال، دانمارک و اروگوئه هم به نظر قرعه خوبی برای خروس ها بود. فرانسه در بازی افتتاحیه با ۱ گل مغلوب سنگال شد، در بازی دوم با تساوی ۰-۰ مقابل اروگوئه متوقف شد و در بازی سوم هم ۲-۰ به دانمارک باخت تا شاگردان روژه لمه با ۱ امتیاز، بدون حتی یک گل زده آسیا را ترک کنند.

ایتالیا (۲۰۱۰)

مارچلو لیپی که بعد از قهرمانی با آتزوری در سال ۲۰۰۶ ایتالیا را ترک کرده بود، تنها ۲ سال بعد به ایتالیا بازگشت تا این تیم را دوباره به روزهای خوب بازگرداند. ایتالیا در گروه F این مسابقات با نیوزیلند، پاراگوئه و اسلواکی هم گروه بود. دو تساوی ۱-۱ مقابل پاراگوئه و نیوزیلند چهره ای لرزان از تیم مسن لیپی نشان داد. در شرایطی که ایتالیا می‌توانست با یک تساوی دیگر مقابل اسلواکی به مرحله بعد صعود کند، مقابل این تیم تن به شکست ۳-۲ داد تا وداعی تلخ با آفریقای جنوبی داشته باشد.

اسپانیا (۲۰۱۴)

قهرمان جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲، در شرایطی پای به برزیل گذاشته بود که شکست ۳-۰ مقابل برزیل در جام کنفدراسیون های سال قبل، زنگ خطر را برای شاگردان دل بوسکه به صدا درآورده بود. اما اسپانیا در جام جهانی از این هم بدتر بود. دو شکست ۵-۱ و ۲-۰ به ترتیب در مقابل هلند و شیلی، اسپانیا را در همان شب دوم از مسابقات حذف کرد و پیروزی ۳-۰ مقابل استرالیا تنها مرهمی برای اسپانیا بود.

آلمان (۲۰۱۸)

وقتی یک سال قبل مانشافت با تیم دوم خود در جام کنفدراسیون ها به قهرمانی رسید، کمتر کسی در قدرت ژرمن ها تردید داشت. آلمان جام را با شکست ۱-۰ مقابل مکزیک شروع کرد. در بازی دوم در شرایطی که دیدار ۱-۱ پیش می‌رفت و آلمان هم با اخراج ژروم یواتنگ ۱۰ نفره کار را دنبال می‌کرد، این تونی کروس بود که با زدن گل دوم در دقیقه ۵+۹۰ خیال مانشافت را از کسب پیروزی راحت کرد. پیش بینی می‌شد در بازی سوم مقابل کره، آلمان با یک پیروزی به مرحله بعد صعود کند، آن ها با دو گل کره ای ها در دقایق ۹۳ و ۹۶ غافلگیر شدند تا پایین تر از این تیم آسیایی، در قعر جدول گروه ششم مسابقات قرار بگیرند.